Η έκλειψη Ηλίου που γίνεται στην ένατη μοίρα των Ιχθύων την Κυριακή το απόγευμα δίνει φωνή σε έναν καθοριστικό παράγοντα για τις σχέσεις μας με τους άλλους: τις εμπειρίες, τα τραύματα, τις αμυντικές συμπεριφορές που λειτουργούν από την πρώτη στιγμή που γνωρίζουμε κάποιον, έστω κι αν δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτόν.
Ο πλεονασμός του Ιχθυακού στοιχείου στο χάρτη της έκλειψης, με τα Φώτα, τον Ερμή, τον Ποσειδώνα και τον Χείρωνα στο ζώδιο των Ιχθύων, δημιουργεί ένα ιδανικό σκηνικό για να περάσει η λογική σε δεύτερο πλάνο και να βγουν στο προσκήνιο συναισθηματικότερες αντιδράσεις, ορμώμενες από βαθύτερα στρώματα του εαυτού μας. Αποτελεί εγγύηση για μπερδεμένες και πιθανώς ασύνδετες σκέψεις που θα δώσουν την πρώτη φωνή όχι στη συνειδητή διαχείριση των ενστίκτων και αναγκών μας, αλλά στους αμυντικούς μας μηχανισμούς.
Ο χάρτης της έκλειψης, με συντεταγμένες Αθήνας, έχει ωροσκόπο στην 24η μοίρα του Λέοντα, με την πολυαστρία στους Ιχθείς, πλην του Χείρωνα, να εκδηλώνεται στον έβδομο οίκο του. Συνεπώς, είναι αναμενόμενο οι ενέργειες της συγκεκριμένης αστρολογικής συγκυρίας να εστιαστούν στον τομέα των σχέσεων της ζωής μας.
Σε μία ηλιακή έκλειψη, η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη και ρίχνει την σκιά της στον πλανήτη μας, κρύβοντας για λίγο από τα μάτια του γήινου παρατηρητή μέρος του Ηλιακού δίσκου. Η Σεληνιακή λειτουργία των αυτοματισμών, των αμυντικών μηχανισμών της επιθυμίας για ασφάλεια, ανακόπτει τρόπον τινά μέρος από την ηλιακή ενέργεια και συνεπώς την συνειδητότητα και την δυνατότητα για συνειδητή δράση, που φτάνει στην Γη. Στη σχέση λοιπόν Ηλίου - συνειδητότητας με την Γη ενστικτώδεις ανάγκες διαρρηγνύεται και για λίγο γίνεται αποκλειστικά μέσω του μεταφραστή των αμυντικών μηχανισμών και των αυτοματισμών μας, της Σελήνης. Παρ’ όλα αυτά ο ωροσκόπος της έκλειψης, στον Λέοντα, με κυβερνήτη τον Ήλιο, δείχνει ότι τελικά το ζητούμενο εδώ είναι μεγαλύτερη ολοκλήρωση και πληρέστερη αυτοέκφραση μέσα στις σχέσεις. Τουλάχιστον αυτό είναι η αφετηρία και η δυνατή τελική κατάληξη.
Το χρονικό διάστημα επίδρασης της έκλειψης, μέσα στο οποίο είμαστε ήδη, η επιθυμία για σύνδεση με τον απέναντι στο ανθρώπινο επίπεδο, όχι με λόγια, αλλά με πράξεις κι αισθήματα που υπογραμμίζουν τη συνάφεια σε ένα βαθύτερο επίπεδο που ξεπερνά το φύλο και τους ρόλους, είναι ιδιαίτερα έντονη. Θέλουμε να γνωριστούμε ολόκληροι. Ωστόσο, ταυτόχρονα είναι υπερτονισμένο το ατομικό ένστικτο του καθενός να έχει τις πρακτικές του ανάγκες καλυμμένες, τις πολύ θεμελιώδεις ανάγκες, την επιβίωσή του, την αναπαραγωγή, την τροφή του. Αυτά τα δύο επί του παρόντος είναι πολύ δύσκολο να έρθουν σε παραγωγικό διάλογο. Λειτουργεί σαν μεσάζοντας αντιθέτως ένας έντονος χαμαιλεοντισμός, η προσαρμογή στη συνθήκη που μας προσφέρεται μέσα στην κάθε σχέση, ασχέτως του αν αυτή τελικά μας επιτρέπει να δράσουμε όπως αρχικά επιθυμούμε. Υποβαστάζεται από θεωρίες κατά παραγγελία ή και ουσίες. Έτσι, θα προσαρμοστούμε στις συνθήκες αρκεί να μας καλύπτουν πολύ βασικές ανάγκες. Και μετά θα δικαιολογήσουμε την επιλογή μας χρησιμοποιώντας τους αμυντικούς μας μηχανισμούς, σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αυτές τις μέρες, μας είναι πολύ εύκολο να εξωραΐσουμε το παν, με ψέματα στον εαυτό μας πρωτίστως και δευτερευόντως στους άλλους, με βολικές θεωρίες που καθιστούν τις «μισές» σχέσεις ολοκληρωμένες λόγω «ρομαντισμού» και συναισθήματος.
Είναι επίσης εξίσου βολικό κι εύκολο να βαφτίσουμε τέτοιους τρόπους δράσης ανώτερους, εξελιγμένους, αλτρουιστικούς και χίλια δύο άλλα όμορφα πράγματα. Εναλλακτικά, μπορεί να φύγουμε από σχέσεις που δεν μας κάνουν να αισθανόμαστε ασφαλείς, με ιδιαίτερη άνεση και καθετότητα, διακόπτοντας την επικοινωνία για το καλό και των δύο, για μεγαλύτερη ελευθερία και κυρίως για να εξυπηρετήσουμε την προσωπική μας εξέλιξη. Στην θεωρία πάντα. Και οι δύο περιπτώσεις στην πραγματικότητα εκφράζουν μια αντίδραση στο σημείο όταν μια σχέση περνάει ένα βαθύτερο κατώφλι οικειότητας και το επόμενο βήμα είναι η γνωριμία και προσπάθεια για αποδοχή του απέναντι ως ολόκληρου όντος. Όχι μόνο των κομματιών που έχουμε επιλέξει να βλέπουμε και να θέλουμε.
Η έκλειψη θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε τους αμυντικούς μηχανισμούς που μας αποτρέπουν από πιο ολοκληρωμένα πράγματα. Αυτό θα το κάνει, μεγεθύνοντάς τους στο μη περαιτέρω, παραλύοντας για λίγο τις λογικές διεργασίες και αναγκάζοντάς μα τελικά να κινηθούμε πάνω στις σχέσεις μας από ένα μεγαλύτερο από ό,τι συνήθως βάθος. Αυτή είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτη και σίγουρα μπορεί να οδηγήσει σε ειλικρινέστερες, δημιουργικότερες, πιο χαρούμενες και ολοκληρωμένες σχέσεις. Συμβουλή και συγκεκριμένος τρόπος δεν υπάρχει, πέραν του ότι τα κέρδη μπορούν να είναι τεράστια αν απλά μας αφήσουμε να πράξουμε όπως θέλουμε και μπορούμε και παρατηρήσουμε πού τελικά αυτό μας οδηγεί.
* Η έκλειψη Ηλίου της 26 Φεβρουαρίου 2017 δημιουργεί μια συλλογική συνθήκη και μέσα τις ήδη κινούμαστε. Εξωτερικά και πλέον έκδηλα περιστατικά είναι πιθανότερο να δώσει στους γεννημένους στο τέλος του α’ δεκαημέρου των μεταβλητών ζωδίων, Διδύμων, Παρθένου, Τοξότη και Ιχθύων. Η ακριβής επίδραση της έκλειψης σε ατομικό επίπεδο ποικίλει κι εξαρτάται εξ' ολοκλήρου από τον προσωπικό αστρολογικό χάρτη του καθενός.
12°
