Στάθης Δρογώσης: Κυκλοφόρησε ο νέος του δίσκος «Έρημο Φως» - Τα τολμηρά τραγούδια και η εξομολόγηση του τραγουδοποιού στην Athens Voice για τη δημιουργία τους.
Με δεκατέσσερα τραγούδια, δέκα νέα και τέσσερα που κυκλοφόρησαν ως singles τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το «Έρημο Φως», το έβδομο άλμπουμ του τραγουδοποιού Στάθη Δρογώση κυκλοφόρησε πριν λίγες ώρες από τη Minos EMI / Universal μετά από μια αναμονή οκτώ σχεδόν ετών.
Με το σχεδόν hip hop «Ακόμα σε ξεχνώ» να σε «πιάνει» με το πιάνο και τους εξομολογητικούς στίχους, ο Στάθης Δρογώσης, άλλες φορές με χιούμορ και άλλες με κλινική περιγραφή, παρουσιάζει έναν σπαρακτικό δίσκο στον οποίο οι ήχοι συναγωνίζονται τις λέξεις. Όπως για παράδειγμα στο «Δίχως στίγμα» με τις διονυσιακές γκάιντες του Βαΐτση Χαρακοπίδη από τους ΘΡΑΞ ΠΑΝΚC.
Στάθης Δρογώσης: Το «Έρημο Φως» είναι ένας δίσκος - δημόσια ψυχανάλυση
Γιατί «Έρημο Φως»; «Το 2019 μετά από δέκα χρόνια μετακόμισα μόνος σε ένα μικρό καινούριο σπιτάκι. Νέα γειτονιά, νέα ζωή, νέα έπιπλα και ένας γλυκά άναρχος κήπος. Και ένα μικρό έρημο φως που έμπαινε μέσα από το τζάμι που είχε ψηλά πάνω από την πόρτα της εισόδου. Με θυμάμαι στα 42 μου να φτιάχνω έπιπλα και να βάφω. Και να μην μπορώ να κοιμηθώ από τις ενοχές και από τους καινούργιους ξένους ήχους ενός αρχικά ξένου σπιτιού. Πήγα στο πιάνο και έπαιξα μια μονότονη αρμονική αλυσίδα. Και έγραψα σχεδόν αμέσως τους στίχους. Έρημο φως... Λάμπα που τρέμει έξω από το σπίτι, σαν το σπουργίτι το κρύο τζάμι χτυπά. Τελικά το αγάπησα το σπιτάκι και μετά ξαναέφυγα. Αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ μου εκείνα τα βράδια. Δεν τα νοσταλγώ αλλά δεν θα τα ξεχάσω» εξηγεί ο Στάθης Δρογώσης στην Athens Voice.
Το «Έρημο Φως» μιλάει για την πατρότητα, τον χωρισμό, για τη μοναχικότητα αλλά και για την επανόρθωση και τη συγχώρεση. Χωρίς λαϊκισμό, χωρίς φτηνούς συναισθηματισμούς, χωρίς διδακτισμούς. Τι κάνει αυτόν τον δίσκο σημαντικό για εκείνον; «Αρκεί να πω ότι πολλές φορές μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που τον ετοίμαζα σκέφτηκα να τον παρατήσω… Με πόνεσε αυτός ο δίσκος… Είναι ίσως μεταφυσικό αυτό που νιώθω αλλά στο τέλος ένιωσα ότι είχα χρέος να τον κυκλοφορήσω. Πόνεσα πολύ και όταν έγραφα τους στίχους πάλευα να αποδώσω όσο πιο ειλικρινά μπορούσα όλα όσα με βασάνιζαν. Αλήθεια το λέω, νιώθω ότι είναι μεγάλο κατόρθωμα προσωπικό αυτός ο δίσκος. Και δεν εννοώ καλλιτεχνικά. Αυτό το κρίνουν άλλοι. Εγώ νιώθω περήφανος επειδή μπόρεσα να κλείσω αυτό το κεφάλαιο» εξηγεί ο Στάθης Δρογώσης.
Αποτέλεσμα πολλών συνεργασιών, το «Έρημο Φως», βρήκε τον Στάθη Δρογώση να ανταλλάσσει ιδέες με πολλούς καλλιτέχνες. Οι στίχοι του ποιητή Γιώργου Φερεντίνου, του Βαγγέλη Μαρκαντώνη, της Μαρίτας Αλημίση και της Ουρανίας Πατέλη, οι συμμετοχές των τραγουδιστριών Ελεονόρας Μανόνα, Μαρίας Παπαγεωργίου και Χριστίνας Σαμαρά, του τραγουδοποιού και τραγουδιστή Απόστολου Ρίζου, ακόμη και της κόρης του, Ανδριάνας (που είναι ήδη fan των Beatles και της Olivia Rodrigo), μαρτυρούν την άλλη, πιο εξωστρεφή πλευρά του δίσκου.
«Τεχνικά δυσκολεύτηκα πολύ. Δούλεψα με τρεις φίλους ηχολήπτες παραγωγούς τα τραγούδια. Είχα εντελώς διαφορετικά τραγούδια και έπρεπε να τα ομογενοποιήσω. Και δεν ήταν εύκολο. Αλλά το πιο δύσκολο ήταν να αποφασίσω να αφήσω ελεύθερο τον εαυτό μου να εκτεθεί. Πραγματικά ο δίσκος αυτός είναι σα μια δημόσια ψυχανάλυση. Και δε με πειράζει» εκμυστηρεύεται ο Στάθης Δρογώσης για τις συνθήκες δημιουργίας του νέου άλμπουμ. Την παραγωγή, τη μίξη και την ηχοληψία υπογράφουν σε διαφορετικά τραγούδια ο καθένας, ο Βασίλης Κορρές και ο Νίκος Αγγλούπας. Στις πρώτες ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις βοήθησε ο τραγουδοποιός Βαγγέλης Μαρκαντώνης.
Τι σκέφτεται ο Στάθης Δρογώσης τώρα που ακούει ξανά το «Έρημο Φως»; «Είμαι περήφανος που συνήλθα. Πέρασα φουρτούνες προσωπικές, διαζύγιο και απόρριψη από το κοινό μου. Πανδημίες και άλλα προβλήματα οικουμενικά. Και μέσα από αυτόν τον δίσκο πάλεψα να με ξαναβρώ. Να με συγχωρήσω. Να με ξανααγαπήσω. Τελικά κατέληξα ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Προσπάθησα να μη πληγώσω συνειδητά κανέναν. Και μέσα από τα τραγούδια με ξαναβρήκα. Θα τον θυμάμαι για πάντα αυτόν τον σκληρό δίσκο» παρατηρεί.
Βόλτες στην πλατεία Νέας Σμύρνης και στο Παγκράτι, Σάββατα που όλα σε πνίγουν και δεν σε χωρά ο τόπος, σκοπιά στην τρέλα των καιρών, απομεσήμερα χαμένοι στη ζέστη και στα φιλιά, άγρια πουλιά που ψάχνουν για μια φωλιά αλλά δεν χάνουν το κουράγιο τους, άδεια παιδικά δωμάτια. Στη διαδρομή αυτού του δίσκου μέσα σε 53 λεπτά ζεις πολλές ζωές. Και συνεχίζεις με περισσότερες ακροάσεις. Η φετινή άνοιξη έφερε ένα εκφραστικό άλμπουμ που όπως ακούγεται θα μάς κρατήσει μεγάλη συντροφιά όλη τη χρονιά. FYI, τον Στάθη Δρογώση μπορείτε να τον δείτε στο στέκι της Φωκίωνος Νέγρη, Foka Negra, για τα δύο επόμενα Σάββατα του Μαρτίου μαζί με τον τραγουδοποιό Βύρωνα Τσουράπη και την τραγουδίστρια Μαριάννα Παπαθανασίου.
Νέγρος του Μοριά, Saske και Locomondo στο νέο άλμπουμ, η Σάττι ως Lola που δεν χωράει σε κουτάκια και ένα καυστικό βίντεο με απαντήσεις για κάθε στερεότυπο
14°
