Σχόλιο για την υπόθεση εκδικητικού πορνό με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο, τον καταγγελτικό λόγο και την ηθικολογία στη δημόσια σφαίρα.
Μας έχει σοκάρει η είδηση που έσκασε εχθές και, όπως ήταν αναμενόμενο, εξελίχθηκε εν ριπή οφθαλμού σε σοσιλαμιντικόtalk-of-the-town. Κι αυτό γιατί μέσα σε μια χρονιά με πολλές αποκαλύψεις στο πλαίσιο του #metoo μας είναι κάπως δύσκολο –όπως φαίνεται– να μεταβολίσουμε κι άλλη ασχήμια. Το ζήτημα του εκδικητικού πορνό μας έχει απασχολήσει και στο παρελθόν και ενδέχεται να μας απασχολήσει και στο μέλλον. Στην εποχή των σόσιαλ ζούμε άλλωστε και οι κακές συμπεριφορές περισσεύουν. Το θέμα είναι σοβαρό και δεν προσφέρεται για ασκήσεις ύφους. Τώρα είναι ο Στάθης Παναγιωτόπουλος, στο παρελθόν ήταν ο θύτης της Ιωάννας Τούνη, αύριο θα είναι κάποιος άλλος.
Δεν νομίζουμε πως κανείς διαφωνεί. Και μόνο η σκέψη ότι προσωπικές μας στιγμές θα βρεθούν αναρτημένες στο διαδίκτυο από τη μια στιγμή στην άλλη είναι ένας από τους μεγαλύτερους φόβους μας. Και δυστυχώς η διαρροή σεξουαλικών περιπτύξεων ή ιδιωτικών στιγμών ή και μυστικών σε μικρότερους σολιαμιντιακούς μικρόκοσμους, δεν είναι κάτι σπάνιο. Συμβαίνει συχνά να μαθαίνεις ότι η τάδε ή ο δείνα «κυκλοφορεί» σε βίντεο να κάνει σεξ ή το οτιδήποτε. Πώς; Από το πιο απλό: επειδή ξέχασε ανοιχτή την κάμερα στον υπολογιστή του, έως το πιο σοβαρό: ο ερωτικός του σύντροφος διέρρευσε ερωτικές τους στιγμές. Είναι τόσο απάνθρωπο, τόσο εξευτελιστικό. Όλοι συμφωνούμε ότι το εκδικητικό πορνό μοιάζει με μια από τις χειρότερες μορφές βίας. Είναι ψηφιακός βιασμός. Μπορεί μια συγγνώμη να αναιρέσει τη σοβαρότητα της πράξης; Το ηλεκτρονικό αποτύπωμα εξάλλου μπορεί να μείνει για πάντα.
Στην περίπτωση του παρουσιαστή, το περιστατικό έχει και σημειολογία. Φαίνεται τόσο οξύμωρο να κάνεις σατιρική εκπομπή, να είσαι αιχμηρός και να καταγγέλεις τα κακώς κείμενα όταν δεν είσαι ο ίδιος άμεμπτος. Δεν μιλάμε για ένα τυχαίο ατόπημα, αλλά για κάτι με διάρκεια. Μάθαμε άλλωστε ότι εκκρεμούσε δίκη για το περιστατικό εις βάρος του. Και φυσικά, γεννιέται εύλογα η απορία στον καθένα μας: Πώς γίνεται να δουλεύεις καθημερινά με έναν άνθρωπο, να είστε κολλητοί, να εκκρεμεί δικαστήριο εις βάρος του για κάτι τόσο σοβαρό και εσύ να ισχυρίζεσαι ότι δεν γνωρίζεις τίποτα; Από την άλλη, με δεδομένο ότι στην εποχή των κοινωνικών δικτύων κάτι τέτοιο διαδίδεται με ταχύτητα φωτός, είναι δυνατόν να τα γνώριζαν όλα αυτά παίρνοντας το ρίσκο με κίνδυνο να εκτεθούν ανεπανόρθωτα;
Τι μας μαθαίνει, εκτός των άλλων, αυτή η ιστορία. Η εκπομπή εκτός από ατόφια σατιρική και αστεία, καταγγέλλει συχνά τα κακώς κείμενα γενικώς, και τις πάσης φύσεως αδικίες. Ενδεικτική είναι η πληθώρα δημοσιευμάτων που αλιεύει η αναζητική μηχανή όταν γράψει κανείς «ξέσπασμα Αντώνη Κανάκη» ή «ξέσπασμα Ράδιο Αρβύλα». Τελικά είναι δύσκολο και εγκυμονεί κινδύνους να παριστάνεις τους τιμητές των πάντων. Η ακύρωση τελικά πάντα βρίσκει έναν τρόπο να επιστρέφει σε όσους κάνουν άτακτη χρήση της.
15°
