Βιβλιο

Μεγαλόστομος και στη συγγραφή ο Μ. Θεοδωράκης

«Αποχαιρετάει» σα θεός - φιλόσοφος μ' ένα ακόμα βιβλίο

62224-137655.jpg
Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
344538-715894.jpeg

Σημαντικότερο από το έργο του συγγραφέα που νιώθει σαν «ημίθεος» είναι το έργο του μουσικού, όπου υπάρχουν «ήχοι ενός θεϊκού κόσμου», λέει ο μουσικοσυνθέτης κ. Μίκης Θεοδωράκης  προλογίζοντας το τελευταίο του βιβλίο κι έχοντας ζήσει «γαλήνιος, βέβαιος και ευλογημένος». 

Λεπτομερέστερα, γράφοντας για το βιβλίο του «Μόνολογοι στο Λυκαυγές», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ιανός» συνεχίζοντας το προηγούμενό του «Διάλογοι στο Λυκόφως», ο μείζων δημιουργός, στα 94 του πια, ανάμεσα στ΄ άλλα γράφει:

  • «Το δίδυμο ‘Διάλογοι στο Λυκόφως’ - ‘Μονόλογοι στο Λυκαυγές’ πραγματεύεται την τελική μου προσπάθεια να συνδέσω το Τέλος και την Αρχή μιας νέας Ουτοπίας ως επιστέγασμα της ζωής και του έργου μου
  • Δεν υπάρχει αμφιβολία. Αυτό είναι το τελευταίο μου βιβλίο! Ομολογώ ότι λυπάμαι γι’ αυτό, γιατί μου άρεσε να γράφω διάφορα κείμενα και ποιηματάκια πολύ πριν αρχίσω να γράφω μουσική. Γιατί και την μουσική την έγραφα, μόνο που αντί για λέξεις έγραφα μουσικούς φθόγγους. Μπορεί άραγε αυτός που χτυπά πλήκτρα να νιώθει την ίδια μέθη, τον ίδιο ίλιγγο με μας που κρατούσαμε πένα με μελάνι είτε μολύβι που κάθε τόσο το ξύναμε για να πάρουμε μιαν ανάσα, μια πνοή ικανοποίησης για το έργο μας, που εκείνη τη στιγμή το θεωρούσαμε μοναδικό!
  • Ο συγγραφέας και ο ποιητής, που έχει φτάσει σε βαθμό να τυπώνεται και να διαβάζεται, σίγουρα νιώθει σαν ημίθεος. Τι να πω όμως για τον συνθέτη, που τους ψυχρούς φθόγγους του, τους γραμμένους πάνω σε ένα χαρτί, μπορείς να τους ακούσεις να ζωντανεύουν και να πετούν σαν σμήνη πουλιών που διαπερνούν τα τείχη του πραγματικού κόσμου και γίνονται αυλοί, ήχοι ενός θεϊκού κόσμου που είναι το μουσικό του έργο, καθώς εισβάλλει σε χιλιάδες ψυχές, σκέψεις, αισθήματα, καρδιές του κάθε Ανθρώπου χωρίς διάκριση
  • Τι να πω λοιπόν για τον συνθέτη; Ότι είναι ένας μικρός Θεός; Όχι!
  • Θα πω μονάχα ότι είναι ευλογημένος... Σαν τη θάλασσα, που όσο κι αν τη δέρνουν οι άνεμοι και κυματίζει, αφρίζει με χίλιους τρόπους, όμως όλα αυτά συμβαίνουν στην επιφάνειά της, γιατί λίγο πιο κάτω παραμένει ήρεμη, πανέμορφη, ευλογημένη.
  • Το ίδιο και η ζωή μου, που τα έζησε όλα. Στον υπερθετικό. Τη χαρά και τον πόνο. Το κόκκινο και το μαύρο. Την αγάπη και το μίσος. Τον θρίαμβο και την απογοήτευση. Το φως και το σκοτάδι. Αυτή υπήρξε η ζωή μου. Η γνωστή. Γιατί την άλλη, που σας αποκαλύπτω σήμερα, την έζησα γαλήνιος, βέβαιος και ευλογημένος.
  • Έτσι το θέλησε η Μοίρα, αυτός ο αποχαιρετισμός να συμπέσει με την εικόνα της Αγίας Μητέρας μου της προσφυγοπούλας από τον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας, την ίδια εικόνα που είδα σε κάποια άλλη. Με τον ίδιο [τρόπο] σας αποχαιρετώ κι εγώ».

Από την άλλη, όσον αφορά το ίδιο το βιβλίο:

  • Περιλαμβάνει κείμενα της περιόδου 1996 – 2016
  • Την επιλογή και σειρά καταχώρησης την έκανε ο ίδιος
  • Το πρώτο μέρος είναι φιλοσοφικό, με κείμενα εκτός χρονολογικής σειράς
  • Στο δεύτερο περιλαμβάνονται ομιλίες, δηλώσεις και άρθρα, με χρονολογική σειρά.

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.