Αγαπητή Μυρτώ, είμαι μια νέα μικροκαμωμένη αναγνώστριά σου με καταγωγή από την επαρχία που μετακόμισα πριν από περίπου μια 10ετία στην πρωτεύουσα για να σπουδάσω νομικά ακολουθώντας την οικογενειακή παράδοση. Ερχόμενη στην πρωτεύουσα άνοιξε ένας μαγικός κόσμος μπροστά μου... Κορίτσια από τα δυτικά προάστια μού έδειξαν το άγριο μα και συνάμα γοητευτικό πρόσωπο της πόλης. Σεξ σε δημόσιους χώρους με τα αλητάκια της πόλης, στενά και λοφάκια που φώτιζαν στο σκοτάδι, μπίρες, πεζούλια, παρακμιακά στέκια και μία underground εκδοχή του sex and the city ήταν πλέον η καθημερινότητά μου.
Όπως ήταν φυσικό οι σπουδές μου καθυστέρησαν να έλθουν εις πέρας άλλα έπειτα από τη βοήθεια ενός ομοφυλόφιλου που με εκμεταλλεύτηκε για να περάσει το χρόνο του δημιουργικά, καθώς και ύστερα από διαρκείς παρεμβάσεις στενών μου προσώπων, τα κατάφερα να πάρω το πολυπόθητο πτυχίο.
Και πάνω που νόμιζα ότι πλέον μπορώ να συνεχίσω να ζω το όνειρό μου ανενόχλητη, έρχεται η μητέρα μου με τελεσίγραφο να τα μαζέψω για την επαρχία ή να βρω δουλειά. Τι να κάνω; Να δουλέψω για 500 ευρώ;
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην επαρχία... η ζωή μου είναι πια εδώ, δεν μπορώ όμως να δουλεύω για 500 ευρώ... το θεωρώ κατάντια και απαξίωση των ικανοτήτων μου. Να επιμείνω στη μάνα μου να συνεχίσει να με συντηρεί προφασίζοντας κάποια δικαιολογία; Έχω μπερδευτεί...
Δηλαδή τα 500 ευρώ θα σκεφτείτε τώρα ή τα λοφάκια, τις μπίρες, τα παρακμιακά στέκια και τα αλητάκια; Αφήστε που όταν αναπτύξετε τη συμπυκνωμένη εμπειρία σας πάνω στο ελληνικό αντεργκάουντ, θα γίνετε η πιο περιζήτητη δικηγόρος όλης της φτωχολογιάς της Αθήνας. Δηλαδή, όλη η πόλη πελάτες σας.
Υ.Γ. 1 Η αλήθεια είναι ότι με τόσα χρόνια σπουδές, σήμερα έπρεπε να είσαστε ο δικαστής Ντρεντ τουλάχιστον. Αλλά τέλος πάντων.
Υ.Γ. 2 Μήπως να δοκιμάσετε την τύχη σας με τον μπαμπά; Σε τέτοια θέματα οι μαμάδες είναι κάπως bitches.
Υ.Γ. 3 Άσχετο. Το «μικροκαμωμένη» σε τι χρησιμεύει στην ιστορία μας και το γράψατε;
Αγαπημένη Μυρτούλα, πόσο χρόνος χρειάζεται για να ξεκολλήσεις από κάποιον ειδικά αν τον βλέπεις κάθε μέρα στη δουλειά σου; Δουλεύουμε μαζί περίπου 8 μήνες και ξαφνικά με πολιορκεί. Με μανία. Κι εγώ που μόλις έχω πληγωθεί από έναν ακόμα δειλό άντρα αυτής της πόλης αποφασίζω να το γιολάρω με έναν τύπο που ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα έβλεπα ερωτικά. Έναν τύπο που μου ρίχνει 10 χρονάκια, έχει φουλ αυτοπεποίθηση και 4 χρόνια σχέση, πράγμα που μου ξεφουρνίζει αφού έχουμε φασωθεί. Κι ενώ αποφασίζουμε να μην το προχωρήσουμε ξαφνικά σκάνε μύτη μηνύματα πολιορκίας. Χαζή κορασίδα εγώ, γουστάρω, κολακεύομαι και δημιουργώ μια σχέση καθαρά σεξουαλική που αρχικά διαχειρίζομαι και μάλιστα περνάω πολύ καλά. Έλα όμως που συναισθήματα είναι αυτά και δεν τα ελέγχεις. Για να μην τα πολυλογώ επί ένα μήνα κάνουμε σεξ παραδεισένιο μέχρι που εγώ συνειδητοποιώ ότι την έχω πατήσει και του ζητάω να βρεθούμε μια τελευταία φορά και τέλος. Αλλά οι υποψίες της δικιάς του γκρεμίζουν την τελευταία φορά. Κλάμα, σπαραγμός, μούδιασμα, το παλεύω όσο μπορώ. Και μετά απο 1 μήνα να τος πάλι. Μια τελευταία φορά που συνεχίζει ακόμα. Ο τύπος στέλνει ακόμα κι εγώ εκεί, δεν αντιστέκομαι. Βράδια ολόκληρα αναμονής. Πότε θα στείλει, πόσο τον θέλω, γιατί δεν στέλνει κ.λπ. Γνωρίζω ένα παιδί αλλά η σκιά του άλλου γκρεμίζει ό,τι πάει να γίνει. Και σε ρωτώ: Γιατί τέτοιο κόλλημα; Γιατί γουστάρω να έρχομαι δεύτερη και να είμαι δεδομένη; Γιατί είναι τόσο μαλάκας; Γιατί πρέπει να δουλεύω μαζί του και να μην μπορώ να τον ξεπεράσω; Γιατί κυκλοφορούν τόσα μαναράκια σε αυτή την πόλη κι εγώ να γουστάρω το μαύρο του το χάλι; Γιατί; - Κ.
Κλασικά εικονογραφημένα. Θέλω αυτό που δεν μου δίνεις.
Υ.Γ. 1 Θα περάσει κι αυτό. Κοντά είσαστε στο να ατενίσετε ένα γενικό πλάνο της απόλυτης μιζέριας ενός τύπου που βαριέται τη σχέση και τη ζωή του.
Υ.Γ. 2 Από την άλλη μεριά, εσείς τον διαλέξατε –ξέρω γω;–, μπορεί να είναι και η μανιέρα σας κατά κάποιο τρόπο. «Μόλις έχω πληγωθεί από έναν ακόμα δειλό άντρα αυτής της πόλης» γράφετε στην αρχή. Πάει να πει ότι το θέμα παίζει υπαρξιακά – κοινώς δεν είναι αυτός, αυτός είναι άλλος ένας. Το θέμα είναι μην έρθει κι ο επόμενος και είναι μούφα και ο μεθεπόμενος και ξαναείναι μούφα.
Υ.Γ. 3 Μη νομίζετε πάντως ότι και τα μαναράκια που κυκλοφορούν ζουν τέλειες, υγιείς σχέσεις, ενώ εσείς επιλέγετε το άρρωστο. Αλλά εντάξει, πάρτε και την ευθύνη ότι είσαστε ο θιασώτης του έργου, γιατί ίσως σας βοηθήσει περισσότερο να το χαρείτε όσο είναι να το χαρείτε ή να προχωρήσετε όταν θα είναι πραγματικά η ώρα να προχωρήσετε.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.
17°
