Το τραγικό τέλος του δελφινιού που ερωτεύτηκε μία γυναίκα

Τι κι αν η NASA διαθέτει μερικά από τα πιο λαμπρά μυαλά του πλανήτη; Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την τραγική κατάληξη μίας χρηματοδοτούμενης μελέτης με δελφίνια στην Καραϊβική.

Πίσω στη δεκαετία του 1960, η Margaret Howe Lovatt ήθελε απεγνωσμένα να ακολουθήσει το πάθος της να εργάζεται με ζώα και το κατάφερε παρά την έλλειψη επιστημονικής εμπειρίας, ξεκινώντας να συνεργάζεται με τον Αμερικανό νευροεπιστήμονα John Lilly, ο οποίος είχε πάρει χρηματοδότηση για να καλλιεργήσει μια στενότερη σχέση μεταξύ ανθρώπων και δελφινιών.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο εργαστήριο, η Λόβατ πέρασε τρεις μήνες ζώντας με ένα συγκεκριμένο δελφίνι, που ονομαζόταν Πίτερ, καθώς προσπαθούσε να μάθει στο θηλαστικό λέξεις στα αγγλικά και να μελετήσει την επικοινωνία με το δελφίνι σε μία διαφορετική από τη δική του κωδική γλώσσα.

Εκείνο που δεν είχε υπολογίσει η Λόβατ, ήταν τα συναισθήματα και οι ορμές του νεαρού δελφινιού που θα παρεμπόδιζαν σοβαρά την πρόοδο του πειράματος με αποτέλεσμα η Λόβατ να επιλέξει αρχικά να αφήσει το αρσενικό δελφίνι να περάσει χρόνο με τα άλλα δύο θηλυκά.

Όμως, ούτε αυτό προχώρησε, καθώς τα συναισθήματα του Πίτερ κατευθύνονταν προς εκείνη και όχι προς τα θηλυκά του είδους του. Προκειμένου να προχωρήσει το πείραμα, η Λόβατ παρουσία άλλων επιστημόνων βοηθούσε το δελφίνι να εκτονώσει τις ορμές του, κάποτε βοηθώντας ενεργά στην αυτοϊκανοποίησή του.

«Δεν ένιωθα άβολα με αυτό, δεν υπήρχε κάτι πονηρό ή κάτι βίαιο. Απλώς γινόταν μέρος αυτού που συνέβαινε, όπως μια φαγούρα - απλά ξεφορτώσου την, ξύσε την και προχώρα. Και έτσι φαινόταν να λειτουργεί. Δεν ήταν προσωπικό. Ο κόσμος μπορούσε να το διαπιστώσει αυτό», είχε αποκαλύψει η Λόβατ στο BBC.

Σχετικό Άρθρο

Τεχνολογια - Επιστημη Google: Εκπαιδεύει ένα νέο μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης για να αποκωδικοποιήσει τους ήχους των δελφινιών

Newsroom 28.04.2025, 22:58

Και τα δελφίνια μελαγχολούν και βάζουν τέλος στη ζωή τους

Αυτό συνέβαλε τελικά στο να χάσει το πείραμα τη χρηματοδότησή του, καθώς η κακή δημοσιότητα που ήρθε μετά από ένα άρθρο γεμάτο υπονοούμενα στο περιοδικό Hustler επηρέασε άσχημα την τροπή της έρευνας.

Με τη διακοπή της χρηματοδότησης των πειραμάτων, η τύχη των δελφινιών τέθηκε υπό αμφισβήτηση. Μιλώντας σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC, με τίτλο The Girl Who Talked to Dolphins (μτφρ.: Το κορίτσι που μιλούσε στα δελφίνια), η Lovatt δήλωσε ότι δεν μπορούσε να κρατήσει άλλο τον Peter και η δουλειά της μετατράπηκε σε ένα σαφάρι για την εύρεση κατοικίας αυτών των δελφινιών.

Τελικά, τα δελφίνια μεταφέρθηκαν σε ένα άλλο εργαστήριο του νευροεπιστήμονα Lilly, σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο τράπεζας στο Μαϊάμι.
Σε αυτό το εργαστήριο, τα δελφίνια κρατούνταν σε μικρότερες δεξαμενές και δέχονταν ελάχιστο έως καθόλου ηλιακό φως, κάτι που η Λόβατ πίστευε ότι επηρέαζε αρνητικά τον Πίτερ.
Λίγες εβδομάδες μετά τη μεταφορά, η Λόβατ έλαβε τα πιο παράξενα και ταυτοχρόνως τα πιο σπαρακτικά νέα που σχετίζονταν με το πείραμα στο οποίο συμμετείχε.

Σχετικό Άρθρο

Trending Now Είναι το #noughtiesnostalgia το νέο viral trend του TikTok; Η νοσταλγία «χτύπησε» την πλατφόρμα

Newsroom 04.06.2025, 10:08

Το 2014 δήλωσε στην εφημερίδα The Guardian: «Πήρα εκείνο το τηλεφώνημα από τον Τζον Λίλι. Ο ίδιος ο Τζον μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι ο Πίτερ αυτοκτόνησε».
Ο Ric O'Barry, από το Dolphin Project (μια οργάνωση που έχει ως στόχο να σταματήσει τη σφαγή και την εκμετάλλευση των δελφινιών σε όλο τον κόσμο), εξήγησε πώς ακριβώς ένα δελφίνι μπορεί να βάλει τέλος στη ζωή του.

«Τα δελφίνια δεν αναπνέουν αυτόματα οξυγόνο όπως εμείς. Η ανάσα τους δεν είναι μία ακούσια λειτουργία. Κάθε αναπνοή είναι μια συνειδητή προσπάθεια. Αν η ζωή γίνεται κάποτε ανυπόφορη, τα δελφίνια παίρνουν απλώς μια ανάσα και βυθίζονται στον βυθό. Δεν παίρνουν την επόμενη ανάσα και αυτό είναι το τέλος που επιλέγουν τα ίδια για τον εαυτό τους».

Η Lovatt προβληματίστηκε στο άκουσμα αυτής της σπαρακτικής είδησης.

«Δεν ήμουν ακριβώς δυστυχισμένη. Περισσότερο ήμουν δυσαρεστημένη που αυτό το πλάσμα βρέθηκε κρατούμενο σε αυτές τις συνθήκες [στο εργαστήριο του Μαϊάμι] παρά που είχε βάλει τέλος στη ζωή του. Κανείς δεν επρόκειτο να ενοχλήσει τον Peter, δεν επρόκειτο να πληγωθεί, δεν επρόκειτο να είναι δυστυχισμένος, απλά είχε φύγει. Και αυτό ήταν εντάξει. Παράξενο, αλλά έτσι ήταν».

Με στοιχεία από Guardian, BBC