Δεν είναι αυτό που νομίζεις

Την πιο ανέξοδη φράση η Λίζα την κρατούσε για μια στιγμή μεγάλη. Την έκανε πρόβες και πρόβες στον καθρέφτη. Σχεδόν την είχε καταφέρει έτσι ακριβώς όπως την ήθελε. Καθόλου πειστική, δηλαδή.

Συνεπής αυτός στο ραντεβού, χτύπησε το κουδούνι. Εκείνη άνοιξε. Μαλλιά αχτένιστα, lip gloss πασαλειμμένο, πουκάμισο ασιδέρωτο να κρέμεται πάνω της σαν ξένο και μισοφορεμένα εσώρουχα.

«Δεν είναι αυτό που νομίζεις», του είπε με ύφος τέτοιο που αν ένας από μηχανής εραστής ξεπρόβαλλε μπροστά του, αυτό θα ήταν έως και η φυσική των πραγμάτων συνέχεια.

Χαμογέλασε και της είπε «μην πατάς ξυπόλητη κάτω».

Η Λίζα ανέβηκε στις μύτες των ποδιών του, αυτός την κράτησε σφιχτά από τη μέση και πήγαν στην κουζίνα. «Θα σου φτιάξω κινέζικο» του είπε. «Θα το φάω» της απάντησε.

Στο μαγείρεμα εκείνη σε ρόλο κανονικής χαζοβιόλας. Σκυψίματα, αγγίγματα, βλέμματα, προκλήσεις.

«Έτοιμο! Να σερβίρω;» του είπε με νάζι, γλείφοντας με ικανοποίηση τα δαχτυλάκια της. Αυτός σηκώθηκε από την καρέκλα και όρθια σε στάση αναμονής όπως ήταν την άρπαξε στην αγκαλιά του. Τα πόδια της τύλιξαν τη μέση του την ώρα που η ζώνη του χαλάρωνε. «Αυτό που νομίζεις είναι», την ενημέρωσε στην πρώτη διείσδυση. Και ποιος το γαμεί το κινέζικο!

Σε κάθε περίπτωση... Υλικά για δύο

200 γρ. ρυζομακάρονα

½ κιλό γαρίδες μεσαίου μεγέθους

1 κρεμμύδι ξερό κομμένο σε λεπτά κομμάτια

2 πιπεριές πράσινες, 2 κόκκινες και 1 κίτρινη κομμένες σε λεπτά κομμάτια

5-6 μανιτάρια από όποια ποικιλία (h Λίζα προτιμά τη σάρκα πορτομπέλο)

2 καρότα σε λεπτά κομμάτια

8 baby corns

ρίζες μπαμπού και φασολιών

κάρυ καυτερό

αλάτι-πιπέρι

σόγια σoς

σησαμέλαιο

Στο wok βάζω μια κουταλιά της σούπας σησαμέλαιο και αφήνω να κάψει. Προσθέτω το κρεμμύδι. Μόλις εξατμιστούν τα υγρά του προσθέτω τις γαρίδες καλά καθαρισμένες και αποφλοιωμένες. Ύστερα με διαφορά 3 λεπτών και διάφορα ανακατέματα με την ξύλινη κουτάλα, προσθέτω τα καρότα, τις πιπεριές, τα babycorns, τις ρίζες, τα μανιτάρια. Τα υγρά που θα προκύψουν από όλα αυτά τα λαχανικά θα είναι πολλά. Κάνω υπομονή μέχρι να εξατμιστούν και τέλος προσθέτω κάρυ –όσο πρέπει για να τον κάψω ελαφρά στα χείλη– ύστερα σόγια σoς, αλάτι και πιπέρι. Ο λόγος που προτιμώ τη σάρκα της ποικιλίας πορτομπέλο είναι γιατί βγάζει λιγότερα υγρά από την ποικιλία πλευρώτους. Μην ξεχαστείτε και προσθέσετε μπαχαρικά και σόγια σος πριν εξατμιστούν τα υγρά. Θα γίνουν όλα ένα και θα το χάσετε.

Εμβαπτίζω τα ρυζομακάρονα σε βραστό αλατισμένο νερό –που έχω αποσύρει από τη φωτιά– για τρία λεπτά.