- CITY GUIDE
- PODCAST
-
10°
Ο ιαπωνικός κινηματογράφος στον 21ο αιώνα
Μετά τους «Κλέφτες καταστημάτων» και το «Drive my Car»: η καινούργια άνθηση του ιαπωνικού κινηματογράφου


Ο ιαπωνικός κινηματογράφος και το νέο κύμα επιτυχημένων ταινιών.
Ο ιαπωνικός κινηματογράφος έχει μακρά παράδοση και του οφείλουμε μερικά από τα αριστουργήματα της 7ης τέχνης ήδη από την εποχή του βωβού. Αλλά ενώ άλλες εθνικές κινηματογραφίες παρακμάζουν —π.χ. η γαλλική και η ιταλική― στην Ιαπωνία το ένα νέο κύμα διαδέχεται το άλλο. Το 2006 γυρίστηκαν 821 ταινίες ―από τις οποίες οι μισές ήταν κινούμενα σχέδια: τα anime παραμένουν μια ιαπωνική ιδιαιτερότητα μαζί με τις επίσης ιδιότυπες ταινίες δράσης, fantasy και sci-fi― συνεχίζοντας την εξωστρεφή τάση που είχε ξεκινήσει στη δεκαετία του 1990. Πλήθος ιαπωνικών ταινιών διακρίθηκαν σε διεθνή φεστιβάλ: το 2001, το «All About Lily Chou-Chou» του Shunji Iwai (γνωστού από το «Love Letter»), αν και δεν σημείωσε εμπορική επιτυχία βραβεύτηκε στο Βερολίνο, στη Γιοκοχάμα και στη Σαγκάη· το 2005, ο βετεράνος Seijun Suzuki γύρισε την 56η ταινία του, το «Princess Raccoon» (έφυγε από τη ζωή το 2017)· ο Hirokazu Koreeda διακρίθηκε σε πολλά φεστιβάλ με δύο ταινίες, το «Distance» και το «Nobody Knows»· το 2007 η Naomi Kawase απέσπασε το μεγάλο βραβείο στις Κάννες με «The Mourning Forest»· ο 90χρονος σήμερα Yoji Yamada σημείωσε τεράστια επιτυχία με την τριλογία «Twilight Samurai», το «The Hidden Blade» και το «Love and Honor» (2006). Το 2008, o Yojiro Takita με το «Departures» κέρδισε το Όσκαρ ξένης ταινίας.
Στο μεταξύ, έχουν αναδυθεί καινούργια ονόματα ισάξια των κλασικών Ιαπώνων σκηνοθετών ―Όζου, Όσιμα, Μιζογκούσι, Κουροσάβα, Ιμαμούρα― τους οποίους στηρίζει το Συμβούλιο Κινηματογραφικής Προώθησης που δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο του 2000. Ακολούθησε νομοθεσία σχετική με την ενίσχυση των τεχνών που ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2001, η οποία προβλέπει άτοκα δάνεια σε κινηματογραφικούς δημιουργούς και χρηματοδότηση ταινιών μέσω του Κέντρου Κινηματογράφου που ανήκει στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Μέχρι τώρα τέσσερις ταινίες επιλέγησαν από αυτόν τον δημόσιο φορέα για να διαγωνιστούν σε μεγάλα φεστιβάλ: το «Caterpillar» του Kōji Wakamatsu που προβλήθηκε στο Βερολίνο αποσπώντας την Αργυρή Άρκτο για την καλύτερη ηθοποιό, το «Outrage» του Takeshi Kitano που προβλήθηκε το 2020 στις Κάννες, το «Himizu» του Sion Sono που προβλήθηκε στη Βενετία κερδίζοντας το βραβείο ηθοποιίας Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Το 2012, ο Takashi Miike παρουσίασε το «Hara-Kiri: Death of a Samurai» στις Κάννες: ήταν η πρώτη ταινία 3D που πήρε μέρος στο φεστιβάλ. Επρόκειτο για ανεξάρτητη παραγωγή του Βρετανού Jeremy Thomas, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του ευρω-ιαπωνικές παραγωγές όπως το «Καλά Χριστούγεννα κύριε Λόρενς» και το «Ταμπού» του Nαγκίσα Όσιμα, το «Brother» του Takeshi Kitano και το «13 Assassins» του Miike. Το 2018, ο ήδη πολυβραβευμένος Hirokazu Kore-eda βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα για το «Κλέφτες καταστημάτων» ―μια τεράστια διεθνή επιτυχία― ενώ στο ίδιο 71ο φεστιβάλ των Καννών προβλήθηκε η ταινία του Ryūsuke Hamaguchi «Asako I & IΙ» εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα του Tomoka Shibasaki.
Το 2020, το anime «Demon Slayer: Mugen Train» που βασιζόταν σε γνωστή σειρά manga έσπασε όλα τα ρεκόρ και έγινε η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών στην Ιαπωνία. Φτάνουμε στο 2021 με το «Drive My Car» του 43χρονου σήμερα Ryûsuke Hamaguchi που κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ξένης ταινίας και το Όσκαρ ξένης ταινίας: το «Drive My Car» δεν είναι βέβαια το πρώτο ιαπωνικό αριστούργημα, είναι όμως μια ταινία για την Ιαπωνία του 21ου αιώνα που έχει αγκαλιάσει τον οικουμενικό πολιτισμό και που δεν νοιάζεται πια για τις παλιές πολιτιστικές της συγκρούσεις. Το σημερινό κοινό μπορεί να ανακαλύψει στο «Drive My Car» μια ανθρωπιστική προσέγγιση του ανθρώπινου πόνου, του πένθους, της απώλειας, της φιλίας, της ενοχής η οποία υπερβαίνει τα σύνορα: όπως η πολύγλωσση εκδοχή του «Θείου Βάνια» που σκηνοθετεί ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας, ο Ryûsuke Hamaguchi φτιάχνει μια τοιχογραφία της ανθρώπινης κατάστασης πέρα από τον χρόνο και τον χώρο. Η έμπνευση από τα διηγήματα του Χαρούκι Μουρακάμι κάνει το «Drive My Car» εξαιρετικά απλό και ταυτοχρόνως εξαιρετικά περίπλοκο, ενώ η απόδοση του ιαπωνικού αστικού περιβάλλοντος είναι, όπως συνήθως, το πιο φωτογενές στοιχείο της ιαπωνικής νεωτερικότητας.
Αυτόν τον καιρό προβάλλονται το «Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας» του Hamaguchi, το «Broker» του Ηirokazu Koreeda (που είδαμε φέτος στις Κάννες: το ντεκόρ είναι η Νότια Κορέα) και το «Rurôni Kenshin: Sai shûshô-The Beginning» του Keishi Otomo, γνωστού για την ενδιαφέρουσα ανάμειξη των κινηματογραφικών ειδών, ο οποίος ετοιμάζει μια καινούργια ταινία με τίτλο «The Legend and Butterfly» τοποθετημένη στην εποχή της ιαπωνικής φεουδαρχίας.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το πρόβλημα υγείας που τον οδήγησε να ακυρώσει την εμφάνισή του
Τι ώρα και σε ποιο κανάλι μπορούμε να παρακολουθήσουμε στην Ελλάδα
Η θρύλος του γαλλικού κινηματογράφου ανέβηκε στη σκηνή του Olympia με μια καρφίτσα στα χρώματα της ουκρανικής σημαίας
Ο «γόης» του ελληνικού κινηματογράφου ερωτεύτηκε την υποκριτική τέχνη από πολύ μικρός
Ανάμεσα τους και ο Φράνσις Φορντ Κόπολα
H ταινία χρηματοδοτήθηκε εξ' ολοκλήρου από τον ίδιο
Η αμφιλεγόμενη παραγωγός ανέλαβε την προεδρία της Lucasfilm τον Οκτώβριο του 2012
Το κοινό εξέφρασε την απογοήτευσή του για τα καινούρια designs των χαρακτήρων
«The difference between a hero and a coward is one step sideways»
Ο Τζιν Χάκμαν υποστήριζε ότι δεν ήταν σταρ αλλά ηθοποιός. Αρκετοί όμως είναι οι κινηματογραφόφιλοι που θα διαφωνούσαν μαζί του…
Ένας τοίχος χώριζε τους νοσηλευόμενους από τους έξω και η μόνη επικοινωνία ήταν τα γράμματα. Μέσα σ' αυτά αποτυπώνεται η αγάπη, ο έρωτας, η στενοχώρια για τον μακρύ, επώδυνο αποχωρισμό, η απελπισία.
Θα θυμίζει τα κλασικά φιλμ του σκηνοθέτη - Οι πρώτες πληροφορίες για το καστ και την πλοκή
Η ταινία αποτελεί sequel στο «A Simple Favor» του 2018
Η ταινία αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στις 27 Μαρτίου
Η 97η τελετή απονομής των βραβείων διεξάγεται την Κυριακή στη Καλιφόρνια
Αποκτά δημιουργικό έλεγχο των μελλοντικών ταινιών η εταιρία του Τζεφ Μπέζος - Οι επιφυλάξεις του πρώην 007
Δημιουργός με θητεία στις ταινίες μικρού μήκους - Το βιογραφικό του
Ο 63χρονος σταρ αναμένεται να επιστρέψει στο ρόλο του γοητευτικού Danny Ocean
Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί από τις 6 μέχρι και τις 16 Μαρτίου με δεκάδες προβολές, workshops και δράσεις
Η ειλικρινής ματιά του σκηνοθέτη και η τρυφερότητα με την οποία αγκαλιάζει τους ήρωές κάνουν τη «Λούλα» μια λυρική αλλά και ταπεινή δημιουργία.
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.