«Μου τηλεφωνεί από τη Μονεμβάσια η κυρία (τάδε), πελάτισσα, και μου λέει: Θα πας στον Μαρινόπουλο να πάρεις ένα αυγοτάραχο. Άντε, λέω, και το πήρα το αυγοτάραχο. Τώρα; Θα περάσεις από τα Σπάτα, μου λέει μετά, μένει Σπάτα η κυρία (τάδε), θα βάλεις πάγο, μου λέει, σ’ ένα τασάκι (;),
θα το βάλεις μέσα, θα βάλεις και το κλιματιστικό και θα μου ’ρθεις.
«Μου τηλεφωνεί από τη Μονεμβάσια η κυρία (τάδε), πελάτισσα, και μου λέει: Θα πας στον Μαρινόπουλο να πάρεις ένα αυγοτάραχο. Άντε, λέω, και το πήρα το αυγοτάραχο. Τώρα; Θα περάσεις από τα Σπάτα, μου λέει μετά, μένει Σπάτα η κυρία (τάδε), θα βάλεις πάγο, μου λέει, σ’ ένα τασάκι (;),
θα το βάλεις μέσα, θα βάλεις και το κλιματιστικό και θα μου ’ρθεις.
Πού θα έρθω, κυρία Λούλα; Στη Μονεμβάσια; Ναι, μου λέει. Της πήρα λίγα όμως. Της πήρα δύο-πενήντα η διαδρομή και σαρανταεννιά-πενήντα το αυγοτάραχο. Το ήθελε η νύφη της. Όχι, όχι δεν είναι έγκυος. Ξύπνησε το πρωί, λέει, και της είπε: Μαμά, μπορούμε να έχουμε ένα αυγοτάραχο; Θα δω, της λέει. Πάει στον άλλο τον οδηγό που έχει εκεί στη Μονεμβάσια, του λέει, κύριε Παναγιώτη, μπορούμε να έχουμε ένα αυγοτάραχο; Λέει, δεν ξέρω αν έχει στη Σπάρτη, αυτός. Κάπου πήρε εκεί τηλέφωνο, να ψάξουνε, λέει δεν βρήκανε ούτε στη Σπάρτη. Και πήρε κατευθείαν εμένα τηλέφωνο. Και πήρα το αυγοτάραχο και το πήγα. Κανονικά αυτό ήτανε πάνω από τρακόσα ευρώ. Δεν με πλήρωσε, θα μου τα δώσει, λέει»
15°
