Από τις νέες ανασκαφές στην Πομπηία, προκύπτει ότι μετά το 79 μ.Χ., η περιοχή μετατράπηκε σε ένα είδος καταυλισμού
Η Πομπηία καταστράφηκε το 79 μ.Χ. μετά τη μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου του Βεζούβιου που άφησε πίσω της ερείπια και πολλούς νεκρούς. Ωστόσο, σύμφωνα με μια νέα αρχαιολογική ανακάλυψη, βρέθηκαν ίχνη ζωής στην περιοχή που χρονολογούνται μετά την έκρηξη.
Ίχνη ζωής στην Πομπηία μετά την έκρηξη του Βεζούβιου: τι υποστηρίζουν οι επιστήμονες
Νέα ίχνη που ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι φαίνεται να δείχνουν ότι η Πομπηία κατοικήθηκε ξανά μετά την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., η οποία κατέστρεψε την πόλη και την άφησε σε ερείπια, ανακοίνωσε την Τετάρτη ο αρχαιολογικός χώρος. Εφόσον η ρωμαϊκή αυτή πόλη φιλοξενούσε πάνω από 20.000 κατοίκους προτού καταστραφεί, είναι πιθανό να επέστρεψαν στην πόλη τους κάποιοι από τους επιζώντες που δεν είχαν πού να μείνουν. Σ' αυτούς προστέθηκαν και άλλοι άνθρωποι από αλλού, άστεγοι, που έψαχναν ένα μέρος για να εγκατασταθούν και με την ελπίδα να βρουν αντικείμενα αξίας στα ερείπια.
Υποθέσεις για μια εκ νέου κατοίκηση του χώρου είχαν ήδη διατυπωθεί στο παρελθόν, αλλά είχαν απορριφθεί λόγω έλλειψης στοιχείων. «Κρίνοντας από τα αρχαιολογικά ευρήματα, πρέπει να ήταν ένα άτυπο συγκρότημα όπου οι άνθρωποι ζούσαν σε επισφαλείς συνθήκες, χωρίς τις υποδομές και τις υπηρεσίες που ήταν τυπικές μιας ρωμαϊκής πόλης», προτού η περιοχή εγκαταλειφθεί εντελώς τον 5ο αιώνα, διευκρινίζει ο ιστότοπος στην ανακοίνωσή του. Έτσι, στους επάνω ορόφους των παλαιών σπιτιών επανήλθε η ζωή, ενώ τα παλιά ισόγεια μετατράπηκαν σε κελάρια με φούρνους και μύλους.
«Χάρη στις νέες ανασκαφές, η εικόνα γίνεται πλέον πιο σαφής: αναδύεται μια Πομπηία μετά το 79μ.Χ., περισσότερο από μια πόλη, μια επισφαλής και γκρίζα συγκέντρωση, ένα είδος καταυλισμού, μια φαβέλα ανάμεσα στα ερείπια της Πομπηίας του παρελθόντος που είναι ακόμα ορατά», συνοψίζει ο Gabriel Zuchtriegel, διευθυντής του χώρου.
Η Πομπηία, που έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και είναι ο δεύτερος πιο επισκέψιμος τουριστικός προορισμός στην Ιταλία μετά το Κολοσσαίο (4,17 εκατομμύρια επισκέπτες το 2024), καλύπτει συνολική έκταση περίπου 22 εκταρίων, εκ των οποίων το ένα τρίτο εξακολουθεί να είναι θαμμένο κάτω από τις στάχτες.
