Στο πλαίσιο του Κύκλου Transitions 2. Latin America: Φεστιβάλ της σύγχρονης ανεξάρτητης λατινοαμερικανικής σκηνής, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ο ταλαντούχος Χοσέ Βιδάλ, καθιερωμένος χορογράφος στη Χιλή, χορογραφεί μια ιδιόμορφη περφόρμανς, ένα έργο μεγάλης εικαστικής ομορφιάς και δύναμης. Εννέα σώματα κινούνται μέσα σε ένα τετράγωνο, μόλις δύο επί δύο μέτρα. Μια χορογραφική φράση που διαρκεί περίπου δύο λεπτά, επαναλαμβάνεται σε loops, που ξεκινούν από διαφορετικό κάθε φορά σημείο του τετραγώνου, περιστρέφοντας σιγά σιγά το σύνολο κατά 360 μοίρες. Έτσι, οι θεατές μπορούν να δουν απ’ όλες τις πλευρές τη χορογραφία, μια ζωντανή κατασκευή από εννέα σώματα εμπνευσμένη από μπαρόκ πίνακες και σύγχρονες φωτογραφίες. Οι εικόνες αλληλοδιαδέχονται η μία την άλλη, σαν να είναι ένας ζωντανός οργανισμός που αλλάζει μορφή καθώς εξελίσσεται. Ο Βιδάλ πειραματίζεται με την αργή και γρήγορη ταχύτητα, η ανθρώπινη μάζα συμπυκνώνεται και αραιώνει, αναπνέει, ιδρώνει και παράγει ήχους που αποτελούν τμήμα της μουσικής της παράστασης.
Σάβ.&Κυρ. 19.00, €10, 5 (μειωμ.), Μικρή Σκηνή
Θέατρο
Latin America: O Κήπος(Βραζιλία)
Στον Κήπο, της νεανικής και πολυβραβευμένης ομάδας Hiato, αλληλεπικαλύπτονται και αναδεικνύονται με την ίδια ένταση η νόσος του Αλτσχάιμερ και η συλλογική λήθη, η ιστορία μιας χώρας και η περιπέτεια μιας οικογένειας, η αλήθεια και η σχετικότητά της. Τρεις εποχές, τρεις ιστορίες και μία οικογένεια συνυπάρχουν πάνω σε μια σκηνή στρωμένη με γρασίδι και περιτοιχισμένη από χάρτινες κούτες. Ανοίγοντας τις κούτες, στοιβάζοντάς τις ή παλεύοντας μαζί τους, οι ήρωες στροβιλίζονται αέναα στο χρόνο και τις αναμνήσεις.
1938: Ο Tιάγκο και η Φερνάντα παίρνουν διαζύγιο και μοιράζουν τα ενθύμια της κοινής ζωής τους.
1979: Ο Tιάγκο, καταπονημένος από τη νόσο Αλτσχάιμερ, γιορτάζει με τις κόρες του τα γενέθλιά του, λίγο πριν μεταφερθεί σε οίκο ευγηρίας.
2011: Η εγγονή του Tιάγκο και μια οικιακή βοηθός τακτοποιούν το εγκαταλειμμένο πατρογονικό σπίτι.
Ένας ιδιοσυγκρασιακός φόρο τιμής στον Βυσσινόκηπο του Τσέχοφ.
Η performance εντάσσεται στον Κύκλο Transitions 2. Latin America: Φεστιβάλ της σύγχρονης ανεξάρτητης λατινοαμερικανικής σκηνής της Στέγης, Κεντρική Σκηνή, Σάβ.&Κυρ.21.00, €10, 5 (μειωμ.)
Latin America: Όσα είναι δίπλα μου (Αργεντινή)
Πώς θα σας φαινόταν να ξαπλώσετε σε ένα κρεβάτι στη Στοά του Βιβλίου με μια άγνωστη; Η ιδέα είναι η εξής: Μια ιδιωτική στιγμή εισβάλλει σε έναν απροσδόκητο δημόσιο χώρο, στο κέντρο της Αθήνας. Η συνάντηση δύο αγνώστων, ενός θεατή και μιας ηθοποιού, τελείται πάνω στο κατεξοχήν ιδιωτικό άδυτο, στο προσωπικό αναπαυτήριο, στο άντρο της ονειροπόλησης και του ερωτισμού, στη συμβολική φωλιά μας στον κόσμο: το κρεβάτι.
Στο Όσα είναι δίπλα μου, θεατές και ηθοποιοί πλαγιάζουν για δέκα λεπτά στο ίδιο κρεβάτι. Οι θεατές παραμένουν σιωπηλοί, οι ηθοποιοί τούς εκμυστηρεύονται μια ιστορία και η εμπειρία είναι σφοδρή και πρωτόγνωρη, έχοντας για φόντο άλλοτε τη γαλήνη της φύσης και άλλοτε τη βουή των αστικών κέντρων. Γιατί τα πολυταξιδεμένα κρεβάτια του Φερνάντο Ρούμπιο έχουν στηθεί σε ακροθαλασσιές της Χιλής, σε κεντρικό σταθμό του Μοντεβιδέο, ακόμη και μέσα σε μια λίμνη της Ολλανδίας.
Υ.Σ. Ο Τάκης Σκριβάνος ξάπλωσε σε ένα τέτοιο κρεβάτι και μας μεταφέρει πώς ένιωσε…
Η performance εντάσσεται στον Κύκλο Transitions 2. Latin America: Φεστιβάλ της σύγχρονης ανεξάρτητης λατινοαμερικανικής σκηνής της Στέγης. Κείμ.&Σκηνοθεσία: Fernando Rubio. Στοά του βιβλίου, Σάβ.&Κυρ. 19.00, 19.15, 19.30, 19.45, 20.00, 20.30, 20.40, 21.00, 21.15, 21.30
Σλάντεκ, ένα επίκαιρο έργο στο Θέατρο Πόρτα
Οι αναλογίες και οι αντιστοιχίες με την κατάσταση στη σημερινή Ευρώπη είναι προφανείς. Ο Σλάντεκ κατατρύχεται από αγωνιώδη ερωτήματα αναφορικά με το σκοπό της ζωής του, την πατρίδα του που ταπεινώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, την έννοια του δίκαιου, της ειρήνης και της στάσης του ανθρώπου στον κόσμο. Προκειμένου να βρει διέξοδο εντάσσεται στους κόλπους της παραστρατιωτικής φασιστικής οργάνωσης Μαύρος Στρατός, που έχει ως στόχο την υπεράσπιση της «πατρίδας» με κάθε μέσο και κόστος. Ακολουθεί η περιπετειώδης διαδρομή του στα γρανάζια της φασιστικής οργάνωσης, η προσπάθεια απεξάρτησής του και τέλος η φυγή του στη Λατινική Αμερική, όπου πιστεύει ότι θα ξαναβρεί τη χαμένη του αθωότητα. Διαβάστε την κριτική της Εύης Προύσαλη.
Η Φόνισσα, μια σπουδαία σύγχρονη όπερα στο Μέγαρο Μουσικής
Είδαμε την πρεμιέρα και μας άρεσε. Το χειροκρότημα ήταν θερμό. Η παράσταση μας καθήλωσε, μας ενθουσίασε, μας συγκίνησε. Έτσι, επιβεβαιώθηκαν οι προσδοκίες που είχε δημιουργήσει η ανάθεση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στον Γιώργο Κουμεντάκη, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, για τη σύνθεση μιας νέας όπερας με θέμα τη Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Όπερα σε δύο πράξεις σε ποιητικό κείμενο Γιάννη Σβώλου. Μουσική διεύθυνση Βασίλη Χριστόπουλου, σκην. Αλέξανδρου Ευκλείδη. Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, για 4 μόνο παραστάσεις. 19, 21, 23, 26/11. €20-65, 12(Παιδ.& φοιτ.)
Μουσική
Chan Marshall, στο Fuzz
Μια ακόμη δυνατή συναυλία του χειμώνα. H Chan Marshall, εφοδιασμένη με κιθάρα, πιάνο, φωνή, θα αντιμετωπίσει τους δαίμονές της και τη μουσική της ιστορία στη σκηνή του Fuzz. Έζησε στη B. Kαρολίνα με τη γιαγιά της και στη συνέχεια βίωσε τη νομαδική ζωή των γονιών της που και οι δύο ήταν blues μουσικοί. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα από μικρή ηλικία και μαζί με ορισμένους φίλους της σχημάτισαν το γκρουπ που πήρε το όνομα Cat Power… Περισσότερες λεπτομέρειες για τη ζωή της Chan εδώ.
Πόλη
Ρομάντσο, τριήμερο εκδηλώσεων
Η περιοχή Γεράνι, ανάμεσα στις οδούς Αθηνάς, Ευριπίδου, Επικούρου και Πειραιώς, με πολλά διατηρητέα νεοκλασικά, μεσοπολεμικά κτίρια και παλιές βιοτεχνίες, τα παλιά χρόνια φιλοξενούσε καταστήματα ρούχων και υποδημάτων, γραφεία, συλλόγους, βιοτεχνίες, ξενοδοχεία και αποτελούσε σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες της πόλης. Στην υποβαθμισμένη σήμερα αυτή περιοχή δημιουργήθηκε στα ιστορικά τυπογραφεία του περιοδικού η θερμοκοιτίδα του Ρομάντσο, συμβάλλοντας στην επανεργοποίησή της.
Μετά από έναν πιλοτικό χρόνο λειτουργίας, το Ρομάντσο ξεκινά επίσημα τη λειτουργία του με την πρώτη ανοιχτή παρουσίαση των δράσεων και της κοινότητάς του και το γιορτάζει με ένα τριήμερο εκδηλώσεων (οpenStudios, συζητήσεις, εκθέσεις, ξεναγήσεις, φαγητό, γιόγκα, συναυλίες, πάρτι κ.ά.) με θέμα τη δημιουργικότητα, την Αθήνα και τους ανθρώπους της, κάτω από τον τίτλο «Γεράνι 2014». Αναλυτικά το πρόγραμμα.
Diskotekken, party time
Το Σάββατο χορεύουμε. Indie anthems, σκοτεινά synths απ’ τα αναλογικά 80s, πολλή ντίσκο και acid δυναμίτες, απ’ τους γνωστούς πλέον και στη νύχτα, κυρίους Χρήστο Αγγελόπουλο και Παναγιώτη Μένεγο. Στο νέο στέκι του κέντρου, το Φουάρ, από τον Χρήστο Πότσιο. Η είσοδος είναι ελεύθερη, τα ποτά άφθονα και η μουσική… ξεσηκωτική.
Οι Κυριακές είναι σπέσιαλ και στο Neon Raum, τον σούπερ φασιονίστικο πολυχώρο του κέντρου, ξέρουν. Έλα να γνωρίσεις ανερχόμενους μόδιστρους, να ψωνίσεις συλλεκτικά κομμάτια, να κεραστείς σπιτικές λιχουδιές και καφέ και να χορέψεις υπό τις μουσικές των Manal Sayadi και Βαγγέλη Μήτση. Τα λέμε εκεί.
12°
