Το νέο γλυπτό του Γιάννη Βέτσου. Γη - μητέρα = Δήμητρα. Η θεά των αγροτών και η κόρη της Περσεφόνη θεά του Κάτω Κόσμου. (Ύψος γλυπτού: 0.72μ.)
Το γλυπτό«Δήμητρα και Περσεφόνη» του Γιάννη Βέτσου πραγματεύεται τον αιώνιο δεσμό μητέρας και κόρης, τη γονιμότητα της γης και τη μετάβαση ανάμεσα στον επάνω και τον κάτω κόσμο. Κατασκευασμένο από σφυρήλατο καθαρό σίδηρο, το έργο συνδυάζει την τελετουργική δύναμη του υλικού με μια σύγχρονη, προσωπική γλυπτική γλώσσα. Η σφαίρα, κεντρικό γεωμετρικό σύμβολο στο έργο του καλλιτέχνη, παραπέμπει στη γη και στην κοσμική τάξη, ενισχύοντας τον μυθολογικό και αλληγορικό χαρακτήρα της σύνθεσης. Με ισορροπία ανάμεσα σε συναίσθημα, φως, σύνθεση και περιεχόμενο, ο Γιάννης Βέτσος μετατρέπει τον μύθο σε στοχαστική εικαστική εμπειρία. Η Δήμητρα, ως θεά της γης, βρίσκεται κοντά στην επιφάνεια του εδάφους ενώ η Περσεφόνη υπερίπταται γιατί η σχέση της με τη Γη δεν είναι σταθερή αφού περνά ένα μέρος του χρόνου της στον Κάτω Κόσμο ως βασίλισσα του Άδη.
Ο κυκλικός δίσκος με τις δώδεκα ακτίνες, που χειρίζονται η Δήμητρα και η Περσεφόνη, με κέντρο τη Γη λειτουργεί ως σύμβολο της κυκλικής ροής του χρόνου και της αιώνιας αναγέννησης της φύσης. Οι δώδεκα μήνες συνδέονται άρρηκτα με τον μύθο της Δήμητρας και της Περσεφόνης, αποτυπώνοντας εικαστικά τον αέναο κύκλο απουσίας και επιστροφής, ζωής και θανάτου, ορατού και αόρατου.
Το ορθογώνιο πλέγμα πίσω από την Περσεφόνη λειτουργεί ως εικαστικό όριο και σύμβολο του Κάτω Κόσμου, αλλά ταυτόχρονα και του Πάνω Κόσμου της Δήμητρας, ορίζοντας τη διττή υπόσταση της ύπαρξης. Αποτυπώνει το αόρατο όριο ανάμεσα στον αισθητό και τον αθέατο κόσμο, εκεί όπου ο χρόνος, η ζωή και ο θάνατος συνυπάρχουν σε μια εύθραυστη, οριακή ισορροπία.
Το υλικό του γλυπτού «Δήμητρα και Περσεφόνη» είναι σφυρήλατος καθαρός σίδηρος. Ο γλύπτης Γιάννης Βέτσος έχει αναπτύξει, εδώ και δεκαετίες, μια ιδιαίτερη, προσωπική μέθοδο τεχνικής και κατεργασίας ώστε από εκατοντάδες μικρά ή μεγαλύτερα κομμάτια σιδήρου, να προκύπτει, με κόλληση, η σύνθεση μιας γλυπτικής φιγούρας ή ενός συνόλου γλυπτών. Η εργασία με τον σίδηρο ήταν, από την αρχαιότητα, τελετουργική τόσο στα υπερκόσμια όσο και στα γήινα. Ο «αρμόδιος» θεός ήταν ο γιος του Δία και της Ήρας, ο Ήφαιστος.
Η χρήση των γεωμετρικών στερεών στα έργα του Γιάννη Βέτσου: Το καλλιτεχνικό επίτευγμα του Γιάννη Βέτσου είναι η ισορροπία μεταξύ φόρμας και περιεχομένου. Η εικαστική του αναζήτηση ακολουθεί το τετράπτυχο: Συναίσθημα – φως – σύνθεση – περιεχόμενο.
Η σφαίρα είναι συνηθισμένο σύμβολο στα έργα του Γιάννη Βέτσου. Είναι ένα γεωμετρικό - στερεομετρικό σύμβολο. Η αναφορά στο σφαιρικό σχήμα της γης είναι φανερή.
Ο γλύπτης Γιάννης Βέτσος, από τα φοιτητικά του χρόνια στην Αθήνα, αναζήτησε τις αρχές και τις αξίες της γλυπτικής. Τον απασχόλησε η μορφή, η σύνθεση, τα υλικά, οι τεχνοτροπίες, η αρχαία αλλά και η μοντέρνα και η σύγχρονη τέχνη. Πάντα με μια ερευνητική και στοχαστική διάθεση. Ξεκινώντας από ξύλο και γύψο, πέρασε στα χάλκινα γλυπτά. Μετά ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά, με γλυπτά από σίδερο. Κατά καιρούς έχει δημιουργήσει έργα και με άλλα υλικά όπως πέτρα, μάρμαρο, γύψο, ανοξείδωτα, ελάσματα, μηχανολογικά εξαρτήματα. Ζει και εργάζεται στα Πάμφιλα Λέσβου. Ο Πέτρος και η Ειρήνη είναι τα παιδιά του που τον στηρίζουν και τον εμπνέουν. Έχασε πρόσφατα την αγαπημένη του σύζυγο και μητέρα των παιδιών του, την αξέχαστη Ελένη Κούσκου – Βέτσου. Μετά το θάνατο της Ελένης η στοχαστική τέχνη του Γιάννη Βέτσου πέρασε σε φιλοσοφικές, συμβολικές και αλληγορικές αναζητήσεις καθώς και έκφραση εννοιών στη γλυπτική όπως: Αγάπη, άδολος έρωτας, φιλία, πατρική αγάπη, σχέσεις ανθρώπων..Βαθύς γνώστης της αρχαίας ελληνικής τέχνης αλλά και της νεώτερης παγκόσμιας γλυπτικής. Εμπνέεται και στοχάζεται βαθιά από την μυθολογία, από τους αρχαίους συγγραφείς αλλά και τον Γκαίτε, Ντοστογιέφσκι, Καζαντζάκη..Τα διαβάσματα του περνούν με το δικό του, μοναδικό τρόπο, στην τέχνη του.
Η Βρετανία, τα τελευταία χρόνια, βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνών συζητήσεων για την επιστροφή αρχαιοτήτων που αποκτήθηκαν κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας
11°
