Athens Voices 352

«Με το μέτρο να την πίνετε, παιδιά μου».

(Μητέρα μιλάει στο κινητό με το γιο της, που είναι στην πενταήμερη. Πέμπτη μεσημέρι, καφετέρια, κέντρο.)

Αίθριο Μπενάκη, Κυριακή 19/6. Πλήθος κόσμου. Πολλά κίτρινα μπαλόνια παντού. Συναυλία του κωφάλαλου Φιλανδού ράπερ Sigmark. Σύντομος διάλογος ανάμεσα σε δύο αγνώστους:

-Θέλεις ένα μπαλόνι;

-Όχι, ακούω.

(Η εξήγηση απλή: Η καλά τεντωμένη μεμβράνη του μπαλονιού μεταδίδει στο δέρμα τις ηχητικές δονήσεις από τα μπάσα – και κάποια πρίμα). Αν κλείσεις τ’ αυτιά, ακούς από εκεί καλύτερα.)

«Να πεθάνει κι εσένα ο άντρας σου».

(Κυρία αγανακτισμένη, καταριέται υπάλληλο του ΙΚΑ Ν. Κόσμου. Τρίτη πρωί.)

«Το άρωμα αυτό είναι το Τέστερ;»

(Αναπόφευκτα ξανθιά. Χόντος Ιπποκράτους. Ένα πρωί, μεσοβδόμαδα.)

Κυρία στο μετρό, στο Σύνταγμα. Ανοίγει το παράθυρο και λέει στην απέναντι με ύφος:

«Και κλιματισμό να έχει, ένα παράθυρο πρέπει να μένει ανοιχτό».

(Δευτέρα πρωί. Ζέστη.)

«Έκλαιγα στους δρόμους, ρε αγόρι μου, πώς να σ’ έπαιρνα;»

(Ξανθιά, bohemian chic, στο κινητό της. Δευτέρα βράδυ, Ακαδημίας.)

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ

«Μαμά, οι γαλακτισμένοι είναι φτωχοί;»

(Μικρή, ετών 4, Κυριακή πρωί, Σύνταγμα, βλέποντας τις σκηνές.)