Σοκ, πανικόβλητοι οι κάτοικοι, τι άλλο γράφουν στις ειδήσεις; Θα έγραφα κι άλλα αλλά «δεν είναι επικαιρότητα», θα ‘λεγε ο αρχισυντάκτης μου. Έγινε όμως πραγματικά, τον Ιούλιο του 1518 στο Στρασβούργο όταν, σύμφωνα με τον ιστορικό John Waller, οι κάτοικοι βγήκαν στους δρόμους και άρχισαν να χορεύουν ασταμάτητα μέχρι που ο ένας μετά τον άλλον πέθαιναν.
Στο καπνιστήριο των Θανάτων, το ραδιόφωνο παίζει αγαπημένες επιτυχίες, στην ταβέρνα του Φραντς Τρόφεα που συχνάζουν παράξενοι πελάτες, περνάει η ώρα κι ένας μετεωρίτης αναστατώνει την ηρεμία του χωριού, ενώ τρεις φιλόδοξοι επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν το χορό. Χωρισμένο σε σκηνές στον Πάνω και τον Κάτω Κόσμο, δίνει μία απρόσμενη ερμηνεία στα αίτια της επιδημίας.
Μια σουρεάλ-κωμική ανάγνωση της παράξενης ιστορίας του 1518 με υπονοούμενα πάνω στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα που προκαλούν ένα ωραίο μούδιασμα στο στομάχι. Ο σούπερ ταλαντούχος Γρηγόρης Χατζάκης παίζει, γράφει και σκηνοθετεί, μαζί με άλλους 4 νέους ηθοποιούς (Πανάγος Ιωακείμ, Βύρων Κατρίτσης, Βάλη Μαυρίδη, Βαγγέλης Στρατηγάκος) next big things που κάνουν καλή παρέα εντός και εκτός σκηνής.
Δεν είναι μια παράσταση φτιαγμένη για να την παρακολουθήσεις με κλειστά μάτια.
Είναι μια παράσταση που μπορείς να την παρακολουθήσεις και με κλειστά μάτια.
Δεν είναι όμως μια παράσταση φτιαγμένη για να την παρακολουθήσεις.
18°
