Αποκλειστικό: Η Άννα Αδριανού επιστρέφει ως Λένι Ρίφενσταλ σε νέο χώρο

Η Άννα Αδριανού υποδύεται μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του διεθνούς κινηματογράφου, τη Λένι Ρίφενσταλ, που ύμνησε το ναζιστικό καθεστώς όσο κανείς, στηρίζοντας με τη δύναμη της κινούμενης εικόνας το Γ' Ράιχ. Το έργο του Άγγελου Ανδρεόπουλου «Η Λένι Ρίφενσταλ κοιμάται τα βράδια;» ζωντανεύει και φέτος στη σκηνή, σε νέα στέγη, στον Μικρό Κεραμεικό αυτή τη φορά, σε διασκευή και σκηνοθεσία της Βάνας Πεφάνη.

Η Άννα Αδριανού υποδύεται τη Λένι Ρίφενσταλ 

Η ιστορία της Λένι Ρίφενσταλ ξεδιπλώνεται με αφορμή μια συνέντευξή της σε έναν δημοσιογράφο. Η Βάνα Πεφάνη σκηνοθετεί την Άννα Αδριανού στον ομώνυμο ρόλο της παράστασης και τον Βασίλη Αφεντούλη, στον ρόλο του δημοσιογράφου. Καθώς η συζήτηση μεταξύ τους εξελίσσεται, αρχίζουν να εγείρονται σοβαρά ερωτήματα περί τέχνης και ιστορίας. Ποια είναι η ευθύνη του καλλιτέχνη απέναντι στα ιστορικά γεγονότα; Ποια είναι τα όρια της καλλιτεχνικής δημιουργίας και πού ξεκινά η προπαγάνδα; Ποιος ήταν εντέλει ο ρόλος της γυναίκας που ύμνησε όσο κανείς το ναζιστικό καθεστώς; Θύμα ή θύτης; Καλλιτέχνης ή συνεργός; Ευαίσθητη δημιουργός ή παγερή καριερίστα; Ποια είναι η δύναμη της τέχνης σε κάθε εποχή; 

Μέσα από τη συνέντευξη-συζήτηση επί σκηνής, η παράσταση αυτή ζωντανεύει την προσωπική διαδρομή της καλλιτέχνιδος, η οποία άνοιξε τον διάλογο για τα όρια της τέχνης και της ηθικής. Από τη μια δημιούργησε μεγάλα αριστουργήματα εικόνας και από την άλλη αποθέωσε τον Χίτλερ και το ναζιστικό καθεστώς. Η προσωπικότητα αυτή παραμένει ενδιαφέρουσα ακόμα και σήμερα καθώς το έργο της χαρακτηρίζεται από αυτές τις δυο διαφορετικές πτυχές και εγείρει πολλά ερωτήματα ακόμη και σήμερα περί ελευθερίας ή μη της τέχνης. 

Όπως αναφέρει άλλωστε η σκηνοθέτρια Βάνα Πεφάνη στο σημείωμά της, «Σήμερα η συζήτηση για το αν μπορεί να διαχωριστεί η τέχνη από τον καλλιτέχνη είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Με την παράσταση αυτή, δεν προσπαθούμε να δώσουμε απαντήσεις, αλλά να ανοίξουμε έναν διάλογο με το κοινό για την ευθύνη του δημιουργού και την κληρονομιά του έργου του. Δεν φτιάχνουμε μια βιογραφία. Ξεγυμνώνουμε ένα σύστημα σκέψης που παραμένει ζωντανό, ειδικά σήμερα».