Κινηματογραφος

Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο: Γλυκιά αγάπη χωρίς όρια

Η ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ μας βάζει στη μαγική ντουλάπα κάποιων βασανισμένων αγοριών και να χαθούμε στα τρομακτικά αλλά και τόσο μελαγχολικά σύμπαντά της.

ΤΕΥΧΟΣ 946
12.02.2025, 13:46
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Eπιλογές

2ο Forum ATHENS VOICE | Οι Αρετές του 21ου αιώνα: Ανθεκτικότητα

Ελλαδα 2ο Forum ATHENS VOICE | Ανθεκτικότητα

A.V. Team

Life in Athens Ο Voice 102.5 live από το μετρό Συντάγματος σε χριστουγεννιάτικο mood

A.V. Team

Νίκος Πορτοκάλογλου: Συνέντευξη για το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα», τις συνεργασίες, το ελληνικό τραγούδι και τη ζωή του.

Μουσικη Νίκος Πορτοκάλογλου: Χαίρομαι που δεν κατέληξα σοφός

Δημήτρης Αθανασιάδης

Κριτική για το Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο. Σκηνοθεσία: Γιάννης Βεσλεμές Πρωταγωνιστούν: Πάνος Παπαδόπουλος, Γιώργος (Τζούλιο) Κατσής, Άρης Μπαλής, Σάντρα Σαραφάνοβα, Αλεξία Καλτσίκη, Ντομινίκ Πινιόν

Τρία αδέλφια που ζουν σχεδόν απομονωμένα σε πολυτελή κατοικία πειραματίζονται με κάποια ζώα και μια περίεργη ντουλάπα-χρονοκάψουλα σχεδιασμένη για να μεταφέρει τα άτυχα, όπως αποδεικνύεται, πειραματόζωα σε άλλο σύμπαν. Ο σκοπός των εκκεντρικών «επιστημόνων» είναι να βρουν τον τρόπο να επαναφέρουν στη ζωή τη νεκρή μητέρα τους.

ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ (Greek trailer)

Ο Γιάννης Βεσλεμές λατρεύει το φανταστικό. Από τη «Νορβηγία» του, όπου ένας χορευταράς βρικόλακας (Βαγγέλης Μουρίκης) έβρισκε νόημα ύπαρξης στη νυχτερινή και underground Αθήνα, είχαμε διαπιστώσει την ικανότητά του να αφηγείται περίεργες ιστορίες όπου το χιούμορ και η φαντασία αλληλεπιδρούσαν θαυμάσια. Κάτι αντίστοιχο επιχειρείται κι εδώ, με τις σινεφίλ αναφορές να ενισχύονται (ο Ντέιβιντ Λιντς συναντά τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ), σε μια περισσότερο τρυφερή και συνάμα σκληρή δημιουργία γύρω από τις σχέσεις γονιών-παιδιών. Το «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο» παρότι δεν ολοκληρώνει με τη δέουσα κορύφωση την ιδιότυπη οικογενειακή ιστορία αγάπης-μίσους, καταφέρνει να μας βάλει στη μαγική ντουλάπα κάποιων βασανισμένων αγοριών (προφανώς μια παραβολή για την αναζήτηση της σεξουαλικής ταυτότητας) και να χαθούμε στα τρομακτικά αλλά και τόσο μελαγχολικά σύμπαντά της.