Όλγα Φεοχάρη: Συνέντευξη με τη ζωγράφο με αφορμή την έκθεσή της «Visions of Mani» στον Γερολιμένα της Μάνης
Η πρώτη ατομική έκθεση στην Ελλάδα της Όλγας Φεοχάρημε τίτλο «Visions of Mani» εγκαινιάζεται στον Γερολιμένα της Μάνης στο Hotel ο Gerolimenas, στις 13 Ιουλίου. Η έκθεση χωρίζεται σε δύο μέρη, στην απεικόνιση της Μάνης μέσα στα χρόνια αλλά και του Κάβο Γκρόσσο του Γερολιμένα. Μαγεμένη από την άγρια ομορφιά της, η καλλιτέχνιδα επέλεξε να ζήσει στη Μάνη και αυτή της την αγάπη απεικονίζει στους πίνακές της.
Η καλλιτέχνις, πιστή στο ρεύμα του νατουραλισμού, αποδίδει ρεαλιστικά τα τοπία που τη μαγνητίζουν. Παρά τη φαινομενικά αυστηρή αποτύπωση του τοπίου στους πίνακές της όμως, τα ιμπρεσιονιστικά στοιχεία, τα έντονα χρώματα, οι ζωηρές αποχρώσεις,το φως, επιτρέπουν να διαφανούν τα συναισθήματα που της δημιουργούνται όταν πιάνει το χρωστήρα της για να αποδώσει τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, το άγριο, λιτό τοπίο της Μάνης, τα απόκρημνα βράχια, τα λουλούδια, τον καταγάλανο ουρανό της. Αντιθέσεις που δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το έργο κάποιας που κατάγεται από τη Ρωσία, μεγάλωσε στον Καναδά αλλά ερωτεύτηκε την Ελλάδα. Συναντήσαμε τη καλλιτέχνιδα να μάθουμε περισσότερα.
Αλόνι, 2017, λάδι σε καμβά, 40 x 50 cm
Η Όλγα Φεοχάρη μιλάει για τη Μάνη και την έκθεσή της «Visions of Mani»
Η Μάνη με τα ατέλειωτα καλοκαίρια και τα γαλάζια νερά, δεν θυμίζει σε τίποτα τον παγωμένο Καναδά που μεγαλώσατε. Που κρύβονται η Ρωσία και ο Καναδάς στα έργα σας; Στην λατρεία μου προς τη φύση. Η Ρωσία είχε πάντα μεγάλη παράδοση στη ζωγραφική της φύσης, ενώ ο Καναδάς υπάρχει στις απέραντες και αχανείς εκτάσεις.
Η Μάνη έδωσε χρώμα στην έμπνευσή σας ή ήταν πάντα εκεί κρυμμένη; Η έμπνευση θεωρώ πως ήταν πάντα εκεί. Η Μάνη όμως έδωσε μία αγριάδα, μία ποίηση, ένα μοναδικό μαγευτικό χαρακτήρα της φύσης. Μου έδωσε μία κατεύθυνση θα έλεγα, τον υπέροχο φυσικό καμβά της.
Δίπορο, 2018, λάδι σε καμβά, 34 x 41 cm
Ποιες και από πού είναι οι καλλιτεχνικές σας επιρροές; Λίγο πολύ από παντού, θεωρώ πως ένας καλλιτέχνης δεν πρέπει να είναι απόλυτος. Συνθέτει και εμπνέεται ομοίως από ένα σκίτσο που αντικρίζει σε μία απλή βόλτα μέχρι το για μένα προσωπικά απαύγασμα της τέχνης, το μουσείο του Van Gogh. Ίσως όμως θα μπορούσα να πω λίγο παραπάνω από ρωσική ζωγραφική και συγκεκριμένα μέσα από τα μαθήματα του Klimoff. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει και η καναδική επιρροή από ζωγράφους του 19ου και 20ού αιώνα.
Παρατηρώ ότι στους πίνακες σας κυριαρχεί το στοιχείο της θάλασσας, τι σημαίνει αυτό για σας; Τη θάλασσα τη γνώρισα και την ερωτεύτηκα στη Μανή. Αχανής, δυνατή, λυτρωτική και ελεύθερη. Ζωγραφίζοντας τη ένας νέος κόσμος γεννιέται σε κάθε πίνακα. Έχει υπάρξει αστείρευτη πηγή έμπνευσης για μένα.
Χαράματα, 2022, λάδι σε καμβά, 12 x 18 cm
Σε κάθε έργο με λουλούδια, αυτά είναι διαφορετικά. Υπάρχει κάτι παραπάνω ή είναι απλά η ποικιλομορφία του τοπίου; Τα λουλούδια της Μάνης μπορούν να γίνουν ένα θέμα αποκλειστικά για έκφραση και μελέτη. Έμαθα πολλά από αυτά, όμως έμαθα επίσης ότι η ομορφιά τους δεν αποτυπώνεται ούτε στην πιο τέλεια απεικόνιση. Αλλά όπως έγραφε και ο Van Gogh μελετώντας τα λουλούδια «Να τα αγαπάμε πολύ, γιατί είναι μαζί μας από την αρχή του κόσμου».
Γαϊδουράγκαθα, 2018, λάδι σε καμβά, 31 x 58 cm
Σας αρέσει να ζωγραφίζετε διαφορετικά τοπία την κάθε εποχή; Στη Μάνη προτιμώ να ζωγραφίζω την άνοιξη και το φθινόπωρο, ζωγραφίζοντας μέσα στη φύση ή στο αυτοκίνητο. Ο καιρός, πιο ήπιος από την παγωνιά του χειμώνα και τη ζέστη του καλοκαιριού. Όλα μπορεί να γίνουν πηγή έμπνευσης και θαυμασμού. Η πρόκληση για μένα είναι να καταφέρω να αποτυπώσω στον καμβά τις μικρές αυτές λεπτομέρειες των χρωμάτων και των σκιών καθώς πέφτει το φως.
Αλμυρός ΙΙ, 2021, λάδι σε καμβά, 30 x 53 cm
Μπορείτε να μας πείτε γιατί επιλέξατε για τίτλο της έκθεσης το «Visions of Mani»; Είναι η δική μου Μάνη, όπως τη γνώρισα μέσα στα χρόνια. Τις μέρες με άπλετο φως, άλλα και τις πιο σκοτεινιασμένες. Προτιμώ τα άγνωστα σημεία της, τις κρυμμένες γωνιές που συνήθως μένουν απαρατήρητες. Είναι και το δικό μου ταξίδι, οι υποκειμενικοί στοχασμοί της ομορφιάς και της ζωής. Η αλήθεια είναι ότι τα χρόνια δεν έχουν αλλάξει την Μάνη όσο άλλα μέρη. Κάποια σποραδικά πυργόσπιτα, λεπτομερώς ζωγραφισμένα, μας θυμίζουν αλλοτινές τις εποχές δόξας. Μια έκθεση σαν ταξίδι στον χρόνο καθώς αντικρίζουμε τη θάλασσα να ενώνεται με τον ουρανό και μέσα από το πινέλο της Όλγας Φεοχάρη φανταζόμαστε στον ορίζοντα την βαριά σκιά της Κρήτης.
Κιβούρια (οικογεννειακοί τάφοι), 2020, λάδι σε καμβά, 23 x 29 cm
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
13°
