Αγαπητή Μυρτώ, γεια χαρά. Γράφω με αφορμή την επιστολή του newone στο προηγούμενο τεύχος. Πρώτα απ’ όλα θέλω να του ευχηθώ να είναι πάντα δυνατός και ψύχραιμος. Θέλω να σταθώ σε ένα πολύ σημαντικό θέμα που δυστυχώς πολλά gay παιδιά αμελούν. Το θέμα της προφύλαξης. Είμαι 28 χρονών, ανεξάρτητος, μοντέρνος, συνεπής και ειλικρινής με τον εαυτό μου κυρίως.
Ή μάλλον μόνο με αυτόν. Στη ζωή μου έχω πάει με ελάχιστους άνδρες. Βγαίνω, κινούμαι, διασκεδάζω εντός/εκτός «χώρου», με φλερτάρουν, αλλά το θέμα παγώνει εκεί. Από μεριάς μου.
Μ’ έχουν πει φοβιτσιάρη, κότα, μικροβιοφοβικό, υποχόνδριο, υπερβολικό κ.ά. επειδή δεν δέχομαι να πάω με κάποιον «χύμα», έτσι για να ’ναι η κ***α πιο μεγάλη, όπως λένε... Και από την άλλη, όταν συχνά συνδέουν τις αρρώστιες με τους gay, κάποιοι βγαίνουν και εξοργίζονται – και καλά κάνουν. Όμως αμελούν ότι η ασυδοσία που επικρατεί σε όλους εμάς τους gay είναι τεράστια και δολοφονικών διαστάσεων. Είναι τρελό... παιδιά έξυπνα, μορφωμένα, καλλιεργημένα, με μυαλό και συνέπεια, όλων των ηλικιών να αψηφούν κάτι τόσο σημαντικό. Να παραδίδονται άνευ όρων για μισή ώρα απόλαυσης. Και μετά να ντύνονται σαν να μην τρέχει τίποτα, και να τρέχουν για το επόμενο (κυριολεκτικά) θύμα. Οι αρρώστιες θερίζουν έξω. Και αυτοί είναι ελεύθεροι σκοπευτές.
Εγώ λοιπόν στο όνομα της καύλας δεν ρισκάρω την υγεία μου. Τη ζωή μου. Τη μάνα μου, τους φίλους μου, τις διακοπές μου, τη μουσική μου και τα ταξίδια μου. Και κυρίως, τα άτομα που με επιλέγουν συνειδητά για να περάσουμε όμορφα. Προτιμώ να κάθομαι και να τον κάνω λάστιχο, θα τον μακρύνω κιόλας... Εύχομαι στο παιδί που έγραψε το γράμμα, και σε όσους είναι στην ίδια θέση, ό,τι καλύτερο, μια ζωή με ποιότητα. Αυτές τις γιορτές ας χαρίσουμε υγεία... όλα τ’ άλλα είναι τίποτα... Ευχαριστώ
- Lonely no more
Το ξέρω ότι το ξέρετε, αλλά θέλω να το ξαναπώ: το θέμα του aids δεν αφορά μόνο την κοινότητα των gay – όσο και αν πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες για κάποιους, λόγω του συγκεκριμένου lifestyle που περιγράψατε
Είμαι φοιτητής σε μια επαρχιακή πόλη, σε ΤΕΙ. Σε ένα εργαστήριο, που λες, μας είχε δώσει να κοπιάρουμε ένα κείμενο σχετικό με τον ιό του AIDS και κάτι ποσοστά του στη Ελλάδα. Μία κοπέλα (18) μόλις διάβασε το κείμενο, είπε την εξής πρόταση: «Κι εμάς τι μας νοιάζει; Μόνο οι πούστηδες δεν κολλάνε;»! Εγώ που είμαι ομοφυλόφιλος και δεν είμαι κρυφός, 1ον προσβλήθηκα για το ρατσιστικό σχολιασμό και 2ον σοκαρίστηκα από τις α-γνώσεις της για αυτό το θέμα. Έτσι, έκανα ένα μικρό γκάλοπ στο ΤΕΙ.
Μεγάλο ποσοστό, αν και γνώριζε ότι δεν κολλάνε μόνο οι «πούστηδες», σε αντίθεση με τη βλαχάρα, γνώριζε ελάχιστα. Δυστυχώς οι Έλληνες/δες έφηβοι έχουν την εντύπωση ότι το να κάνεις σεξ/έρωτα/ζουζουνιές/βάζεις πλυντήριο/πας μέχρι το πάρκο, ή όπως το λέει ο κάθε κομπλέξας, είναι σαν ένα κομμάτι κέικ που λένε οι φίλες μας οι Εγγλέζες και πέφτουν με τα μούτρα. Το προφυλακτικό δεν σε κρατάει αγκάστρωτη μόνο, μωρή βλαχάρα (τελευταία, αμόρφωτη...), αλλά σε κρατάει και υγιή. Υπάρχει και κίνημα βεβαίως-βεβαίως «σεξ με προφυλακτικό = σαλάτα χωρίς λάδι και αλάτι»... Κάπου εδώ παίζει Μίριαμ Απλού το The Baglava Song και πάω για σουβλάκι γιατί είχα μάθημα από το πρωί και τζίναψα και ένα τσόλι από το 1ο (με καπότα και ας ήταν και μπάρα η κατέ) μεταξύ προόδου και τουαλέτας για σκονάκι (πώς τα καταφέρνω ακόμα και επιβιώνω ήθελα να ξέρω...). Σας μιλώ και σας φιλώ βρώμικα, γιατί το στάζουμε (WET FLOOOOOOOR). Καληνύχτα, Μυρτώ.
Υ.Γ. Μου αρκεί που το διάβασες.Σε υστερία πάντα γράφοντας...
Αξιόλογη Κυρία. Από το PALAIS ROYALE Βέλγιο. Ο αντιπρόεδρος που κόβει συντάξεις είδε στον ύπνο του τον άνθρωπο που του έκλεψε το επίθετο, ο οποίος τον ρώτησε αν έχει κάνει τσίσα του και αυτός του είπε «όχι». Τότε ο Κρητικός τού είπε «κάνε»! Την άλλη μέρα πήρε τηλέφωνο το γιατρό, να του πει τι να κάνει. «Αν σε ξαναρωτήσει το ίδιο, πες ότι έκανες!» Το βράδυ στο όνειρο τον ρώτησε πάλι το ίδιο και αφού πήρε καταφατική απάντηση, το φάντασμα τον ρώτησε αν έχει κάνει τα κακά του και αυτός απάντησε όχι. Τότε πήρε τη διαταγή «κάν’ τα!».
Κόφτε τα ληγμένα. Όπου να ’ναι, έρχεται ο Αϊ-Βασίλης με καινούργια σοδιά.
Υ.Γ. Άσχετο. Ξύρισμα αλά παλαιά, με φαλτσέτα και ζεστή πετσέτα, στο πιο εντυπωσιακό post modern μπαρμπέρικο που έχω δει. Τα αγόρια που το άνοιξαν σκέφτηκαν να ενώσουν τις συνήθειες των παππούδων τους με το δικό τους «σήμερα». Το λένε «The George Barber & Shop» και μόλις άνοιξε στη Γλυφάδα, πάνω στην Αγγέλου Μεταξά. Απ’ έξω έχει κι ένα μεγάλο χρωματιστό «ζαχαρωτό», που γυρίζει γύρω γύρω. Μου εξήγησαν ότι είναι barber poll, το σήμα κατατεθέν των παλιών μπαρμπέρικων του εξωτερικού. Γουστάρω πολύ το χαρμάνι που βγαίνει όταν ανακατεύονται οι εποχές.
15°
