Οι Dropkick Murphys μιλούν στην ATHENS VOICE πριν μας ισοπεδώσουν

Πανκ ροκ με πιάνο, φλογέρα, φλάουτο, γκάιντα, ακορντεόν, μαντολίνο και φυσαρμόνικα. Από το Κούινσι, το νότιο προάστιο της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη, μέχρι τα ηχεία μας, οι Dropkick Murphys υποστηρίζουν την έμπνευση και τα πιστεύω τους χωρίς εκπτώσεις. Ενέργεια, αδρεναλίνη, ντελίριο και underground attitude. Τη Δευτέρα 3 Ιουνίου στο Gazi Music Hall στην Αθήνα και την Τρίτη 4 Ιουνίου στο Συνεδριακό Κέντρο «Ι. Βελλίδης» (Βελλίδειο) της Θεσσαλονίκης, επιστρέφουν στην Ελλάδα «για να ισοπεδώσουν ό,τι άφησαν… όρθιο την τελευταία φορά που επισκέφτηκαν τη χώρα μας» υπόσχεται η επίσημη ανακοίνωση για τις δύο συναυλίες τους. Υπάρχει άραγε αμφιβολία; Λίγο πριν προσγειωθούν ξανά στην Ελλάδα, ο ντράμερ Matt Kelly, μιλά στην ATHENS VOICE για την πορεία της εκρηκτικής μπάντας και το μέλλον της.  

Το «11 Short Stories Of Pain & Glory» έκανε το ντεμπούτο του στο Νο 8 του Billboard Hot 200 δίνοντας στη μπάντα τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση στην καριέρα σας. Δουλεύετε σε νέο υλικό; Είναι ένα νέο άλμπουμ στα σκαριά; 
Ναι, ήμασταν πολύ ευχαριστημένη με την υποστήριξη που είχαμε σε αυτό το άλμπουμ. Δουλεύουμε πάνω σε κάποιο καινούργιο υλικό και παίζαμε μερικά πράγματα τις τελευταίες δύο ώρες. Πήγε πολύ καλά, οπότε αυτό είναι καλό σημάδι. Δεν είμαστε σε κατάσταση φουλ σύνθεσης αυτή τη στιγμή, αλλά θα είμαστε σύντομα.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε οτιδήποτε στη μουσική βιομηχανία, τι θα ήταν αυτό;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση να απαντήσεις. Νομίζω θα έκανα αύξηση στο ποσοστό δικαιωμάτων στη μουσική που «μοιράζεται» μέσω του διαδικτύου.

Μπορείς να εξηγήσεις τι σημαίνει η πόλη της Βοστώνης για εσένα;
Περηφάνια, πάθος, ιστορία, μιζέρια και μουσική.

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχες να ξεπεράσεις στη ζωή σου μέχρι στιγμής;
Νομίζω ήταν το να βρεθεί ένας νέος τραγουδιστής όταν ο πρώτος παραιτήθηκε. Τυχερό, ο Al ήταν τότε τελείως διαθέσιμος και πρόθυμος να το κάνει.

Ο ήχος σας έχει επηρεαστεί έντονα από την παραδοσιακή κέλτικη και ιρλανδέζικη μουσική. Τι είναι αυτό που «παντρεύει» την κέλτικη μουσική με το πανκ ροκ;
Πιστεύω είναι και τα δυο λαϊκά, εργατικά στιλ που συνδέονται με κουλτούρα ή υποκουλτούρα.

Με ποιον στον κόσμο θα ήθελες περισσότερο να μοιραστείς ένα γεύμα;
Με τον G.K Chesterton αλλά είναι νεκρός από το 1936!

Ποιους διάσημους μουσικούς θαυμάζεις και γιατί;
Ian Hunter: Είναι 79 και ροκάρει πιο σκληρά από τύπους που είναι τρεις φορές πιο νέοι από αυτόν. Είναι ένας εκπληκτικός συνθέτης και στιχουργός και κάνει αυτό που αγαπά ζώντας για περισσότερο από 60 χρόνια. Steve Harris: Ξεκίνησε τους Iron Maiden, παίζοντας στο Soundhouse, στο East End του Λονδίνου, και τους έκανε μια διεθνή υπερ-μπάντα. Θαυμάζω το όραμα και την αισθητική της μπάντας, τη συνθετική ικανότητά του και το παίξιμό του στο μπάσο. Jake Burns: Ξεκίνησε τους Stiff Little Fingers, στο διαλυμένο από τον πόλεμο Μπέλφαστ. Ενώ οι άλλες πανκ μπάντες μιλούσαν για την αστυνομική καταστολή, τη βία, τη φτώχεια και όλα αυτά στην ατζέντα των Stiff Little Fingers υπήρχε η R.U.C. (η αστυνομική παραστρατιωτική δύναμη της Βόρειας Ιρλανδίας μέχρι το 2001), οι σχισματικές καθολικές και προτεσταντικές συμμορίες, τα γράμματα με βόμβες, η ένοπλη βία, η θρησκοληψία και ποιος ξέρει πόσα άλλα, όμως προτίμησε να γράψει για τις ζωές του με φόντο όλη αυτή τη βία και το μίσος. Έφτιαξαν τρία άλμπουμ πριν το διαλύσουν και επανασυνδέθηκαν μετά από τρία χρόνια, παίζοντας από τότε ξανά... Ο Jake είναι ένας χαρισματικός τραγουδιστής, συνθέτης και ένας εξαιρετικός αφηγητής.  

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ροκσταριλίκι που έχεις κάνει;
Αγόρασα ένα δεύτερο αυτοκίνητο μόλις γεννήθηκε ο γιος μου! Γιούχου!

Εάν μπορούσες να συνεργαστείς με οποιονδήποτε σκηνοθέτη για να δημιουργήσεις ένα βίντεο κλιπ, ποιος θα ήταν;
Κανένας! Μισώ το να κάνω βίντεο κλιπ. Αν έπρεπε να διαλέξω κάποιον, αυτός θα ήταν ίσως ο τύπος που έκανε το βίντεο κλιπ για το «Bastards of Young» των Replacements.

Μπορείς να προτείνεις στους αναγνώστες μας έναν καλλιτέχνη που πιστεύεις πoυ αισθάνεσαι πως αξίζει προσοχή;
Οι Conmen από τη Βοστώνη. Σπουδαία μπάντα στο πνεύμα των Ramones, G.G. and the Jabbers και Undertones. Ο δίσκος τους είναι τρομερός.

Ποιος είναι ο πιο υποτιμημένος μουσικός ή υποτιμημένη μπάντα όλων των εποχών;
Για μένα, θα έλεγα πως στην Αμερική οι Kinks είναι υποτιμημένοι. Αγαπώ τους Beatles και τους Rolling Stones, αλλά για μένα οι Kinks ήταν απλά φαινόμενο. Οι Ray και Dave Davies είναι απίθανοι συνθέτες. Άκουσε απλά το «Waterloo Sunset». Είναι ένα απόλυτο μεγαλούργημα.

Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες;
To «II» των Led Zeppelin το 1981.

Ποιος ήταν ο δίσκος που έψαξες περισσότερο;
Η ιαπωνική έκδοση του «Maiden Japan» των Iron Maiden που λεγόταν «Heavy Metal Army». Είναι ένα εκπληκτικό ζωντανό EP από το 1981 με τον τραγουδιστή Paul DiAnno. Το είδα το 1989 σε ένα δισκοπωλείο στο Μόναχο κατά τη διάρκεια μιας οικογενειακής επίσκεψης. Νομίζω ήταν 20 δολάρια τότε, που ήταν αρκετά χρήματα για έναν 14χρονο, οπότε το ξέχασα… και το αναζητούσα για τα επόμενα 12 χρόνια περίπου, για να το βρω τελικά στο eBay το 2001.

Ποιο είδος μουσικής βρίσκεις περισσότερο ενοχλητικό;
Χμμμ, είναι πιθανότατα μια αναμέτρηση μεταξύ hip-hip και country μουσικής… ή ίσως το αηδιαστικό είδος που αναμειγνύει και τα δύο στιλ. Το μισώ.

Πώς ορίζεις την ευτυχία;
Το να είμαι ευτυχισμένος με την οικογένεια, τη δουλειά και τη ζωή μου.

Θυμάσαι το πρώτο σου ταξίδι στην Ελλάδα; Πώς ήταν;
Ναι, είχαμε παίξει σε ένα ανοιχτό φεστιβάλ. Ήταν τελείως τρελάρες. Ήταν μια από τις πιο σπουδαίες υποδοχές που είχαμε ποτέ από ένα κοινό. Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έντονο και απίθανο ήταν!

Aν μπορούσες να δεις κάποια από τις μπάντες που περιοδεύουν τώρα, ποια θα ήταν;
Οι Indecent Exposure πιθανότατα.

Αγαπημένη σου συναυλία;
Χμμμ… Iron Maiden.