Χωρίς ανάσα

«Γύριζα από κουβέντα σε φαΐ με φίλους την Κυριακή το βράδυ και είδα την εξής εικόνα: μηχανάκι, οδηγά ο άντρας με κράνος, πίσω η γυναίκα τον βρίζει με χειρονομίες, έξαλλη, ακουγότανε πολύ δυνατά και ανάμεσα τους λιωμένο, ποδοπατημένο ένα παιδί, σάντουιτς, απελπισμένο και βουβό, να κρατά με τα χεράκια του δειλά και σταθερά τον μπαμπά και να ακουμπάει στο ηχείο της μάνας, έντρομο και σιωπηλό. Μ’ έπιασε κάτι πολύ βαρύ μέσα μου… στρίψανε αντικανονικά στο φανάρι του Χίλτον».

Aθήνα, 18/7/2014