To βραβευμένο στο Φεστιβάλ Εδιμβούργου 2011 έργο The Oh Fuck Moment των Hannah Walker και Chris Thorpe ανεβαίνει στην Αθήνα σε σκηνοθεσία Γαβριέλλας Τριανταφύλλη με τους ηθοποιούς Γιούλα Μπούνταλη και Στέλιο Παρρή.
Μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από ένα τραπέζι στα γραφεία του Bios για 20 κάθε φορά θεατές που θα συμμετέχουν σε μια ιδιότυπη συμμετοχική παράσταση για εκείνη τη στιγμή που και εσύ έχει πεις: Γαμώτο, την πατήσαμε.
H Γαβριέλα Τριαντάφυλλη μιλά στην Athens Voice για το έργο.
Τι σε παρακίνησε να εστιάσεις στο συγκεκριμένο έργο στην πρώτη σου σκηνοθετική αυτή δουλειά;
Το γεγονός ότι δεν είναι μια παράσταση καθεαυτή. Πρόκειται για μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από ένα τραπέζι για είκοσι άτομα κάθε φορά και ως συζήτηση μπορεί να έχει αρκετά διαφορετική έκβαση κάθε βράδυ. Μου παρακινεί προσωπικά πολύ το ενδιαφέρον ότι δεν είναι κάτι "κλειδωμένο", αλλά η συνθήκη είναι αρκετά ανοικτή να χρησιμοποιήσει τα όσα διαφορετικά τυχόν ακουστούν γύρω από αυτό το τραπέζι.
Η παράσταση δίνεται σε ένα γραφείο σαν μια ανοιχτή συζήτηση γύρω από ένα γραφείο. Ήταν ένα από τα στοιχεία που σε γοήτευσαν στην παράσταση και πως περιμένεις να είναι η συμμετοχή του κοινού;
Όταν είδα την παράσταση στο Εδιμβούργο βρήκα πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα τον τρόπο που χρησιμοποίησαν η Hannah και ο Chris να εμπλέξουν το κοινό σε αυτή τη συζήτηση. Μπορείς να τη χαρακτηρίσεις ως μια "συμμετοχική" παράσταση (αν και δεν είναι απαραίτητο ότι θα συμμετέχουν όλοι οι θεατές) που δε σε βάζει να κάνεις κάτι, αλλά να σκεφτείς. Και αυτός για εμένα είναι από τους πιο ενδιαφέροντες τρόπους συμμετοχής.
Πόσο διαφορετική θα είναι σε σχέση με την παράσταση που είδες στο Εδιμβούργο. Έχουν χρησιμοποιηθεί οι fuck moments του αγγλικού έργου ή έχετε γράψει τις δικές σας;
Το The Oh Fuck Moment είναι μια devised παράσταση των Hannah Walker & Chris Thorp. Και ως devised παράσταση είχε αρκετά μέρη πολύ προσωπικά - κομμάτια των ίδιων των ηθοποιών. Ουσιαστικά εμείς επιλέξαμε να κρατήσουμε ακριβώς την ίδια δομή της παράστασης και να αντικαταστήσουμε ένα μεγάλο μέρος της με στοιχεία που ανταποκρίνονται στην Ελληνική πραγματικότητα, και στη Γιούλα και το Στέλιο.
Πρόσφατα ήρθε στην Αθήνα η συγγραφέας του έργου Hanna Walker. Συνεργαστήκατε στις πρόβες του έργου; Τι σου είπε για το βραβείο στο φεστιβάλ;
Η Hannah ήρθε και δουλέψαμε μαζί πάνω στις αλλαγές του κειμένου. Ουσιαστικά αυτό στο οποίο μας βοήθησε είναι να κρατήσουμε την ποιητική δομή του έργου, χρησιμοποιώντας στοιχεία μιας άλλης γλώσσας και τις δικές μας ιστορίες. Το The Oh Fuck Moment κέρδισε το καλοκαίρι του 2011 το βραβείο Fringe First στο Εδιμβούργο. Το Fringe First αφορά παραστάσεις που παρουσιάζουν μια νέα φόρμα - μια νέα εντελώς πρόταση, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει.
Aυτό το ασταμάτητο oh fuck moment που συμβαίνει στην Ελλάδα μετά την κρίση πως θα εντασσόταν στην παράσταση;
Δεν εντάσσεται δραματουργικά στην παράσταση αν αυτό με ρωτάς. Δεν μπορείς όμως να παραβλέψεις ότι ζούμε ένα Oh Fuck Moment και ως χώρα και ο καθένας ξεχωριστά. Ήταν κάτι που είχα αρκετά συνειδητά στο μυαλό μου επιλέγοντας αυτό το κείμενο, αλλά νομίζω ότι το να αναφερόμασταν σε αυτό μέσα στην παράσταση θα το πήγαινε σε τελείως άλλα μονοπάτια - πράγμα που δεν το ήθελα. Το κείμενο λέει ότι η "παράσταση αυτή είναι μια εξιλέωση για τα παλιά μας σφάλματα" και ως τέτοια θέλαμε να προχωρήσουμε - όχι ως κοινωνική κριτική.
Τι σημαίνουν τελικά αυτές οι ατυχείς στιγμές που έχουν συμβεί στον καθένα; Είναι ασυγχώρητα λάθη ή απλώς είναι πράγματα που δεν έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε λες και είμαστε μηχανές;
Κάποια λάθη μας δεν ξεγίνονται. Και σε αυτά εστιάζει η συζήτησή μας. Σε αυτά που είτε καταστρέφουν ζωές, είτε σχέσεις - είτε είναι ένα βάζο που σπάει και δεν μπορεί να ξανακολλήσει. Το βασικό τους, όμως, κομμάτι είναι ότι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του καθενός μας και θα πρέπει να συμφιλιωθούμε μαζί τους αν θέλουμε να πάμε παρακάτω.
Πως δύσκολη είναι η προσέγγιση ενός έργου που αλλάζει σε κάθε παράσταση ανάλογα με τη συμμετοχή του κόσμου;
Φαντάζομαι ότι είναι τόσο δύσκολη όσο το να ξεκινάς μια συζήτηση με κάποιον που δεν ξέρεις για θέματα αρκετά προσωπικά. Έχει όμως και μια μαγεία αυτό - γιατί τελικά μπορείς πιο εύκολα να ανοιχτείς σε ανθρώπους που δεν ξέρεις καθόλου.
Ποια ήταν η oh fuck moment στις πρόβες ή ποια είναι η δική σου οh fuck moment που μπορείς να μοιραστείς;
Το πρώτο (από τα πολλά) Oh Fuck Moments που αντιμετωπίσαμε ήταν όταν δουλεύοντας με το Γιάννη Βογιατζή πάνω στη μετάφραση του κειμένου συνειδητοποιήσαμε ότι δεν μπορούμε να μεταφράσουμε ακριβώς όχι μόνο τον τίτλο, αλλά και τη στιγμή για την οποία μιλάει όλο το έργο. Το Oh Fuck είναι αφ' ενός αρκετά απενοχοποιημένο στην Αγγλική γλώσσα - κρατώντας όμως το "σιχτίρισμα" ακέραιο - και αφ' ετέρου έχει όλα τα παράγωγα - ρήματα, μετοχές, ουσιαστικά. Στα Ελληνικά μπορούσαμε να το βρούμε μόνο περιφραστικά. Οπότε αποφασίσαμε να κρατήσουμε τον πρωτότυπο τίτλο και να γίνουμε λεξιπλάστες μέσα στο ίδιο το κείμενο.
Τα λάθη είναι ανθρώπινα;
Δεν είναι; Το θέμα είναι μόνο ότι όσο πιο μπλεγμένος είσαι στο λάθος, τόσο πιο πολύ καθυστερείς να δεις τον ανθρώπινο παράγοντα.
