Ο Γιώργος Κωνσταντίνου μιλά για την απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού
H «οικία Κοκοβίκου» στην Πλάκα θα αποκτήσει νέα ζωή, αφού μετά τις εργασίες αποκατάστασης θα μετατραπεί σε πολιτιστικό χώρο προβολής ταινιών. Η θρυλική οικία στην οδό Τριπόδων συνδέθηκε άρρηκτα με την ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» και τη ζωή της Ελενίτσας και του Αντωνάκη, της Μάρως Κοντού και του Γιώργου Κωνσταντίνου που πρωταγωνίστησαν στην αγαπημένη ταινία.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, σε δηλώσεις του στον ΣΚΑΪ, δεν έκρυψε τη χαρά του για την ευχάριστη είδηση που έκανε γνωστή το Υπουργείο Πολιτισμού για το ακίνητο στην Πλάκα. «Ξαφνιάστηκα πραγματικά γιατί το έμαθα την ώρα που ερχόμουνα από την Κέρκυρα με το αεροπλάνο. Αισθάνομαι πραγματικά πολύ ευγνώμων και πάρα πολύ περήφανος για την τιμή αυτή σε μένα και τη Μάρω (σ.σ. Κοντού), τη φίλη μου. Εκείνο που έβλεπα με λύπη μου ήταν ότι ετοιμαζόταν να γκρεμιστεί. Ήταν μία παλιά ανάμνηση, όμορφη. Σκέφτομαι τι εκθέματα θα έχει εκτός από ταινίες».
Η άγνωστη ιστορία για τον θερμοσίφωνα της οικίας Κοκοβίκου στην Πλάκα
«Κάποια στιγμή τον θερμοσίφωνα, αν θυμάστε καθόλου την ταινία που έλεγα ότι δεν ανάβει, κάποιοι τον πήρα και με φώναξαν. Με βράβευσαν και με έβγαλαν φωτογραφίες δίπλα στον θερμοσίφωνα», είπε ο Γιώργος Κωνσταντίνου.
«Το Υπουργείο Πολιτισμού, στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της υλοποίησης ενός συνολικού προγράμματος προστασίας και ανάδειξης κτιρίων -ιδιοκτησίας του Δημοσίου- στηνΠλάκα, της γειτονιάς που έχει συνδεθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη με τον χαρακτήρα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, προχωρά στην αποκατάσταση της “οικίας Κοκοβίκου” -όπως επικράτησε ναλέγεται το κινηματογραφικό σπίτι του Αντωνάκη και της Ελενίτσας, από την ελληνική ταινία “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα”- και τη μετατροπή της σε πολιτιστικό χώρο, προβολής ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου.Η διάσωση, η αποκατάσταση και η επανάχρηση ενός κτιρίου-μνημείου, από τα ελάχιστα πλέον σωζόμενα “αθηναϊκά σπίτια” συμβάλλει στην ένταξή του στη σύγχρονη ζωή, ανασυγκροτεί την ιστορική εικόνα του με την ανασύσταση του βασικού συνοδού κτίσματος, μεγάλου μέρους της αυλής σε επαφή με το κτίριο και στην αποκατάσταση του μετώπου του οικοπέδου, με πολλαπλό όφελος για το ανάπτυγμα της οδού και τον ιστορικό τόπο της Πλάκας.Στόχος μας είναι η ενίσχυση του ιδιαίτερου ιστορικού και πολιτιστικού χαρακτήρα της Πλάκας, σεβόμενοι το μνημειακό της χαρακτήρα, αλλά και η ενίσχυση του τουριστικού ενδιαφέροντος για την Αθήνα, μέσα από την ανάδειξη νέων πολιτιστικών προορισμών. Μαζί με την Οικία Κωλέττη επί της Πολυγνώτου,το Σπίτι του Ελύτη, το κτίριο επί της Διοσκούρων 7, το οποίο προορίζεται να φιλοξενήσει το Μουσείο Καρόλου Κουν, την οικία Κωστή Παλαμά επί της Περιάνδρου, την «οικία Κοκοβίκου» επί της Τριπόδων, δημιουργούμε ένα πυρήνα κτιριακών υποδομών για πολιτιστικές χρήσεις, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές εκφάνσεις και εποχές της ιστορίας των Αθηνών. Ευχαριστώ τον Περιφερειάρχη Αττικής Νίκο Χαρδαλιά για την εξαιρετικά γόνιμη συνεργασία μας για την ενίσχυση και αναβάθμιση της πολιτιστικής φυσιογνωμίας της πρωτεύουσας και της Αττικής», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Σύμφωνα με την εγκριθείσα μελέτη, αποκαθίσταται η ιστορική εικόνα του κτιρίου, αναδεικνύεται ο μνημειακός του χαρακτήρας, ενώ διασφαλίζεται η καθολική προσβασιμότητα. Εκτελούνται εργασίες αποκατάστασης του κελύφους και ανασύστασης του κυρίως προσκτίσματος–συνοδού διώροφου κτιρίου, ώστε να αποκατασταθεί η τυπολογία της αθηναϊκής αυλής, συνδυαστικά με τη διαχείριση του μετώπου της οδού Τριπόδων, καθώς και της λειτουργικής αναβάθμισης του κτιρίου για τη νέα του χρήση. Ταυτόχρονα, συντηρούνται τα αρχαία αρχιτεκτονικά λείψανα που έχουν εντοπισθεί στο εσωτερικό του κτιρίου και στον αύλειο χώρο του, ενώ παράλληλα, διασφαλίζεται η απρόσκοπτη θέασή τους.
Το κτίριο, συνολικής επιφανείας 266 τ.μ., είναι τριώροφο, με ξύλινο συνεχές χαγιάτι, σε όλες τις στάθμες, ανταποκρινόμενο στα πρότυπα της πρώιμης οθωνικής περιόδου. Αποτελεί μέρος συγκροτήματος με άλλοτε συνοδά κτίρια και εσωτερική αυλή, τυπολογία που επικράτησε στα χρόνια της Οθωμανοκρατίας, στην Πλάκα. Η παρουσία του κυρίως κτιρίου μαζί με τα προσκτίσματά του, τεκμηριώνεται την περίοδο 1836-1837. Αποτελεί παλίμψηστο λόγω της παρουσίας σωζόμενων ορατών αρχαιοτήτων, σε στάθμη χαμηλότερη από το δάπεδο του ισογείου, τόσο εντός του κτιρίου στην κατώτερη στάθμη του όσο και στον άλλοτε αύλειο χώρο. Έχει δεχτεί σειρά επεμβάσεων και τροποποιήσεων λόγω μεταλλαγής του αύλειου χώρου του (καθαιρέσεις συνοδών κτισμάτων και μανδρότοιχου), διενέργειας ανασκαφικής έρευνας σε ολόκληρο σχεδόν τον χώρο και στο εσωτερικό του κτιρίου και συνολικής επισκευής. Η μορφή του ακινήτου διασώζεται σε τεκμήρια εποχής.
15°
