Γιάννης Μανταφούνης και Manon Parent «Sing the Positions» 1-3 Ιουλίου
Πειραιώς 260, Β 21.00
Mε βάση μια μέθοδο αυτοσχεδιασμού που έχουν αναπτύξει ο Γιάννης Μανταφούνης με τη Μανόν Παρέν ως μουσικοί και χορευτές, παρουσιάζουν το νέο τους έργο με μια ανάλαφρη αίσθηση παιδικότητας και χαράς, κάτι μεταξύ χορευτικής παράστασης και μουσικής συναυλίας.
Ποιος: Μια εντελώς ξεχωριστή φωνή στο τοπίο του ισραηλινού χορού. Τι: Διάλεξη-παράσταση που διερευνά τη σχέση ανάμεσα στην κίνηση, τις νέες τεχνολογίες παρακολούθησης και τα σύνορα – αποτέλεσμα διετούς μελέτης του προγράμματος ασφαλείας της Ε.Ε. «TALOS». Γιατί: Ανατρεπτικός δημιουργός με επίκαιρους προβληματισμούς για τη χειραγώγηση του ανθρώπινου σώματος.
Bruno Beltrao - Grupo de Rua «Inoah»13-15/6, 21.00, Πειραιώς 260, Η
Ποιος: Από τους σημαντικότερους δημιουργούς με αφετηρία το hip hop και το street dance. Τι: Σκάνδαλα διαφθοράς, κριτική στις πολιτικές συνθήκες της Βραζιλία, 10 χορευτές και μια άδεια σκηνή. Γιατί: Δεν είναι απλώς ομάδα χορού. Είναι μέσο κοινωνικής χειραφέτησης και πραγματεύεται τη συνδιαλλαγή και τη σύγκρουση.
Ποιος: «Από τα σπουδαιότερα ταλέντα της γενιάς της» (Βραβείο Χορού, Μπιενάλε Βενετίας). Τι: Η ίδια περιγράφει το έργο ως «χορός από μαρμαρωμένες φιγούρες». Γιατί: Μια κριτική προσέγγιση στην αφρικανική τέχνη και στην αποικιοκρατία σε ένα σύμπαν σουρεαλισμού, υποδόριου χιούμορ και ανοίκειας αίσθησης, αντίστοιχο με τις περσινές «Βάκχες» που έσκισαν.
Boris Charmatz «enfant» 12-14/7, 21.00, Πειραιώς 260, Δ
Ποιος: Από τα μεγαλύτερα ονόματα της αβανγκάρντ χορευτικής σκηνής. Τι: Συνεχίζοντας την έρευνά του στις μηχανές θέτει μια σχετικά απλή ερώτηση: Πώς γίνεται να υπάρξει σωματική κίνηση χωρίς τη χρήση μυϊκής ενέργειας; Γιατί: Μια πρωτότυπη εμπειρία με αμφιλεγόμενο υλικό: τα παιδιά. Αυτά μετακινούνται από ενήλικους χορευτές, που με τη σειρά τους μετακινούνται από έναν τεράστιο γερανό.
Ποιος: Καλλιτεχνικό ζευγάρι με έδρα τη Βαρκελώνη, συνδυάζουν κείμενο, εικαστικές τέχνες και χορό. Τι: Διερευνάται η έννοια του χωροχρόνου μέσα από την ένταση, τη στάση και τη ρήξη ως δομικά στοιχεία της βίας. Γιατί: Πρωτότυπο κυκλικό σκηνικό σαν είδος δημόσιας αγοράς με ανθρώπους και μνημεία.
Jukstapoz / Χριστίνα Γουζέλη & Paul Blackman «TheArt of Dying» 11-12/6, 21.00, Πειραιώς 260, Ε
Ποιος: Σπουδαία ομάδα με σημαντικότατη διεθνή παρουσία. Τι: Ένα σόλο εμπνευσμένο από το τρίπτυχο του Ιερώνυμου Μπος «Ο κήπος των επίγειων ηδονών», που με λεπτό χιούμορ και σουρρεαλισμό αποδίδει το εύθραυστο της ύπαρξης. Γιατί: Ο βραβευμένος λαουτίστας Jozef Van Wissem παίζει επί σκηνής όσο εμείς αναζητούμε το «ευ θνήσκειν».
Plus
• «Rage Park» Ο συνθέτης Σταύρος Γασπαράτος καλεί τρεις σημαντικούς χορευτές/ χορογράφους (Blenard Azizaj, Μαριάννα Καβαλλιεράτου, Έλενα Αντωνίου) σε ένα μουσικό έργο / περφόρμανς εκτόνωσης και ελευθερίας (17-19/7, 21.00, Πειραιώς 260, Β).
• «Δωμάτια» Δύο νέες ανερχόμενες δημιουργοί, η Ηρώ Αποστολέλλη και η Αγνή Παπαδέλη-Ρωσσέτου, πέντε χορεύτριες συνοδεία ζωντανής μουσικής. (28-29/6, 21.00 Πειραιώς 260, Ε)
20°
© Els De Nil
