Βιαστικά, γρήγορα, τώρα… Όλοι οι δείκτες μάς λένε πως πλέον οι άνθρωποι ακούνε μουσική σαν «αρπαχτή», σαν «βιαστική απόλαυση», πρόχειρα. Με τον ίδιο τρόπο που «διαβάζουν» βιβλία ξεφυλλίζοντας και πηδώντας (κανονικά όμως) σελίδες ή και ολόκληρα κεφάλαια και βλέπουν ταινίες «για προχώρα το να δούμε πώς τελειώνει»…
Η απόλαυση της ακρόασης, η παράδοση άνευ όρων σε ένα μουσικό έργο που κρατάει 1 ώρα, η διάθεση να μπούμε στο τριπ και να ταξιδέψουμε με συνθέσεις μεγάλης διάρκειας, είναι πλέον όλο και πιο σπάνια φαινόμενα με όλο και λιγότερους ακροατές. Δεν είναι τυχαίο που πολύ γνωστά και πετυχημένα γκρουπ ομολογούν ότι έχουν δημιουργήσει διπλά άλμπουμ αλλά «δεν τολμάνε» να τα κυκλοφορήσουν και προτιμούν να τα σπάσουν σε δύο μονά. Γιατί ποιος θα κάτσει στις μέρες μας να ακούσει ένα διπλό άλμπουμ, όταν οι περισσότεροι δεν ακούνε ούτε καν το μονό ολόκληρο; Οι εποχές που κυκλοφορούσαν συχνά διπλά ή και τριπλά άλμπουμ φαίνονται να απέχουν πια έτη φωτός.
Μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, πάντα υπάρχουν μουσικοί που δεν φοβούνται να εκφραστούν με συνθέσεις 15, 20 ή 25 λεπτών (αν και ξέρουν πως τα περισσότερα ραδιόφωνα θα τους γυρίσουν την πλάτη), όπως υπάρχουν και λίγοι «αντιστασιακοί θύλακες» ακροατών που έχουν ακόμη την επιθυμία, τη συγκρότηση, τη δυνατότητα συγκέντρωσης ώστε να ταξιδέψουν με αυτές τις συνθέσεις. Συχνά μάλιστα επιβραβεύονται γι’ αυτή τους την αποφασιστικότητα με υπέροχα ταξίδια.
Bugge Wesseltoft & Prins Thomas- Bugge Wesseltoft & Prins Thomas
Ένας σπουδαίος μινιμαλιστής πιανίστας της τζαζ από τη «Σκανδιναβική σχολή», ένας dj/παραγωγός από το Όσλο και το «πνεύμα της ECM» συναντώνται δημιουργικά με θαυμαστά αποτελέσματα. Κι αν όλο αυτό σας θυμίζει κάτι από τη δουλειά που είχαν κάνει –βασισμένοι σε συνθέσεις της ECM– o Ricardo Villalobos και ο Max Loderbauer το 2011, δεν έχετε άδικο.
Ο Bugge Weseltoft έρχεται από την εποχής της δεκαετίας του ’90, όταν μια νέα γενιά μουσικών της τζαζ στη Νορβηγία ανανέωνε τον ήχο της συμπλέκοντας τον με σύγχρονους ηλεκτρονικούς ήχους και ρυθμούς. Η επόμενη γενιά, αυτή του Prins Thomas, δημιουργούσε τη «space disco» και τώρα αυτοί οι δύο κόσμοι συναντιούνται δημιουργικά σε ένα στούντιο του Όσλο στο οποίο έχουν γίνει πολλές από τις ηχογραφήσεις δίσκων της ECM. Μαζί τους και ο παλαίμαχος ντράμερ Jon Christensen, που είναι πια 75 ετών και θρύλος της περιοχής έχοντας παίξει με τον Jan Garbarek, τον Keith Jarrett και πολλούς άλλους, φέρνοντας με το παίξιμό του κάτι από τoν old school ήχο.
Το αποτέλεσμα είναι ένα απολαυστικό ταξίδι με 5 συνθέσεις μεγάλης διάρκειας όπου πιάνο, ηλεκτρονικοί ήχοι, αναλογικά συνθεσάιζερ, κρουστά, βιμπράφωνο, δημιουργούν ένα χαρμάνι nu-jazzικανό να σε πάει μακριά.
Ο σαξοφωνίστας των Roxy Music παρουσιάζει ένα έργο ζωής, βασισμένο στο «Βιβλίο των Ψαλμών». Με πτυχίο Θεολογίας που πήρε το 1991, τα εκκλησιαστικά βιβλία και θέματα φαίνεται να τον εμπνέουν. Το καλό είναι πως δεν χρειάζεται να είσαι πιστός ή θρησκευόμενος για να ακούσεις το άλμπουμ που αποτελείται από 3 μέρη και ένα ιντερλούδιο. Ο χαρακτηριστικός ήχος από το σαξόφωνό του είναι απολαυστικά παρόν, ο παλιόφιλος Phil Manzanera παίζει κιθάρα, υπάρχουν αρκετά σημεία πειραματισμού και σύγχρονων ήχων, στοιχεία κλασικής μουσικής και ορατόρια και φυσικά μια κατανυκτική ατμόσφαιρα ικανή να δημιουργήσει μια σεβαστική διάθεση.
Τους δίσκους αυτούς, μαζί με πολλή ακόμα καλή μουσική, μπορείτε να ακούτε κάθε Σάββατο & Κυριακή 18.00 με 20.00 στο Athens Voice Radio 102,5 στην εκπομπή του Μάκη Μηλάτου.
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
Ο Ασάφ Αβιντάν μιλάει στην Athens Voice για τον νέο του δίσκο, τις δυσκολίες και όσα του έλειψαν από τις ζωντανές εμφανίσεις, λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Floyd
13°
