Ακτιβιστές καλλιτέχνες που ζουν ακόμα στη Συρία κι εκείνοι που στηρίζουν από «εδώ», αυτούς που πεθαίνουν «εκεί». Η Συρία του πολέμου, που ελπίζει κι απελπίζεται, βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στη Στέγη. Θέατρο και χορός από τη Συρία με τα μάτια των δικών της καλλιτεχνών, του σκηνοθέτη Ομάρ Αμπουσάαντα και του αυτοεξόριστου χορευτή-χορογράφου Μιθκάλ Αλζκάιρ.
Ο Ομάρ Αμπουσαάντα ζει ακόμα στη Δαμασκό. Γεννήθηκε εκεί το ’80 και δοκιμάστηκε μαζί με την πόλη του. Μπορεί να δούλεψε σε έντυπα και περιοδικά και να μελέτησε με πάθος Αραβική Άνοιξη, αλλά αυτό που λατρεύει είναι πολιτικό θέατρο. Έτσι κάνει εκείνος τη δική του αντίσταση. Γίνεται ακτιβιστής σκηνοθέτης, καταγράφει την Ιστορία, μπερδεύει σπαρακτικά τη μυθοπλασία με την αλήθεια και για δύο μέρες επιστρέφει στη Στέγη.
Το τελευταίο έργο του «While I was waiting» είναι μια διεθνής συμπαραγωγή της Στέγης, μία παράσταση που «επεμβαίνει» στην εμπόλεμη ζώνη σαν μια επιχείρηση διάσωσης. Μια πολιτική αλληγορία βγαλμένη από τα ερείπια της Δαμασκού, που καταγράφει την ελπίδα μιας ολόκληρης χώρας για ανάσταση από τον όλεθρο.
Η ιστορία πιο επίκαιρη από ποτέ. Στη Δαμασκό του 2015 ο εμφύλιος κρατεί καλά πέντε -περίπου- χρόνια και ο νεαρός Ταΐμ πέφτει θύμα ανελέητου ξυλοδαρμού σε ένα από τα δεκάδες σημεία στρατιωτικού ελέγχου της πόλης. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο σε κωματώδη κατάσταση, αποτελώντας ο ίδιος το δεύτερο τραγικό συμβάν που συγκλονίζει την οικογένειά του –μετά το θάνατο του πατέρα του. Μια οικογενειακή κρίση στήνεται πάνω σε βασανιστικά ερωτήματα και οδυνηρές αποκαλύψεις, ενώ ο Ταΐμ στο βαθύ του ύπνο μοιάζει με βωβό παρατηρητή στα όρια συνειδητού και ασυνείδητου. Γίνεται μάρτυρας σαρωτικών αλλαγών στο σπίτι και την πατρίδα του, σε μία λαβωμένη ζωή όπου τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο.
Ίσως να μοιάζει με τον ίδιο τον Ομάρ και την ιστορία του. Έτσι έγινε και μ’ εκείνον «οι αξίες του απέτυχαν να πραγματωθούν όταν αυτό ήταν ακόμα δυνατό». Κι όμως τα κατάφερε. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Δραματικής Τέχνης της Δαμασκού, εργάστηκε ως συγγραφέας και σκηνοθέτης και το 2002 ίδρυσε την ομάδα Studio Theater.
Παράλληλα, ταξίδευε για πολλά χρόνια σε απομακρυσμένες περιοχές της υπαίθρου της Συρίας, της Αιγύπτου και της Υεμένης, ανεβάζοντας παραστάσεις και παροτρύνοντας τους ντόπιους να συμμετάσχουν αναπτύσσοντας σταδιακά ένα είδος θεάτρου ντοκουμέντου.
Για τις ανάγκες του «While I was waiting» ήρθε επαφή με αληθινούς ανθρώπους του πολέμου. Οικογένειες ανθρώπων σε κώμα και γιατρούς, προκειμένου να κατανοήσει τους μηχανισμούς του ανθρώπινου σώματος σε καταστολή. Έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με ομάδα τροφίμων κέντρου κράτησης ανηλίκων, ενώ έχει σκηνοθετήσει ακόμα και τις Τρωάδες του Ευριπίδη. Δουλεύοντας την αρχαία τραγωδία με γυναίκες πρόσφυγες από τη Συρία, έδωσε σε 15 καταδιωγμένες Σύριες το βάπτισμα της σκηνής, καλώντας τες να εξιστορήσουν ως γνήσιες μάρτυρες, βιώματα απώλειας, προσφυγιάς και εξορίας.
Τα έργα του έχουν ταξιδέψει πολύ. Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Βερολίνο, Βρυξέλλες, Εδιμβούργο και Σεούλ είναι μόνο μερικές από τις πόλεις που υποδέχτηκαν τα ανατρεπτικά έργα του Ομάρ Αμπουσάαντα, που δεν έρχεται στη Στέγη για πρώτη φορά. Το 2012 είχε ξαναβρεθεί στο φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης από τον αραβικό κόσμο, Meeting Points 6, και σήμερα συναντά την Κεντρική Σκηνή μαζί με τον σταθερό του συνεργάτη, τον συγγραφέα Mohammad Al Atar.
Σκηνοθεσία: Omar Abusaada / Κείμενο: Mohammad Al Attar/ Ερμηνεύουν: Amal Omran, Mohammad Alarashi, Nanda Mohammad, Fatina Laila, Mouiad Roumieh, Mohamad Al Refai
Σκηνικά: Bissane Al Charif/ Φωτισμοί: Hasan Albalkhi/ Βίντεο: Reem Al Ghazzi / Μουσική: Samer Saem Eldahr (Hello Psychaleppo)/ Τεχνική Διεύθυνση: Camille Mauplot/ Κατασκευή Σκηνικών: Sylvain Georget & Patrick Vindimian
Παραγωγή: Festival d’Avignon (Γαλλία), Napoli Teatro Festival (Ιταλία), AFAC (Arab Fund for Art and Culture), Pôle Arts de la scène - Friche La Belle de Mai Marseille (Γαλλία), Theater Spektakel Zürich (Ελβετία), Στέγη Ιδρύματος Ωνάση (Αθήνα), Vooruit Gent (Βέλγιο), La Batie Festival de Genève (Ελβετία), Les Bancs publics / Les Rencontres à l’échelle Marseille (Γαλλία), Festival d'Automne à Paris (Γαλλία). Με τη βοήθεια των La Criée Marseille και Le Tarmac Paris (Γαλλία)
Παράλληλες δράσεις: Τετάρτη 26 Οκτωβρίου συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές μετά την παράσταση & Πέμπτη 27 Οκτωβρίου εργαστήριο με τον Omar Abusaada
«Χορεύοντας εδώ για το θάνατο εκεί», αυτό κάνει ο βραβευμένος χορευτής και χορογράφος της Συρίας Μιθκάλ Αλζγκάιρ. Από το 2010 ζει αυτοεξόριστος στη Γαλλία και το «Displacement» δεν είναι η πρώτη του αναφορά στη Συριακή καταστροφή.
Για το έργο έχει πει: «Δεν ψάχνω ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πια, ούτε θέλω να δημιουργήσω ένα μέλλον χωρίς αναμνήσεις. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι το πώς γίνεται ορατή η κληρονομιά και η ταυτότητα του συριακού σώματος και πώς αυτή επηρεάζεται μέσα στο πολύπλοκο πλαίσιο των επαναστάσεων, των πολέμων, των συγκρουόμενων ιδεολογιών, του πόθου για ελευθερία, της καταστροφής και της μετανάστευσης».
Ξεκινώντας από μουσικά και κινητικά μοτίβα παραδοσιακών χορών, εξερευνά τη συριακή κουλτούρα. Η κίνηση ψηλαφίζει την παράδοση, αναρωτιέται πώς δημιουργήθηκε, αλλά και πόσο θα αλλάξει υπό την πίεση των ραγδαίων αλλαγών που υφίσταται η Συρία. Το σώμα εκφράζει την τραυματική πραγματικότητα που βιώνει ο συριακός λαός: ένα σώμα σε σταθερό σημείο επί αιώνες, που τώρα υπάρχει περιορισμένο, εγκλωβισμένο, σώμα πάσχον, σώμα σε αναμονή –αναποφάσιστο ανάμεσα σε κίνηση και ακινησία–, σώμα σε δράση, σε διαφυγή, εκτόπιση, εξορία.
Με το Displacement, ο ταλαντούχος και ανερχόμενος νέος χορογράφος απαντά καταρχήν στο δικό του προβληματισμό. Ανάμεσα σε δύο χώρες, αλλά και ανάμεσα στην τέχνη και την πραγματικότητα, κατορθώνει να αναδείξει «εδώ» αυτό που συμβαίνει «εκεί». Άλλωστε ο πόλεμος και οι συνέπειές του αποτελούν το επίκεντρο της δημιουργίας του τα τελευταία χρόνια.
Στo φιλμ Out of there (2014) παρουσίασε αρχειακό υλικό από την καθημερινή πραγματικότητα στη χώρα του και πριν λίγους μήνες η χορογραφία που σήμερα παρουσιάζει στη Στέγη πήρε το 1ο βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό χορού Danse Élargie, εκπροσωπώντας τη Συρία και την Τουρκία.
Ο Μιθκάλ Αλζγκάιρ σπούδασε κλασικό και σύγχρονο χορό στη Δαμασκό και χορογραφία στο Εθνικό Κέντρο Χορογραφίας του Μονπελιέ. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στη Συρία, το Λίβανο, τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Δανία και την Ιταλία.
Συμπαραγωγή: Godsbanen – Aarhus (Δανία) / Musée de la Danse-CCN de Rennes et de Bretagne / the foundation AFAC / Les Treize Arches-Scène conventionnée de Brive. Με την υποστήριξη: Centre National de la Danse – Pantin, Studio Le Regard du Cygne, Théâtre Louis Aragon, scène conventionnée danse de Tremblay-en-France
Παράλληλη δράση: Πέμπτη 27 Οκτωβρίου συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές μετά την παράσταση.
Omar Abusaada & Mohammad Al Attar, WHILE I WAS WAITING | Κεντρική Σκηνή | 26 & 27 Οκτωβρίου 2016 | 21:00
Εισιτήρια
Κανονικό: 7 - 18 €/ Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 8 - 12 - 14 €/ Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 7 - 11 - 13 €/ ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 €/ Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €/ Combo 1+1 (με μειωμένη τιμή): 1 εισιτήριο της παραγωγής «While I was Waiting» & 1 εισιτήριο της παραγωγής «Displacement»/ Combo 2x1 (με μειωμένη τιμή) = 2 εισιτήρια για την ίδια ημέρα
Mithkal Alzghair, DISPLACEMENT | Μικρή Σκηνή | 26 & 27 Οκτωβρίου 2016 | 19:00
Εισιτήρια
Κανονικό: 7 - 18 €/ Μειωμένο, Φίλος ή Μικρή Παρέα (5-9 άτομα): 14 €/ Μεγάλη Παρέα (10+ άτομα): 13 €/ ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 €/ Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €/ Combo 1+1 (μειωμένες τιμές): 1 εισιτήριο της παραγωγής «While I was Waiting» & 1 εισιτήριο της παραγωγής «Displacement»
Γραμμή εισιτηρίων: 2109005800, Δ-Κ: 09:00-21:00
Γραμμή Φίλων της Στέγης: 2130178200, Δ-Κ: 09:00-20:00
Με την υποστήριξη του Tickethour.
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Η υπηρεσία print@home είναι διαθέσιμη για τις online αγορές εισιτηρίων. Τυπώστε το εισιτήριό σας από όπου κι αν βρίσκεστε και μπείτε με αυτό απευθείας στην αίθουσα.
«C la vie» από τον Serge Aimé Coulibaly, «À la Carte» από τον Γιάννη Μανταφούνη, «4 + ΕΝΑ» της Κυριακής Νασιούλα και άλλες περφόρμανς αυτή την εβδομάδα
Το Κρατικό Μπαλέτο της Έσσης και οι χορογράφοι Botis Seva, Josef Nadj, Imre & Marne van Opstal, Lali Ayguade και Χάρης Γκέκας έρχονται στη μεσσηνιακή πρωτεύουσα
