Πόσο άλλαξαν οι συνήθειες του Έλληνα λόγω της κρίσης; Ποιες είναι οι τελευταίες τάσεις σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς του; 12 εταιρίες ερευνών αγοράς (μέλη του ΣΕΔΕΑ) άνοιξαν τα χαρτιά τους σε ένα πρωτότυπο happening, το«Research Reveals...», που πραγματοποιήθηκε προχθές, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μετά το κλείσιμο του - πρώτου στην Αθήνα - ετήσιου Συνεδρίου της E.SO.MA.R.
Κάνοντας μια βόλτα στο Μουσείο Κυκλαδικής τέχνης πήρα ενδιαφέρουσες και απρόσμενες απαντήσεις σε βασικές απορίες που είχα σχετικά με πώς τα νέα οικονομικά δεδομένα έχουν πραγματικά επηρεάσει την καθημερινή μας ζωή:
Τι θα υποκαταστήσει το Shopping therapy; Όταν τα χρήματα παύουν να είναι το κύριο μέσο δύναμης, επιρροής, έκφρασης επιλογών, σε ποια νέα «νομίσματα» θα γίνονται οι επόμενες συναλλαγές μας; Πώς καταναλώνουμε το χρόνο μας και την προσοχή μας μέσα στα διαλείμματα της ημέρας και πώς διαχειριζόμαστε το internet; Πώς αντιμετωπίζουμε την ιδιωτικότητά μας και τι είναι αυτό που μας κάνει να τη θυσιάζουμε εκούσια; Πώς η ηλικία και η σχέση με την τεχνολογία θα διαμορφώσουν διαφορετικές δυνατότητες επικοινωνίας; Πώς επαναπροσδιορίζεται ο χάρτης διασκέδασης και ταξιδιών; Γιατί το σπίτι γίνεται το καταφύγιο μας; Τι ορίζει τη νέα ταυτότητα των Ελλήνων;
Η Σοφία Πρωτονοταρίου, υπεύθυνη της πρωτοβουλίας και Γεν. Διευθύντρια της εταιρίας Centrum, αναφέρει ενδεικτικά:
«Κατοικούσαμε ο καθένας σ΄ένα κόσμο που μας επέτρεπε να τρέχουμε 100αρι και να είμαστε νικητές και ξαφνικά καταδικαστήκαμε σε ένα μαραθώνιο αντοχής, άγνωστης διάρκειας, χωρίς καμία προετοιμασία... Οικονομική κρίση σημαίνει αλλαγή του τρόπου που οι άνθρωποι σχετίζονται με το χρήμα και τη δαπάνη του: ο καταναλωτισμός καταδικάζεται για πρώτη φορά συναισθηματικά και δεν είναι απλά μια επιφανειακή, μάταιη συμπεριφορά: γίνεται συναισθηματικά καταπιεστική κατάσταση, σε σχέση με το πώς μας βλέπουν οι άλλοι («ντρέπομαι να καταναλώνω») αλλά και σε σχέση με το πώς βιώνουμε όποια σπατάλη μέσα από το πρίσμα της αμφίβολης μελλοντικής οικονομικής μας δύναμης και της σχέσης μας με τους άλλους (« έχω ενοχές premium επιλογές ή επιλογές στα όρια της σπατάλης»).
Η οικονομική πίεση οδηγεί σε άμεσο επαναπροσδιορισμό του μοντέλου αγοραστικών προτεραιοτήτων. Ήδη και πριν από την κρίση, ο καταναλωτής είχε εξοικειωθεί για τα καλά με το ‘free’ , τον απεριόριστο χρόνο ομιλίας στα κινητά, το δωρεάν extra προϊόν, ενώ η λέξη ‘smart’ δήλωνε ήδη πολύ περισσότερα από μια έξυπνη αγορά... Ο καταναλωτής σήμερα γίνεται πλέον, πιο ανοιχτά από ποτέ κυνηγός ευκαιριών, δε φοβάται να δηλώσει ανοιχτά ότι προτιμά φθηνότερες εναλλακτικές και, χωρίς υπεκφυγές, εξηγεί με πάσα ειλικρίνεια: ‘ δεν έχω..’ Έχει οικολογική συνείδηση υπό...προϋποθέσεις, πολλαπλές κοινωνικές ανάγκες, ένα σπίτι- επικοινωνιακό κόμβο... Τολμά λιγότερο, αλλά λατρεύει την αυτο-εικόνα του ως θαρραλέος...»
12°
