Χειμέρια τα πράγματα

Kate Bush - 50 Words For Snow  (*****)

Με βασικό όργανο τη φωνή της, κινείται με διακριτική κομψότητα από τα γκόσπελ ως τη θεία λειτουργία κι από τη σόουλ ως την ποπ, καθώς κάθεται στο πιάνο και κοιτάζει τις νιφάδες του χιονιού. Φωνές ανδρών, χορωδιακά μέρη, λιγοστά όργανα και γλυπτά από πάγο  συμπληρώνουν αυτό το υπέροχο κάδρο. Η Kate Bush στην κορυφαία στιγμή της «ενήλικης» περιόδου, με ένα άλμπουμ που προσφέρεται για πολλές και κατ’  ιδίαν ακροάσεις.  

David Lynch - Crazy Clown Time   (****)

Τι μπορείς να προσδοκάς από ένα μη μουσικό που, στα 65 του, αποφασίζει να κάνει τον πρώτο του δίσκο; Ούτε δυνατές συνθέσεις, ούτε σπουδαίες μελωδίες, ούτε περίτεχνες ενορχηστρώσεις. Μόνο ατμόσφαιρα. Και σ’ αυτό ο David Lynch αποδεικνύεται τόσο μάστορας όσο και στις ταινίες του. Αυτό το αλλόκοτο φιλμικό σύμπαν κρύβεται στις 14 συνθέσεις του άλμπουμ. Ένα «σάουντρακ» της ρετροσπεκτίβας του.

Σχετικό Άρθρο

Μουσικη Επιστροφή στις ρίζες

Μάκης Μηλάτος 16.11.2011, 15:59

Yann Tiersen - Skyline  (***)

Η πολυσχιδής μουσική του διαδρομή χρωματίζει και τον καινούργιο του δίσκο. Κινηματογραφική αισθητική, ροκ παρελθόν, έμφυτη μελωδικότητα, μεσογειακές αναφορές, μαντολίνο και μπουζούκι, παιδικό πιάνο, αλλά και samples. Έχει βρεθεί και σε καλύτερη φόρμα συνθετικά, αλλά το μουσικό του ήθος και η αισθητική του αξιοπρέπεια κρατούν το αποτέλεσμα σε ικανοποιητικό επίπεδο.

The Walkabouts - Travelers In The Dustland  (***)

Σχετικό Άρθρο

Μουσικη Various Artists 370

A.V. Guest 23.11.2011, 14:00

Η χημεία του παρελθόντος έχει χαθεί και το ντουέτο Chris and Carla δεν τροφοδοτεί το αποτέλεσμα. Τι απομένει; Η νοσταλγία, η φωνή της Carla Torgerson, η μακροχρόνια εμπειρία, ο Chris Eckman που ροκάρει μ’ αυτό τον «αρχέγονο» τρόπο, η μουσική τιμιότητα. Ούτε κι αυτοί (όπως άλλωστε οι περισσότεροι) δεν είχαν λόγο να επανασυνδεθούν – αλλά, αφού το ’καναν, δεν με χαλάει κιόλας.  

Jessica Bell - Melody Hill: On the Other Side  (***)

Τη συνδέουν δεσμοί αίματος με τους Αυστραλούς νεο-χίπις Hard Candy (αν θυμάσαι κάτι) και το άλμπουμ αυτό –στην ουσία– συνοδεύει ένα βιβλίο της Jessica Bell που αφηγείται τη (γυναικεία) ιστορία της Melody Hill. Και ως αυτοδύναμη δημιουργία, όμως, μια χαρά τα πάει, καθώς το rock attitude συνδυάζεται θαυμάσια με τη folk αισθητική και η δυναμική ερμηνεία με τα μελοδραματικά στοιχεία.  Κι όλ’ αυτά με αφετηρία την Ιθάκη.  

makismilatos@gmail.com