Στόχος είναι να καταργηθεί ο ρόλος του δασκάλου, όταν ο μαθητής κατακτήσει τη δική του καλλιτεχνική αυτονομία
Βαδίζοντας στον δρόμο της θεατρικής παιδείας από το 2005, η Δραματική Σχολή «Μοντέρνοι Καιροί» παραμένει ένας ζωντανός οργανισμός που συνομιλεί αδιάκοπα με την εποχή του. Η φιλοσοφία της στηρίζεται στην πεποίθηση ότι το θέατρο δεν είναι μια αυτόνομη καλλιτεχνική πράξη αλλά μια ουσιαστική παιδαγωγική διαδικασία, ικανή να αφυπνίσει τον άνθρωπο στην πληρότητά του και να τον φέρει σε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα που τον περιβάλλει. Σκοπός της σχολής δεν υπήρξε ποτέ το κέρδος, αλλά η ενίσχυση του ανθρωπιστικού ρόλου του θεάτρου και όπως χαρακτηριστικά δηλώνουν οι ιδρυτές της: «Η τέχνη δεν είναι για την τέχνη, αλλά για τον άνθρωπο και αποτελεί κομμάτι της δικής του δράσης».
Αναγνωρισμένη από το κράτος, η σχολή παρέχει τρία έτη σπουδών, με τη δυνατότητα ενός προαιρετικού τέταρτου χρόνου, κατά τον οποίο οι απόφοιτοι προετοιμάζουν με την καθοδήγηση ενός δασκάλου μια επαγγελματική παράσταση. Κάθε μάθημα στηρίζεται σε μεθοδολογίες που συνδυάζουν θεωρία και πράξη, προσφέροντας στον σπουδαστή το έδαφος για να ανακαλύψει τη δική του προσωπική μέθοδο. Κάθε καθηγητής εμβαθύνει σε ένα διαφορετικό είδος θεάτρου, το οποίο προσεγγίζει με συνέπεια, δίνοντας στον σπουδαστή τα απαραίτητα εργαλεία ώστε να κατακτήσει την ελευθερία της δημιουργίας. Όπως άλλωστε δηλώνουν οι ίδιοι οι δάσκαλοι, στόχος είναι να καταργηθεί ο ρόλος του δασκάλου, όταν ο μαθητής κατακτήσει τη δική του καλλιτεχνική αυτονομία.
Η εκπαιδευτική διαδικασία δεν περιορίζεται σε μια μοναδική τεχνική. Η διδασκαλία αντλεί έμπνευση από τα συστήματα του Στανισλάφσκι, του Γκροτόφσκι, του Λεκόκ, του Μπρεχτ, της παντομίμας και του θεάτρου μαριονετών, ενώ παράλληλα συνομιλεί με τις προσεγγίσεις του Actor’s Studio, του Μπρουκ, της Μνιουσκίν, του Όιντα και της Μάρσαλ. Το αποτέλεσμα είναι ένα πολυσύνθετο μωσαϊκό, ικανό να γεννήσει ηθοποιούς με γόνιμη φαντασία, κριτική ματιά και στέρεη τεχνική βάση.
Η σχέση της σχολής με την πραγματική σκηνή είναι άρρηκτη. Οι εξετάσεις πραγματοποιούνται πάντα με τη μορφή παραστάσεων στο θέατρο της σχολής, επιτρέποντας στους σπουδαστές να βιώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία ως ζωντανή εμπειρία. Η σύνδεση με τον ομώνυμο θίασο, οι συνεργασίες με φορείς του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, αλλά και τα τακτικά casting, ενισχύουν την επαφή με τον επαγγελματικό χώρο και μετατρέπουν τη μαθητεία σε αληθινή πρόβα ζωής.
Φέτος, η σχολή καλωσορίζει δύο νέες διδάσκουσες, την Αθανασία Καραγιαννοπούλου (σκηνοθέτιδα) και τη Ζωή Ρηγοπούλου (ηθοποιό και σκηνοθέτιδα), ενώ εγκαινιάζει έναν νέο κύκλο σεμιναρίων που ολοκληρώνεται τον Οκτώβριο. Ο κύκλος αυτός περιλαμβάνει τέσσερις διαφορετικές θεματικές, σχεδιασμένες ώστε να ενισχύσουν τον σπουδαστή σε καίριους άξονες της καλλιτεχνικής του πορείας.
Στο εργαστήρι «Ρυθμός και Λόγος» με τον μουσικό Νίκο Τουλιάτο, οι συμμετέχοντες έρχονται σε βιωματική επαφή με την έννοια του ρυθμού και την αξιοποίησή του στη θεατρική πράξη, μαθαίνοντας πώς μπορεί να μετατραπεί σε δημιουργικό εργαλείο πάνω στη σκηνή.
Στο σεμινάριο «Φωνή: Επιστήμη & Τέχνη» με τον φωνίατρο και χειρουργό ΩΡΛ Δρ. Κωνσταντίνο Λαμπρόπουλο, η φωνή προσεγγίζεται σφαιρικά: ως όργανο, ως μέσο έκφρασης αλλά και ως πηγή μύθων που καταρρίπτονται με επιστημονική γνώση και πρακτική καθοδήγηση.
Η Εβίτα Παπασπύρου, ηθοποιός και σκηνοθέτις, καθοδηγεί το εργαστήριο «Η Κραυγή της Τραγωδίας», όπου οι σπουδαστές ανακαλύπτουν τον αρχέγονο πυρήνα της αρχαίας τραγωδίας και πειραματίζονται με την ενέργεια της φωνής και του σώματος για να εκφράσουν το πάθος του τραγικού ήρωα.
Τέλος, στη «Φυσιολογία της Έκφρασης» με τον Βασίλη Γεωργοσόπουλο, η ανθρώπινη σωματικότητα φωτίζεται από μια διαφορετική σκοπιά: τη βιολογική, ανατομική και πολιτισμική της διάσταση, ώστε το σώμα να γίνει αντιληπτό όχι μόνο ως εργαλείο δράσης αλλά και ως φορέας μνήμης και θεατρικής παρουσίας.
Τέλος, στο σεμινάριο «Ο Πολυδιάστατος Ρόλος της Φωνής – Φωνητικός Κύκλος» με την Αγγελική Τουμπανάκη, οι σπουδαστές γνωρίζουν τον μηχανισμό της φώνησης, εξερευνούν διαφορετικές φωνητικές ποιότητες και εξασκούνται πρακτικά στη μεθοδολογία του φωνητικού κύκλου.
Η σχολή στεγάζεται σε ένα ανεξάρτητο, διώροφο κτίριο με φωτεινές αίθουσες και έναν ξεχωριστό θεατρικό χώρο για τις παραστάσεις και τις παρουσιάσεις των μαθητών. Το περιβάλλον είναι προστατευμένο, φιλικό και απαλλαγμένο από τον ανταγωνισμό, καλλιεργώντας κλίμα συνεργασίας και αλληλεγγύης που θυμίζει οικογένεια, χωρίς να χάνεται η οργάνωση και ο επαγγελματισμός.
Η σχολή «Μοντέρνοι Καιροί» αποτελεί μια κοινότητα δημιουργίας και συνείδησης, έναν τόπο όπου η τέχνη συναντά την πράξη και μετατρέπεται σε τρόπο ζωής. Εδώ, η εκπαίδευση δεν περιορίζεται στη μετάδοση γνώσεων αλλά γίνεται εμπειρία, συνάντηση και διαρκής μεταμόρφωση, δίνοντας στον κάθε σπουδαστή τη δυνατότητα να ανακαλύψει τη δική του αυθεντική φωνή πάνω στη σκηνή αλλά και πέρα από αυτήν.
12°
