»Αγαπητή Μυρτώ, είμαι μια φανατική της στήλης σου και νομίζω ότι μετά από τόσα χρόνια ήρθε η ώρα για να ζητήσω τη συμβουλή σου. Όχι για μένα. Για τη φουκαριάρα τη μάνα μου. Και το εννοώ. Μόλις πρόσφατα ανακάλυψα(με) ότι ο αδερφός μου απατάει τη γυναίκα του. Θα προσπαθήσω να αφήσω στην άκρη το γεγονός ότι ο παράνομος δεσμός του είναι ένα τσόκαρο, πολύ άσχημη και με μαλλί οξυζενέ ξανθιάς, από κομμώτρια του Kορυδαλλού. Απ’ τη μια περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, από την άλλη ο Κορυδαλλός έχει και καλές κομμώτριες φαντάζομαι. Η απορία μου είναι η εξής: τι στάση να ακολουθήσω; Μέχρι τώρα υποτίθεται ότι δεν ξέρω τίποτα, τόσο για το καλό της οικογένειάς του (έχει δύο υπέροχα μωράκια 1 και 3 ετών) όσο και για τη φουκαριάρα τη μάνα μου, που στεναχωριέται με τα καμώματα του γιου της. Τι να πω, ρε Μυρτώ, ό,τι μεγαλύτερο σε κοτσάνα, την έχει ακούσει η νύφη μου τον τελευταίο καιρό… Είμαι μαζί της γιατί γράφω σενάριο για ταινία και χτίζω τον ήρωα; (ομολογώ αυτό ήταν από τα καλά, ίσως το χρησιμοποιήσω) – ή φράσεις τύπου: ε... εντάξει θα κάνουμε σεξ πού και πού, μη σε αφήσω έτσι;;; Ή γιατί να μην έχουμε μια ελεύθερη σχέση… όχι όμως να πάρουμε διαζύγιο… Εγώ ξέρω ότι νιώθω σαν τον Αλ Πατσίνο στον «Νονό 2»… Και όσο κι αν κρατιέμαι… δεδομένου ότι η οικογένεια τα έχει κάνει σκατά, ήρθε η ώρα να αναλάβω... δράση. Άλλοτε πάλι νιώθω σαν την Τασώ Καββαδία, και θέλω να πάω να πιάσω την οξυζενέ ξανθιά στο μαγαζί που δουλεύει να της τα πω ένα χεράκι… Είμαι σε αδιέξοδο… - K.
Δεν νομίζω ότι εσείς είσαστε σε αδιέξοδο. Μάλλον η σύζυγος του αδερφού σας είναι. Και καλά θα κάνει να βγει το συντομότερο δυνατό. Σόρι κιόλας, αλλά αυτά που λέει ο αδερφός σας δεν ονομάζονται κοτσάνες. Χυδαιότητες θα τις έλεγα.
»Μυρτώ, είμαι στα ξένα. Όλα ήταν καλά τον πρώτο χρόνο που είχα λεφτά και ήμουν ελεύθερος πεταλούδος να πηδάω άλλους πεταλούδους. Φέτος, που πρέπει να βρω δουλειά κι έχω έναν γκόμενο ίδιο η μάνα μου, το σκέφτομαι να γυρίσω... Δεν μου δίνεις κάνα ρολάκι στη σειρά σου να έχω κίνητρο επαναπατρισμού, γιατί κάτι άλλο δεν με πείθει... Φιλιά - Το ξενιτεμένο πουλί
Όχι, δεν σας δίνω. Διότι στη σειρά μου δεν υπάρχουν ρολάκια. Ακούς εκεί!
»Κυρία επί των τιμών και των άτιμων... δεν είμαι ο άνθρωπος που θα μιλήσει βρώμικα (παρά μόνο σε SM), ωστόσο θα ήθελα να πω δυο λογάκια γι’ αυτόν που εξαφανίστηκε ενώ κατά τα λεγόμενά του ήμουν «ο μεγάλος έρωτας», «ο παράδεισος» κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι νομίζουν ότι όλα γύρω τους τούς ανήκουν. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που εκμεταλλεύονται ανθρώπους και καταστάσεις... Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που «εννοείται» ότι έχουν το δικαίωμα να πληγώνουν τους άλλους χωρίς καμία δικαιολογία. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αν ο σκύλος τους τσακωθεί με το σκύλο τού απέναντι θεωρούν ότι φταίει ο απέναντι... Υπάρχω όμως κι ΕΓΩ! Και μου αξίζει το καλύτερο!!! Υ.Γ. Μόνο το φίμωτρο έχω σκεφτεί σαν λύση... αααα και το βιτριόλι... Χα χα χα - Squong
Πέστε τα στο κορίτσι του κάτω διαμερίσματος μήπως και πάρει χαμπάρι ότι η αυτοεκτίμηση είναι το πιο γοητευτικό χαρακτηριστικό. Έτσι κι αλλιώς η πόλη είναι γεμάτη από ψυχάκια που το συναισθηματικό τους IQ συναγωνίζεται αυτό της πεταλίδας. Αλίμονο αν κολλάγαμε.
»Εδώ και 2 χρόνια είμαι καλή, ευγενική , γλυκιά, χωρίς απαιτήσεις, δεν κομπλάρω και δεν πιέζω κανέναν και τι κατάλαβα;;; Παλιά που ήμουν τρελό bitchόνι κ όλο ζόρια δημιουργούσα καλύτερα περνούσα, με το που με πρήζανε ή με το που ένιωθα ότι δεν παίρνω χαρά δημιουργούσα καβγάδες και χώριζα κινηματογραφικά. Τώρα, δεν ξέρω, μάλλον είναι η κρίση των 30 και χρόνων στην πλάτη μου και με έχει πιάσει άγχος ότι μόνη θα μείνω στη ζωή και ότι μάλλον δεν θα βρω τη μία και μοναδική αληθινή αγάπη, όπως λέει κι η Σαρλότ (“Sex & the City”) και προσπαθώ να δω καλοσύνη και πλεονεκτήματα σε πραγματικά σκουπίδια-γκομενάκια που παλιότερα ούτε για καλημέρα δεν θα τους άφηνα να μείνουν. Τώρα τους καλώ και για φαγητό το βράδυ και το κερνάω κιόλας. Θα μου φύγει αυτό το άγχος της καταστροφολογίας για τη μελλοντική αιώνια συντροφική μοναξιά;
Υ.Γ. Έχω γίνει τόσο καλή που πλέον μου την πέφτουν να τα φτιάξουμε κι όταν είναι να χωρίσουμε, είμαι τόσο καλή που με θέλουν να με κρατήσουν και για φίλη τους, δεν θέλουν να με χάσουν γιατί είμαι πολύ γλυκιά και αστεία και χαριτωμένη… Εγώ που στους χωρισμούς μου πετούσα ρούχα από το μπαλκόνι… (ντροπή μου, δεν λέω). - Στραβά αρμενίζω;
Στραβότατα.
Υ.Γ.1 Μέχρι τούδε, δεν ξέρω κανέναν που να βρήκε τη μία και μοναδική αληθινή αγάπη. Στην πραγματική ζωή εννοώ. Που ξυπνάς το πρωί και έχεις να τρέξεις στην εφορία για το χαρτί της περαίωσης.
Υ.Γ.2 Η μοναξιά για την οποία μιλάτε είναι κάτι πιο βαθύ νομίζω και δεν έχει να κάνει τόσο με το σύντροφο αλλά με το χρόνο.
Υ.Γ.3 Σταματήστε να κερνάτε δείπνα τους τελειωμένους σκουπιδογκόμενους. Έλεος.
18°
