Κάθε εβδομάδα ζητάμε από κάποιον καλλιτέχνη να γυρίσει πίσω στη «μουσική ζωή του». Να θυμηθεί τι μουσική άκουγε στα 5, στα 10 κ.ο.κ. μέχρι σήμερα και να μας διηγηθεί μια σχετική ιστορία/ ανάμνηση.
Αυτήν την εβδομάδα, μπαίνουμε στο μουσικό μυαλό του Sillyboy. Αν έπρεπε να πάρω έναν δίσκο από την αναγέννηση της νέας ελληνικής αγγλόφωνης σκηνής μαζί μου στο ερημονήσι, αυτός θα ήταν το Played (Just Gazing/The Sound Of Everything, 2010). Ένα ποπ κομψοτέχνημα πολύ μακριά από την αισθητική των υπόλοιπων εγχώριων ονομάτων με ζουμερά, στρογγυλά, κολληματικά ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ. Ο Μπάμπης γιορτάζει την Παρ. 10/2 και δέχεται ευχές στο Floral, ενώ θα είναι στη σκηνή με την μπάντα του παίζοντας live (Πλατεία Εξαρχείων, 22.30, free, ακολουθεί dj set από τους Lilis Bros).
Στο φύλλο της Athens Voice που κυκλοφορεί μας είπε με τι ασχολείται αυτόν τον καιρό
«Δουλεύω το υλικό για τον δεύτερο δίσκο μου, που ελπίζω να κυκλοφορήσει τον Μάιο και κάνω πρόβες για το live της Παρασκευής στο Floral... Αναπόφευκτα περνάω αρκετό χρόνο μπροστά από τον υπολογιστή και ξεκουράζω τα αυτιά μoυ με το "Somebody that I Used To Know" του Gotye. Λόγω του φόρτου εργασίας έχω σταματήσει να βγαίνω και συνήθως χαλάω τα λεφτά μου στο πετρέλαιο και το ΤΕΒΕ».
Ακολουθούν τα τραγούδια της ζωής του και στο τέλος μια έκπληξη…
Πρέπει να άρχισα να καψουρεύομαι τα πρώτα κορίτσια μάλλον γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται οι κασέτες από τότε. Lionel Richie, Wham, Phil Collins κ.α. Ιδιαίτερη προτίμηση είχα όμως στο "I Just Called To Say I Love You" του Stevie Wonder.
Στα 15
SNAP! – The Power
Δεκαπέντε χρονών ακολουθούσα, όταν ήταν εφικτό, τους μεγάλους στα πρώτα πάρτι του Fuzz στην Μαβίλη. Εμφάνιση απαράδεκτη μπορώ να πω τώρα, αλλά απαραίτητη για το αυστηρό face control. "The Power" Snap, γυαλιά μυωπίας και ακμή στο full.
Κολλάω με Bowie και αρχίζω να ψάχνω στα παλιά για τα καλά. Μελωδίες, στίχοι, εμφάνιση... ανακάλυψα τον κόσμο. Δουλεύω σε μια εκδοτική εταιρία και μαζεύω λεφτά γιατί θέλω να κάνω μουσική. Τι να διαλέξω από Bowie... χάος.
Στα 25
FLEETWOOD MAC – Big Love
Ψάχνομαι ακόμα με τα παλιά και ακούω συχνά το "Big Love" από Fleetwood Mac. Περίεργη περίοδος γιατί έχω μπουχτίσει με τη δουλειά και θέλω να βάλω τη μουσική σε πρώτο ρόλο. Επίσης, γουστάρω τρελά τη μηχανή μου - suzuki gs 750e - πολύ βόλτα και πολύ ταξίδι.
Στα 30
JEFF BUCKLEY – Lover, You Should’ve Come Over
Στα τριάντα έχω ένα μικρό κενό, για καλό μάλλον. Πολλή μουσική, πρόβες, live, όργανα, studio και Jeff Buckley από το πρωί μέχρι το βράδυ.
Στα 35
BECK – Cellphone’s Dead
Η πολλή πληροφορία με έχει μπερδέψει λίγο και δεν μπορώ να πω ότι παρακολουθώ και στενά το τι συμβαίνει μουσικά.Κυκλοφορεί ο πρώτος μου δίσκος και ακούω Beck.
ΣΗΜΕΡΑ
THE MASH – Suicide Is Painiless (Theme From M.A.S.H.)
Τώρα (όχι και πολύ μετά τα 35 έτσι;), γράφω τον δεύτερο δίσκο και λέω να σκαλίσω πάλι τα παλιά, όλο και κάτι θα έχω χάσει.. ειδικά από τα πέντε.
Αυτό είναι το official video του ‘Played’ σε σκηνοθεσία Στάθη Μουρδουκούτα (the core)
Κι αυτό είναι το ‘Death Before Disco’ από ένα «μάταιο» live στο Bios
Τέλος, η έκπληξη, ο Sillyboy συνεργάζεται με την Στέλλα Χρονοπούλου και διασκευάζουν το ‘Nightcall’ του Kavinsky, το κομμάτι που σου κόλλησε λίγους μήνες πριν αφότου είδες το ‘Drive’. Το θέλεις; Κλικ εδώ
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
8°
