Ο Βασιλικός, γραμμένος το 1829 – 1930, με επιρροές από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και έντονο κοινωνικό προβληματισμό ξεδιπλώνει τη σύγκρουση δύο κόσμων, της παλιάς συντηρητικής φεουδαρχικής τάξης και της νέας αστικής κοινωνίας που αναδύεται φέρνοντας φιλελεύθερες ιδέες.
Ο Περικλής, Ο πρίγκιπας της Τύρου, ένα από τα δημοφιλή έργα στην ελισαβετιανή εποχή, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο. Η παράσταση θα συμμετάσχει τον Απρίλιο του 2012 σε ένα μεγάλο φεστιβάλ που διοργανώνει το θέατρο Globe του Λονδίνου στο οποίο θα παρουσιαστεί το σύνολο των έργων του Σαίξπηρ, το καθένα σε διαφορετική γλώσσα.
Μετά την τεράστια επιτυχία που γνώρισε την περίοδο 2009-2010 στο Rex η παράσταση του Εθνικού σε συμπαραγωγή με την Ελληνική Θεαμάτων μεταφέρεται στο Παλλάς.
Πώς είναι να ζεις στη θορυβώδη πόλη, να σκας από τον καύσωνα, οι διπλανοί να το γλεντάνε όλη νύχτα, να μυρίζεις τα σκουπίδια από τους ξέχειλους κάδους, να απεργούν τα νοσοκομεία και τα Μέσα Μεταφοράς, να πέφτεις θύμα ληστείας, να σε διώχνουν από τη δουλειά σου, να μένεις κλεισμένος στο διαμέρισμά σου σαν φυλακισμένος, να απογοητεύεσαι από το πολιτικό σύστημα, να καταρρέουν όλα γύρω σου, να φοβάσαι τη φτώχεια, να μη σε καταλαβαίνει η οικογένειά σου και να σε μπουγελώνει με έναν κουβά νερό ο γείτονας του πάνω ορόφου επειδή έβρισες τον σκύλο του; Είναι πολλά όλα αυτά για την ψυχολογία ενός μεσήλικα άντρα; Έχει ελπίδες να γλιτώσει τον νευρικό κλονισμό; Κι αν όλα αυτά ακούγονται τόσο πολύ τραγικά, υπάρχει περίπτωση να χωρούν σε μια τρελή κωμωδία;
Στο θέατρο Ιλίσια-Μιμή Ντενίση
………………………….
Ρημάζει
Του Γιώργου Βέλτσου
Σκηνοθεσία: Ρούλα Πατεράκη
Μουσική: Γιώργος Κουμεντάκης
Ερμηνεύει: Γιώργος Βέλτσος
Πρώτη παρουσίαση
Ρημάζει, ζει-με-το-ρήμα, καταρρέει δηλαδή, αυτό. Διότι αυτό μιλά, και λέει ότι ρημάζει. Δεν υπάρχει το υποκείμενο, δεν γίνεται λόγος για το "εγώ", αυτό, ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό, χάνει προοδευτικά τη δύναμή του (ρημάζει), αλλά την ίδια στιγμή εμπαίζει τα διπολικά ζεύγματα γιατί αυτό ζει με το ρήμα. Ουδέτερο λοιπόν, όπως το νοεί ο Ρόναλντ Μπαρτ, μέσος όρος δηλαδή, ενεργητικό και παθητικό και συγχρόνως, διαρκώς μετέωρο σε ένα αέναο πήγαινε-έλα, ανάμεσα στο ελάχιστο και το ελάχιστο, εκείνη την (α)νυπαρξία που γίνεται ωστόσο πράξη γιατί ό,τι είναι πλέον δυνατό δεν είναι άλλο από εκείνο το "δεν είμαστε τίποτα, είμαστε το παν" που ψάλλει η Διεθνής και που τραγουδά με τον τρόπο του το Ρημάζει.
Το στοίχημα του Γιώργου Βέλτσου να υποστηρίζει σε όλα του τα κείμενα την απόσταση από τον τρεχούμενο ρεαλισμό και να εντοπίζει ποιητικά τη διαφυγή από τη σκηνή και την πράξη μέσα από έργα όπου ό,τι εγγράφεται δεν είναι το ίχνος της αντίθεσης ανάμεσα στην κατάφαση και την άρνηση, αλλά η διολίσθηση από παγιωμένα νοήματα και προκαταλήψεις.
Στο Από Μηχανής Θέατρο, 21-26/10
Μέγαρο Μουσικής 20/9
________________________________________
Την Τρίτη στο Σούπερ-Μάρκετ
Του Εμμανουέλ Νταρλέ
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μπερδέκα
Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής
Πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα
Η Μαρί-Πιέρ είχε χρόνια να εμφανιστεί στη γειτονιά της παιδικής της ηλικίας. Το πατρικό της σπίτι το εγκατέλειψε τότε που αποφάσισε να γίνει "αυτή καθεαυτή" και να απομακρυνθεί από το περιβάλλον που την ήξερε ως Ζαν-Πιέρ. Αλλά εδώ και λίγους μήνες η μητέρα της πέθανε, ο ηλικιωμένος πατέρας της έμεινε μόνος, και αυτό η Μαρί-Πιέρ δεν μπορούσε να το αγνοήσει. Αποφασίζει λοιπόν να αφιερώσει μια μέρα την εβδομάδα, συγκεκριμένα την Τρίτη, στη φροντίδα του πατέρα της. Έκτοτε κάθε Τρίτη επιστρέφει στο πατρικό της…
Στο Από Μηχανής θέατρο, Πρώτη Παράσταση 10/11
________________________________________
Κωνσταντίνος Χρηστομάνος – Το έργο του
Α' Μέρος: Κωνσταντίνος Χρηστομάνος, Iστορία απλή και λυπητερή, "Κερένια κούκλα"
Διδασκαλία: Ρούλα Πατεράκη
Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί της Εταιρείας Θεάτρου Συν-Επί (+,Χ) που συμμετέχουν στην παράσταση Το ξύπνημα των νεκρών του Χένρικ Ίψεν
Η "Κερένια κούκλα" αφηγείται την ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου, με ολέθρια κατάληξη. Ένα όμορφο παλικάρι, ο ξυλογλύπτης Νίκος, παντρεύεται μια μεγαλύτερή του γυναίκα, τη Βεργινία, η οποία αρρωσταίνει βαριά όταν αποβάλει. Μια όμορφη μικρούλα, η Λιόλια, έρχεται να βοηθήσει με τις δουλειές του σπιτιού, ο Νίκος την ερωτεύεται, η Βεργινία το αντιλαμβάνεται και καθώς είναι παράφορα ερωτευμένη με το Νίκο, πηγαίνει μια ώρα αρχύτερα στον τάφο. Ο Νίκος παντρεύεται τελικά τη Λιόλια, η οποία γεννά ένα παιδί ίδιο με τη Βεργινία, που γρήγορα πεθαίνει. Η συνέχεια της ιστορίας είναι ακόμα πιο σκοτεινή.
Σε ένα απομονωμένο νησάκι του αρχιπελάγους της Στοκχόλμης ο Λοχαγός Έντγκαρ (Γιώργος Μιχαλακόπουλος) και η γυναίκα του Αλίς, πρώην ηθοποιός, (Κατερίνα Μαραγκού) «γιορτάζουν» τα 25 χρόνια του γάμου τους. Η πλήξη και οι συνεχείς αντιδικίες τους συνθέτουν τη μικρή τους «κόλαση» ενώ το σαρκαστικό τους χιούμορ είναι η μοναδική τους διέξοδος. Η εύθραυστη ισορροπία του ζευγαριού διαταράσσεται όταν ένα τρίτο πρόσωπο, ο Κούρτ (Νίκος Αλεξίου), ξάδελφος της Αλίς και φίλος του Έντγκαρ, εμφανίζεται για να κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι της αλληλοεξόντωσης τους, αλλά και της βαθύτερης ανάγκης τους να συνυπάρχουν.
Το έργο διαδραματίζεται σε ένα μπορντέλο στο Δουβλίνο, όπου συχνάζουν πόρνες, τραβεστί, πρώην επαναστάτες και απόκληροι της κοινωνίας. Σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα που αντανακλά την παραμόρφωση της κοινωνίας, ένας νεαρός Άγγλος στρατιώτης κρατείται όμηρος σαν αντίποινα για τη φυλάκιση ενός νεαρού μέλους του IRA, που πρόκειται να απαγχονιστεί σε μία φυλακή του Μπέλφαστ. Μέσα σ’ αυτήν την παράδοξη ομήγυρη ξετυλίγεται μία ερωτική ιστορία στον αντίποδα των πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Τη μουσική του έργου συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης το 1962 για την πρώτη παρουσίαση του έργου στην Ελλάδα από τον θίασο του Λεωνίδα Τριβιζά. Τα 16 τραγούδια του έργου αφομοιώθηκαν από τον ελληνικό λαό και τραγουδήθηκαν για δεκαετίες. Το μουσικό θέμα για το «Γελαστό παιδί» χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Ζ» του Κώστα Γαβρά.
Δύο Ιρλανδοί αδελφοί, ο Κόλμαν και ο Βαλέν, ζουν μαζί στο πατρικό τους σπίτι. Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του πατέρα τους από τον μεγάλο αδελφό (Κόλμαν), έχουν μοναδικό σκοπό να πληγώνει ο ένας τον άλλο. Οι προσπάθειες του ιερέα Γουέλς και της μικρής Γκερλήν να συμφιλιώσουν τα δύο αδέλφια δεν καρποφορούν. Έτσι οι δύο οδηγούνται σε ένα μονόδρομο πρωτοφανούς αντιπαλότητας. Το τέλος είναι σκληρό και για τους δύο.
Στο Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη
………………………..
Ανδρική νοημοσύνη, οξύμωρο;
του Robert Dubac
Σκηνοθεσία: Αναστασία Παπαστάθη
Πρωταγωνιστεί ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης
Ο Robert Dubac έχει δημιουργήσει μία ξεκαρδιστική παράσταση με έναν ηθοποιό που υποδύεται πολλούς χαρακτήρες. Η παράσταση, πραγματεύεται το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων με ακρίβεια και ευστροφία. Με ένα ανασήκωμα των ώμων ή με ένα λύγισμα του κεφαλιού, ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μεταμορφώνεται σε πέντε διαφορετικές προσωπικότητες – κάθε μία από τις οποίες δίνει τη δική της άστοχη συμβουλή για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων.
Στο θέατρο Coronet
………………………
ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Το τρίτο στεφάνι του Κώστα Ταχτσή (Σκην.: Σταμάτης Φασουλής. Παίζουν: Νένα Μεντή, Φιλαρέτη Κομνηνού) στο Παλλάς
Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού του Ντάριο Φο (Σκην.: Σπύρος Παπαδόπουλος. Παίζουν: Σπύρος Παπαδόπουλος, Αντώνης Καρυστινός κ.ά.)
Amadeus του Πίτερ Σάφερ (Σκην.: Δημήτρης Λιγνάδης, Παίζουν: Δημήτρης Λιγνάδης, Χριστόφορος Παπακαλιάτης κ.ά.) στο Βρεττάνια
Caveman του Rob Becker (Σκην.: Αναστασία Παπαστάθη. Παίζει: Βλαδίμηρος Κυριακίδης) στο Coronet
Δούλες του Ζαν Ζενέ (Σκην.: Έφη Μουρίκη. Παίζουν: Κατερίνα Παπουτσάκη, Έφη Μουρίκη, Μάρα Μοτάκη) στο Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη
15°
