Σε ηλικία 82 ετών απεβίωσε ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος, ο οποίος νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο της Αθήνας. Έδινε μάχη με τον καρκίνο αρκετά χρόνια.
Σύντομο βιογραφικό
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και παράνομους κομμουνιστές κυνηγημένους τότε από τη δικτατορία του Μεταξά. Είναι η περίοδος που η οικογένεια του συγγραφέα μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος ξεκίνησε να δουλεύει μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το σχολείο το σταμάτησε στη δεύτερη τάξη του δημοτικού.
Από τα Γιαννιτσά, όπου τον έστειλε ο Ερυθρός Σταυρός μαζί με άλλα παιδιά για να γλιτώσουν από την πείνα της Κατοχής, πέρασε στο αντάρτικο. Με την απελευθέρωση επέστρεψε Θεσσαλονίκη και οργανώθηκε στον Δημοκρατικό Στρατό Πόλεων. Το 1947 συνελήφθη, βασανίστηκε και καταδικάστηκε με την εσχάτη των ποινών, σε θάνατο. Έζησε εννιά μήνες περιμένοντας κάθε πρωί την εκτέλεσή του από την οποία γλίτωσε τον θάνατο χάρη σ' ένα τυχαίο γεγονός. Έκτοτε, μέχρι και τον Αύγουστο του 1973 (αμνηστία του Παπαδόπουλου) πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε φυλακές και εξορίες, ως πολιτικός κρατούμενος (Μακρονήσι, Άι- Στράτης, Αβέρωφ, Κέρκυρα, Κορυδαλλός, κ.ά.) Εξόριστός έμαθε νάγνωση και γραφή.
Μεταξύ 1962 και 1967 διετέλεσε στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ, μέλος της πενταμελούς γραμματείας της Δ.Ν. Λαμπράκη και, στη συνέχεια, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜ. Το πρώτο του βιβλίο “Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς… ” (Γράμματα, 1985) τον καθιέρωσε από τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του ως συγγραφέα στη συνείδηση κριτικής και κοινού. Την ίδια ανταπόκριση βρήκε και το δεύτερο βιβλίο του “Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε;” (Γράμματα, 1988). Στο βίντεο ο Χρόνης Μίσσιος διαβάζει Χρόνη Μίσσιο.
12°
