Είναι εκείνη η μαγική στιγμή που κλείνεις την πόρτα πίσω σου και βγαίνεις στο δρόμο για να περπατήσεις.
Χωρίς απαραίτητα συγκεκριμένο προορισμό.
Με μουσική στα αυτιά, οπωσδήποτε.
Η καλύτερη μορφή ψυχοθεραπείας, μετά τους φίλους.
Συνήθως καταλήγεις να διαγράφεις την ίδια πορεία, αλλά δεν έχει σημασία.
Εννιά φορές στις δέκα θα καταλήξεις στη θάλασσα, έχει σημασία. Ολοκληρώνει τη θεραπεία, εάν μπορέσεις να βρεθείς κοντά της. Όπως και αν είναι. Φουρτουνιασμένη ή γαλήνια. Ή που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι συμπάσχει και αυτή με σένα, ή που σου λεει «άφησέ τα όλα πίσω, πάρε βαθιά εισπνοή, άσε τη μυρωδιά μου να σε διαπεράσει και όλα θα αποκτήσουν μικρότερη διάσταση, την πραγματική τους, και όχι αυτή που σε έφερε σε εμένα».
Όταν περπατάς στην πόλη σου και θέλεις να φτάσεις στη θάλασσα, τα βήματά είναι προδιαγεγραμμένα, έχουν επαναληφθεί τόσες φορές που σχεδόν σε οδηγεί ένα χέρι αόρατο.
Κοιτάς τα φανάρια χωρίς πραγματικά να τα βλέπεις, πάνω-κάτω ξέρεις πόσο διαρκούν.
Αποφεύγεις τις λακούβες χωρίς να χρειάζεται να κοιτάς χάμω πού πατάς.
Στρίβεις προς την κατεύθυνσή σου χωρίς δισταγμό, σε εκείνη την υπόγεια διάβαση που μόλις την περάσεις βρίσκεσαι μια ανάσα από την αλμύρα.
Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι όση ώρα περπατάς, κοίτα ΠΟΣΗ δύναμη, σπρώχνεις τη γη προς τα πίσω, και έτσι προχωράς. Πες το τριβή, δύναμη είναι και αυτή. Αλλά είναι δική σου.
Και μόλις έχεις αποκτήσει ένα θετικό σημείο για να αρχίσεις να σκέφτεσαι αλλιώς. Περπατάς. Άλλοι δε μπορούν να φτάσουν με τα δικά τους πόδια στη θάλασσα. Εσύ όμως είσαι εκεί. Εσύ, εκείνη, η μουσική και οι σκέψεις σου. Οι ποιες; Α, ναι... κοίτα να δεις... κάτι σε έφερε εδω, αλλά ίσως τελικά δεν ήταν τόσο σημαντικό για να μην αφεθείς στις μυρωδιές και τις μελωδίες της στιγμής.
Πάρε βαθιά ανάσα. Μύρισε.
Άκου.. παίζει αυτό...
Have you ever seen the beauty?
it is not exactly beauty, it just made you feel alive
so rise above your problems
drifting through the daydream, catch your breath and learn to shine
Σας αρέσει να διαβάζετε τα άρθρα της A.V. Εμάς μας αρέσει να διαβάζουμε τις ιστορίες σας. Γράψτε μας και θα δημοσιεύουμε ό,τι μας στέλνετε στο yousaid@athensvoice.gr
Ακολούθησε την τυπική διαδικασία για την ενοικίαση σπιτιού. Όμως εξαπατήθηκε κι έτσι μια ολόκληρη ζωή 35 ετών μεταφέρθηκε σε αποθήκη και ο ίδιος σε ξενοδοχείο
Από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία μάς ήρθε σαν χαστούκι στο πρόσωπο το ενδεχόμενο να αλλάξει για πάντα η ζωή μας και να ξεχάσουμε τα όσα ξέραμε.
11°
