Με αφετηρία την προσωπική της κληρονομιά, στο πρώτο δωμάτιο δημιουργεί έργα με ετερόκλητα υλικά και τεχνικές, αναδομώντας τα παραδοσιακά προικιά. Στο δεύτερο δωμάτιο, στέκεται και παρατηρεί τον εγκλωβισμό των τότε γυναικών για να καταλήξει στο τρίτο δωμάτιο στην κάθαρση, όπου δίνει τις δικές της λύσεις κεντώντας την προίκα της νέας εποχής, ριζωμένη στην παράδοση αλλά βασισμένη σε νέα ιδανικά, την ελεύθερη επιλογή, την αγάπη, την γνώση, την μουσική, την δημιουργία, τη συντροφικότητα, τον έρωτα, το λόγο.
Γεια σου Κανέλλα, τι σχέση έχεις με τα μπαχαρικά;
Μου ξυπνάς παιδικά τραύματα από το δημοτικό...
Το όνομά σου είναι πολύ μελωδικό και θυμίζει πολλά πράγματα. Τι γνώμη έχεις για τα ονόματα και την ονοματοδοσία στην τέχνη και στη ζωή; Εννοώ αν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για σένα το να ονοματίζεις κάτι.
Πολύ. Το όνομα είναι η ταυτότητα σου. Δυστυχώς υπάρχει πάντα ο κίνδυνος το όνομα να γίνει «ταμπέλα». «Ονοματίζω» με εικόνες, είναι πιο εύκολο για μένα.
Παίζεις με τις λέξεις στη δουλειά σου σαν designer. Χοντρό παιχνίδι, όχι αστεία. Πως ξεκίνησε;
Ακριβώς έτσι, σαν παιχνίδι. Δεν θυμάμαι καν για ποιον λόγο, στο Λονδίνο στο γραφείο που δούλευα, άρχισα να βάζω αντικείμενα να μιλάνε. Τι μπορεί να θέλανε να πούνε σε εμάς ή πράγματα που δυσκολευόμουν να πω εγώ. Στα βιβλία που σχεδίαζα στις σελίδες χωρίς υλικό κόλλαγα post it για τον διορθωτή «είμαι μια σελίδα που χρειάζεται το κείμενο σου - δώσε μου σημασία» ή στα άπλυτα πιάτα «έλα ξέρω πόσο θέλεις να με πλύνεις - σε αγαπώ περισσότερο καθαρό» για τους συγκατοίκους μου. Δούλευε - γελάγαμε - έμεινε.
Γιατί «Τα προικιά;» Κλείνεις το μάτι σε κάποιον; Φλερτάρεις με τον φεμινισμό;
Με ενέπνευσε ο χώρος. Μου θύμισε την γιαγιά να πλέκει και τον παππού να επιστρέφει από το παλαιοπωλείο που είχε στο Μοναστηράκι με την σοκολάτα υγείας στο πέτο. Η γιαγιά έπλεκε με το βελονάκι χιλιόμετρα δαντέλας για τα νυφικά σεντόνια μου. Ο τρόπος της να μου δείξει την φροντίδα και την αγάπη της. Πίστευε πραγματικά και αθώα ότι φτιάχνοντας μου το καλό προικιό, θα μου προσέφερε μια καλύτερη ζωή.
Κλείνω το μάτι σε εμένα. Φλερτάρω με την «τύχη» να έχω όλες αυτές τις μικρές ή μεγάλες ελευθερίες. Από το απλό να φοράω και να πηγαίνω όπου θέλω, μέχρι το ότι σπούδασα, κάνω μια δουλειά που επέλεξα εγώ και την χαίρομαι και και και…
Ποια ένιωθες ότι ήταν ανέκαθεν η πραγματική σου προίκα;
Η ελευθερία επιλογής που μου πρόσφερε η οικογένεια μου. Το υπόλοιπο παζλ θα το δεις στο 3ο δωμάτιο της έκθεσης.
Βελόνα, χαρτί, γυαλί, κλωστές, νέον, καθρέφτες, λαμαρίνες... Έχεις αγαπημένα υλικά; Εμμονές; Φετιχιστική προσκόλληση σε «εργαλεία» της δουλειάς σου;
Η εμμονή μου είναι να μην αποκτήσω εμμονές.
Φαντάζομαι έμαθες πολλά και θαυμαστά κατά τη διάρκεια των σπουδών σου στο St Martins. Μας λες ένα;
Hybrid. Το μάθημα που μου άλλαξε το μυαλό. Πως να συνδυάσεις δύο τελείως ανομοιογενή πράγματα σε μία καινούργια μίξη που να βγάζει νόημα. Και πάντα μα πάντα να έχεις μια απάντηση στην ερώτηση «γιατί;».
Τι σχέση έχεις με την ελληνική παράδοση; Τι αγαπάς και τι πετάς από αυτήν;
Η παράδοση δεν είναι απλά τα ήθη και τα έθιμα, έχει και ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης. Αυτό είναι που αγαπώ. Δεν πιστεύω στο «πέταγμα» αλλά στην μετάλλαξη. Όταν πετάς πράγματα δημιουργείς σκουπίδια, δεν λύνεις το πρόβλημα.
Ωραία η αφίσα για τα προικιά. Γιατί κίτρινο;
Ευχαριστώ! Το κίτρινο είναι το φως και ο ήλιος - χρησιμοποιείται σε μικρές δόσεις για να αποφευχθεί ο κίνδυνος του εγκαύματος.
Μας λένε τα πουλάκια στο twitter ότι όταν δεν εργάζεσαι (α προπό, σε λένε και εργασιομανή, τα ίδια πουλάκια), τρέχεις και κολυμπάς, ακόμη και μέσα στο καταχείμωνο. Αυτές σου οι δραστηριότητες σε έμαθαν κάτι παραπάνω για τη φύση ή για σένα την ίδια;
Με έμαθαν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, η βουτιά ή ο τερματισμός. Ως άνθρωπός που κρυώνει πολύ, όταν καταφέρνω να μπω στην θάλασσα νιώθω σαν super ήρωας. Το τρέξιμο μου θυμίζει ότι είμαι υγιής. Δεν είμαι εργασιομανής... όλη την ώρα. Απλά κάπου πρέπει να χωρέσω και τα προσωπικά μου projects - το καύσιμο μου.
Πότε έρχονται οι ιδέες;
Κάποιες στιγμές νομίζω ποτέ και κάποιες άλλες έχω την αίσθηση ότι θα καεί το κεφάλι μου από τις πολλές. Μηδέν προγραμματισμό αυτές οι ιδέες.
Τι θα συμβούλευες έναν νέο designer;
Να ακούει με ανοιχτό μυαλό - να φιλτράρει και να κρατάει ότι του κάνει. Να πειραματίζεται μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Πες μας μια φράση που έχεις χρησιμοποιήσει /θα ήθελες να μετατρέψεις σε έργο τέχνης.
Το έχω κάνει ήδη: Once upon a time… starts now / Μια φορά και έναν καιρό… αρχίζει τώρα. Είμαι άνθρωπος της δράσης, δεν αντέχω την γκρίνια και το «υποκειμενικό του υποκειμενικού».
Θα σε δούμε στα Προικιά;
Οπωσδήποτε.
Info: Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου στις 20:00. Χώρος τέχνης "-ισμός" Ευπατριδών 17 & Τριπτολέμου, Γκάζι - Μετρό Κεραμεικός • T. 210 346 3990 Ωράριο Έκθεσης Δευτέρα - Παρασκευή: 17:30 - 22:30, Σάββατο - Κυριακή: 13:00 - 22:00.
14°
