Θεατρο - Οπερα

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: Είναι σημαντική αμοιβή να πιάνει τόπο αυτό που κάνω

Συνέντευξη με τον πρωταγωνιστή της παράστασης «Εκτός Ύλης reloaded» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: Είναι σημαντική αμοιβή να πιάνει τόπο αυτό που κάνω
© Λευτέρης Τσινάρης

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης υποδύεται έναν πολιτικό που παραδέχεται από το βήμα της Βουλής τα λάθη και τις παραλήψεις του, προτού παραιτηθεί

Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Εκτός Ύλης reloaded» του Κώστα Λεϊμονή, υποδυόμενος έναν πολιτικό που μιλά με ειλικρίνεια στη Βουλή για λάθη και παραλήψεις, προτού υποβάλει την παραίτησή του. Η παράσταση ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Θεσσαλονίκη και κατέβηκε στην Αθήνα, κάνοντας πρεμιέρα στις 17 Ιανουαρίου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Μιλήσαμε μαζί του για τον ρόλο του, τις αλλαγές που έχουν γίνει στο αρχικό κείμενο που πρωτοανέβηκε το 2016, τη σχέση του με την πολιτική, αλλά και το πώς μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στις πρόβες, τις παραστάσεις και τα γυρίσματα.

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: Είναι σημαντική αμοιβή να πιάνει τόπο αυτό που κάνω
NDP Photo Agency © Έλλη Πουπουλίδου

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: Συνέντευξη με αφορμή την παράσταση «Εκτός ύλης reloaded»

Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το 2016. Τι αλλαγές έχουν γίνει στην τωρινή του εκδοχή;

Δεν θα μπορούσε να είναι το ίδιο. Διαφορετικά θέματα μας απασχολούσαν το 2016. Ήταν μια περίοδος που ακόμη ήμασταν σε κρίση και προσπαθούσαμε να βγούμε. Ενώ στη συνέχεια προέκυψαν πάρα πολλά γεγονότα, από καραντίνες μέχρι Μάτι και Τέμπη. Ήταν φυσικό και επόμενο να επικαιροποιηθεί το κείμενο, ώστε να αγγίξει και αυτά τα ζητήματα. Δηλαδή ο ίδιος πολιτικός, άλλα πράγματα έλεγε το 2016 άλλα λέει σήμερα. Αυτή είναι η λογική του κειμένου.

Πόσο συνηθισμένοι είμαστε στην Ελλάδα να ακούμε από πολιτικούς να μιλάνε ειλικρινά;

Καταρχάς δεν έχουμε συνηθίσει να ακούμε από πολιτικούς γενικά να μιλάνε με μια γλώσσα ειλικρίνειας. Ακόμα και αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, που να έχουν πει ή να έχουν υπαινιχθεί κάτι με ειλικρίνεια, το ίδιο το σύστημα φροντίζει να το αποσιωπήσει, να το περάσει λίγο στα… χωρίς να του δώσει σημασία, ώστε να μην πάρει μεγάλη διάσταση. Δεν είναι κάτι που βολεύει γενικά. Βεβαίως δεν το έχουμε συνηθίσει και από πολλούς γενικά. Είναι δύσκολο όταν έχεις μια καριέρα, μια δύναμη, μια εξουσία, η οποία σταδιακά σε έχει μεταλλάξει, σε έχει διαφθείρει, να κρατήσεις την κρίση σου καθαρή και να μπορείς να κάνεις μια αυτοκριτική σοβαρή, που να στέκεται πραγματικά.

Πόσο δύσκολο είναι για έναν πολιτικό και για έναν άνθρωπο γενικότερα να παραδεχτεί τα λάθη του;

Είναι δύσκολο. Ο ήρωας όμως, θεωρώ, και αυτή είναι η κατεύθυνση και της παράστασης και του κειμένου γενικά, ότι είναι ειλικρινής. Δηλαδή από τη στιγμή που αποφασίζει να παραδεχτεί τα λάθη του – και το κάνει και με τρόπο λίγο φαντακτερό, φωναχτό, το κάνει δημόσια σε μια Ολομέλεια της Βουλής. Το εννοεί κιόλας και δεν επιστρέφει στην πολιτική, δηλαδή αποσύρεται οριστικά, συναισθανόμενος τις ευθύνες και τα λάθη του. Βεβαίως δεν μιλά μόνο για τα δικά του λάθη. Μιλά και για τα λάθη του συστήματος, των πολιτών, των συναδέλφων του. Ξεκινά από την αυτοκριτική και αυτό είναι σημαντικό. Καλό θα ήταν όλοι να ξεκινάμε με τα δικά μας, με μια κριτική στον εαυτό μας πρώτα και μετά στους άλλους.

Πόσο σημαντικό είναι να ανεβαίνουν στο θέατρο τέτοιες παραστάσεις, σε μια περίοδο που κανείς δεν παραδέχεται τα λάθη του εύκολα και που κανείς δεν τιμωρείται για παραλείψεις;

Το έργο δεν ανήκει σε κάποια συγκεκριμένη κατηγορία θεάτρου. Αγγίζει προβλήματα σημερινά, πιθανόν αυτός είναι ένας από τους λόγους που έχει επιτύχει αυτή η παράσταση. Εκφράζει τον πόθο πολλών να ακούσουν μια τέτοια δημόσια ομιλία, να ακούσουν μια «συγγνώμη» κάποια στιγμή, να ακούσουν μια ανάληψη ευθύνης, να πει κάποιος ότι φταίει και να το δούμε στην πράξη ότι έχει πραγματικά αναγνωρίσει τις ευθύνες το, ότι έχει μετανοήσει. Διψάμε για κάτι τέτοιο, γιατί δεν το έχουμε. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι αυτός, ακριβώς επειδή εκφράζει τους ευσεβείς πόθους του λαού, είναι και ένας από τους λόγους τις επιτυχίας της παράστασης. Όσον αφορά εμένα, με καλύπτει γιατί σχεδόν ταυτίζομαι ολοκληρωτικά με τις πολιτικές και ιδεολογικές θέσεις που εκφράζει αυτός ο λόγος.

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης
© Λευτέρης Τσινάρης

Η παράσταση ξεκίνησε το ταξίδι της από τη Θεσσαλονίκη. Πώς είναι ο προγραμματισμός των παραστάσεων;

Η παράσταση όντως ξεκίνησε τον Νοέμβριο από τη Θεσσαλονίκη, καθώς είναι παραγωγή του Θεάτρου Αυλαία. Πήγε πολύ καλά, σημείωσε απανωτά sold out και το συζητάμε μήπως ξανανέβει κάποια στιγμή. Στις 17 Ιανουαρίου η παράσταση έκανε πρεμιέρα στην Αθήνα, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, όπου οι παραστάσεις ολοκληρώνονται στις 2 Μαρτίου. Στη συνέχεια, θα κάνει περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Πιστεύετε ότι το θέατρο έχει τη δύναμη να μας αφυπνίσει;

Το θέατρο και η τέχνη γενικότερα δεν έχουν καμία δύναμη να αλλάξει τον κόσμο.Το θέατρο μπορεί να πετύχει όμως κάποια άλλα πράγματα, να αφυπνίσει κάποια μυαλά, να ξυπνήσει ερωτήματα, να εγείρει συζητήσεις, να δημιουργήσει αμφιβολίες και αμφισβήτηση σε κάποια θέματα. Επίσης, μπορεί να σε ανεβάσει ποιοτικά και αισθητικά, με την έννοια του να σου δείξει ότι υπάρχει ένας καλύτερος τρόπος έκφρασης, ένας καλύτερος τρόπος σκέψης, ευχαρίστησης και διασκέδασης.

Η δική μου ικανοποίηση έρχεται με το γεγονός ότι το κείμενο της παράστασης έχει ανταπόκριση σε νέους ανθρώπους. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, αυτοί είναι η ελπίδα μας. Υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του κοινού που έρχεται και μου λέει ότι του δημιούργησα ερωτήματα, το έκανα να σκεφτεί λίγο παραπάνω. Αυτό με χαροποιεί γιατί αισθάνομαι ότι πιάνει λίγο τόπο αυτό που κάνω.

Ποια είναι η δική σας σχέση με την πολιτική

Είμαι δημοτικός σύμβουλος αλλά δεν έχει να κάνει αυτό με την κεντρική πολιτική σκηνή. Μπορώ να πω ότι πάντα με ενδιέφερε να συμμετέχω στα κοινά του τόπου που ζω. Και με αυτή τη λογική ανακατεύτηκα και με την τοπική αυτοδιοίκηση. Με την κεντρική πολιτική ούτε είχα ποτέ καμία σχέση ούτε νομίζω ότι θα έχω. Δεν λέω «ποτέ» γιατί ποτέ κανείς δεν είναι σίγουρος. Αλλά δεν με θεωρώ και ικανό να κάνω πράγματα στην κεντρική πολιτική. Νομίζω ότι χρειάζονται ικανότητες που δεν διαθέτω.

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: Είναι σημαντική αμοιβή να πιάνει τόπο αυτό που κάνω
NDP Photo Agency © Έλλη Πουπουλίδου

Φέτος παίζετε και στην τηλεοπτική σειρά «Grand Hotel». Πώς μοιράζετε τον χρόνο σας;

Ήταν ένα δύσκολο δίμηνο. Ήμουν τρεις μέρες στη Θεσσαλονίκη και έπειτα έπρεπε να κατεβαίνω στην Αθήνα για τα γυρίσματα. Ζορίστηκα λιγάκι ομολογώ. Αλλά το καταφέραμε. Απλώς πηγαίνουν πίσω κάποια ραντεβού, π.χ. επισκέψεις σε γιατρό ή παρόμοια. Το πρόγραμμα φέτος είναι λίγο πιεστικό. Είναι και οι απαιτήσεις του σίριαλ ανεβασμένες, καθώς ο ρόλος που υποδύομαι βρίσκεται σε σχεδόν όλους τους χώρους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαι σχεδόν κάθε μέρα σε γύρισμα. Δεν μένει και πολύς ελεύθερος χρόνος. Θα ηρεμήσουμε κάπως το δίμηνο που θα είμαι Αθήνα, μετά θα ξαναρχίσει το «μαρτύριο» με την περιοδεία στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Αφενός είμαι συνηθισμένος σε τέτοια προγράμματα και αφετέρου η παράσταση με αποζημιώνει. Έρχονται κάποιοι άνθρωποι, μου λένε κάποια πράγματα και λέω «δεν πειράζει, χαλάλι». Γιατί, κακά τα ψέματα, όταν κάνεις αυτή τη δουλειά δεν είναι μόνο το οικονομικό που κοιτάς. Παίζει ρόλο το να ακούσεις μια καλή κουβέντα ή ακόμη να αισθάνεσαι ότι πιάνει τόπο αυτό που κάνεις. Είναι και αυτό μια σημαντική αμοιβή.

Έχετε μια πολυετή πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Πώς διαχειρίζεστε τους διαφορετικούς ρόλους μέσα στην ίδια σεζόν;

Μεγάλωσα έτσι, για να είμαι ειλικρινής. Πάντα έκανα διπλές και τριπλές δουλειές και είχα να διαχειριστώ αντιθετικούς ρόλους. Και αυτό όχι απλώς δεν με κούραζε αλλά με ευχαριστούσε. Εννοώ βαριόμουν να έχω και συνέχεια το ίδιο. Έχω συνηθίσει να το διαχειρίζομαι, χωρίς όμως να μπορώ να αναλύσω τον τρόπο που γίνεται αυτό. Μεγάλωσα κάνοντας και θέατρο και τηλεόραση και κινηματογράφ, πολλές φορές και τα τρία ταυτόχρονα σε τελείως διαφορετικούς ρόλους. Νομίζω ότι είναι ένα κομμάτι της δουλειάς. Επειδή στην Ελλάδα είμαστε αναγκασμένοι να τα κάνουμε όλα, γιατί αλλιώς δεν ζεις, αποκτούμε και μια παραπάνω ευελιξία. Επειδή έχω μιλήσει και με ξένους συναδέλφους, τους φαίνεται λίγο αδιανόητο το να τα κάνουν όλα μαζί. Εμείς έχουμε αποκτήσει μια παραπάνω ευελιξία σε αυτό.

Υπήρχε κάποιος ρόλος που σας σημάδεψε στην πορεία σας και γιατί;

Όχι δεν θεωρώ ότι υπήρχε κάποιος ρόλος. Με σημάδεψε κάπως ο ρόλος του Φατσέα (στο «Καφέ της Χαράς»), με την έννοια ότι από εκεί με έμαθε ο περισσότερος κόσμος και μου έμεινε και το όνομα «Φατσέας». Επαγγελματικά πάντως, δεν με σημάδεψε κάποιος ρόλος. Δεν μου ζητάγανε μετά συνέχεια να κάνω τον Φατσέα. Και δεν ακολούθησα αυτή τη διαδρομή της μανιέρας του να παίζω συνεχώς τον ίδιο ρόλο.
Από εκεί και πέρα, δύσκολους ρόλους είχα πολλές φορές να αντιμετωπίσω, αλλά και εύκολους επίσης. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω ιδιαίτερα έναν. Όσο διαφορετικός είναι κάθε φορά ο ρόλος τόσο πιο πολύ με ιντριγκάρει και με ανανεώνει κιόλας. Δεν μου αρέσει πολύ η επανάληψη. Περνάω καλύτερα κάνοντας καινούργια πράγματα.

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης
© Λευτέρης Τσινάρης

Οι δάσκαλοί σας: Υπήρχαν άνθρωποι που σας σημάδεψαν στην πορεία σας, σας δίδαξαν πράγματα και θέλετε να τον αναφέρετε;

Ξεχωρίζω και αναφέρω πάντα τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, που τον αισθανόμουν σαν πατέρα μου. Δουλέψαμε μαζί πολλές φορές, μου έδωσε πάρα πολλά μαθήματα, κυρίως ζωής και λιγότερο θεάτρου, γιατί ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Από εκεί και πέρα, ναι έμαθα πολλά πράγματα από πολλούς άλλους ανθρώπους στη δουλειά, από τον Δημήτρη Μαυρίκιο, τον Αντώνη Αντύπα, τον Κώστα Κουτσομύτη και πολλούς άλλους που δεν θα είχε νόημα να αναφέρω, καθώς θα ξεχάσω σίγουρα κάποιους από αυτούς. Μιλάω πάντα για τα πρώτα μου βήματα... μου δίδαξαν πράγματα και θεωρώ ότι τους χρωστάω πάρα πολλά. Από ό,τι κατάλαβα η μετέπειτα πορεία μου διαμορφώθηκε και εξαιτίας τους.

Δείτε περισσότερα για την παράσταση στο City Guide της Athens Voice

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κερδίστε προσκλήσεις για την «Ετυμηγορία» στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος
Κερδίστε προσκλήσεις για την «Ετυμηγορία» στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος

Ο Πέτρος Ζούλιας σκηνοθετεί ένα κοινωνικό δικαστικό δράμα με τον Γρηγόρη Βαλτινό στον ρόλο του μαχητικού και αδέκαστου δικηγόρου μιας σκοτεινής και περίπλοκης υπόθεσης

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.