Το πρόγραμμα της 9ης εβδομάδας προβολών στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube
Το Ίδρυμα Ωνάση από την αρχή σχεδόν των μέτρων ασφαλείας κατά του κορωνοϊού έχει φροντίσει να συνεχίσει να βάζει τον πολιτισμό στις ζωές μας. Αυτό κάνει για ακόμα μία βδομάδα. Το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube ανανεώνεται για ένατη φορά, φέρνοντας μάς ακόμα περισσότερο περιεχόμενο.
Τι θα δούμε; Ήδη από την Τρίτη 26 Μαΐου, μία θεατρική παράσταση και συγχρόνως ντοκιμαντέρ κάνει πρεμιέρα και αναρωτιέται ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα. Μέσα στην ίδια βδομάδα, ο «Άμλετ» μάς συστήνεται μέσα από την σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Χουβαρδά, ενώ συγχρόνως μαθαίνουμε τα «από πίσω» της παράστασης μέσα από μια ταινία. Τι άλλο μάς περιμένει στην ένατη εβδομάδα του ψηφιακού καναλιού του Ιδρύματος Ωνάση; Μία «εξερεύνηση» στον κόσμο των αλγορίθμων πάνω στους οποίους βασίζεται η Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά και την κυκλική οικονομία μέσω του ολιστικού φακού του κυκλικού σχεδιασμού, μία που γνωρίσαμε τον περασμένο Φεβρουάριο χάρη στη συνεργασία του Ιδρύματος Ωνάση με το British Council. Παράλληλα, συνεχίζουμε να «βουτάμε» στον καβαφικό κόσμο, αλλά και στην ερμηνεία του «Είναι και Χρόνος» του Mark Heidegger από τον Simon Critchley, ενώ ανακαλύπτουμε πώς το ραδιοφωνικό θέατρο χωράει στο σήμερα.
Το πρόγραμμα της 9ης εβδομάδας προβολών στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube
Ανέστης Αζάς & Πρόδρομος Τσινικόρης, Καθαρή Πόλη
Με αγγλικούς υπότιτλους Διάρκεια: 75 λεπτά Πρεμιέρα: Τρίτη 26 Μαΐου στις 19:00 | Διαθέσιμο για 24 ώρες στο:https://www.muenchner-kammerspiele.de/inszenierung/europoly-clean-city
Αθηναίες και Αθηναίοι! Πόσο «καθαροί» είστε; Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας έγιναν οι ιδανικές πρωταγωνίστριες αυτής της διεθνούς συμπαραγωγής θεάτρου-ντοκιμαντέρ, με την υπογραφή του φοβερού νεανικού διδύμου Αζά-Τσινικόρη. Ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα; Γιατί, στην πλειονότητά τους, είναι γυναίκες και μετανάστριες; «Γεννήθηκαν» καθαρίστριες; Πόσο διαφέρουν οι βιογραφίες τους από τις δικές σας; Γιατί χρησιμοποιείται ο όρος «σκούπα» στις επιχειρήσεις δίωξης μεταναστών από το δημόσιο χώρο;
Ως θέατρο της πραγματικότητας, η Καθαρή Πόλη διερευνά την έννοια του «καθαρού» ως πυλώνα της ρατσιστικής ιδεολογίας και ανιχνεύει τα στερεότυπα, μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας. Για τον ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση και την ταυτότητα της «καθαρίστριας» μιλούν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις από το 2016, πέντε πραγματικές καθαρίστριες από διαφορετικές χώρες (Αλβανία, πρώην Σοβιετική Ένωση, Νότια Αφρική). Οι ιστορίες τους διαμορφώνουν νέες εικόνες της καθαρίστριας μετανάστριας. Από καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες στις χώρες καταγωγής τους, μητέρες και αγωνίστριες, οι γυναίκες αυτές θυσιάζονται στην Αθήνα του σήμερα για τους δικούς τους και παλεύουν με υπερφυσική δύναμη, σαν σούπερ ηρωίδες της καθημερινότητας.
Το Münchner Kammerspiele, ένας από τους σημαντικότερους οργανισμούς στον γερμανόφωνο κόσμο, αποφάσισε να προβάλει την πλήρη μαγνητοσκόπηση της παράστασης «Καθαρή Πόλη» στην ιστοσελίδα του, στις 26 Μαΐου και μόνο για 24 ώρες. Το Kammerspiele του Μονάχου θεωρείται ένα αισθητικά πρωτοποριακό, σύγχρονο και κοσμοπολίτικο δημοτικό θέατρο με κοινωνικοπολιτική εστίαση. Στο ξεκίνημα της καλλιτεχνικής περιόδου 2015-16, καλλιτεχνικός διευθυντής του ανέλαβε ο Matthias Lilienthal. Η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έχει συνεργαστεί με το Kammerspiele του Μονάχου αρκετές φορές κατά το παρελθόν και με την παραγωγή αυτή εγκαινιάζει και την «ψηφιακή» της συνεργασία. Η Καθαρή Πόλη» υπήρξε μια από τις σημαντικότερες συνεργασίες των δύο αυτών οργανισμών.
Από το 2016, η παράσταση περιοδεύει με μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ευρώπη, αλλά και πέρα από αυτή, έχοντας τη διαρκή υποστήριξη της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει φιλοξενηθεί σε περισσότερες από 35 πόλεις κατά τη διάρκεια τεσσάρων συνεχόμενων ετών (2016-2019).
Γιάννης Χουβαρδάς, Άμλετ του Σαίξπηρ
Διαθέσιμο από Τετάρτη 3 Ιουνίου
Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους Διάρκεια: 179 λεπτά
Κορυφαία στιγμή της θεατρικής τέχνης και θεμελιώδες κείμενο του ευρωπαϊκού πνεύματος, ο Άμλετ αποτελεί πρόκληση για κάθε δημιουργό του θεάτρου. Ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς, με έναν σπουδαίο θίασο και τη νέα μετάφραση του Διονύση Καψάλη, κατέθεσε το 2015 τη δική του ρηξικέλευθη ανάγνωση στο ποιητικό αριστούργημα του Σαίξπηρ.
Ο βασιλιάς Άμλετ πεθαίνει. Η γυναίκα του, Γερτρούδη, παντρεύεται τον αδελφό του, Κλαύδιο. Εκείνος στέφεται νέος βασιλιάς. Το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται στον γιο του, τον πρίγκιπα Άμλετ, και ζητά εκδίκηση για το δόλιο φόνο του… Με φόντο τη βασιλική Αυλή της Δανίας, έναν κόσμο που κυλιέται στη διαφθορά, τη δουλοπρέπεια, τον πνευματικό αφανισμό, έναν ολοκληρωτικό κόσμο όπου όλοι και όλα τελούν υπό παρακολούθηση, η μορφή του Άμλετ προβάλλει μοναχική, ερημική, απροσπέλαστη.
«Μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σύμπαν» σημειώνει ο Γιάννης Χουβαρδάς, «όπου κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και τίποτα, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας γενιάς που συνθλίβεται από τα θλιβερά λάθη της προηγούμενης και τη δική της ανεξέλεγκτη εσωστρέφεια». Ο Άμλετ, για να καταστρέψει το σάπιο σύστημα, πρέπει πρώτα να καταστρέψει τον εαυτό του…
Ηλίας Γιαννακάκης, Ο Άμλετ στο μυαλό του Γιάννη Χουβαρδά
Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους Διάρκεια: 88 λεπτά
Ο Γιάννης Χουβαρδάς συγκέντρωσε μια εντυπωσιακή ομάδα ηθοποιών και καλλιτεχνικών συντελεστών επιχειρώντας να προσεγγίσει τον Άμλετ, το σημαντικότερο Σαιξπηρικό αριστούργημα, ως μια κατασκευή του μυαλού του ομώνυμου κεντρικού ήρωα.
Η ταινία ακολουθεί την ομάδα στις τελευταίες δεκαπέντε ημέρες των προβών, όταν έχουν πλέον μπει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, καταγράφοντας τον πυρετό μιας συναρπαστικής θεατρικής διαδικασίας. Σενάριο – Σκηνοθεσία: Ηλίας Γιαννακάκης Κάμερα: Ηλίας Γιαννακάκης – Αποστολία Παπαϊωάννου Μοντάζ: Μυρτώ Λεκατσά Επεξεργασία Ήχου: Νίκος Τριανταφύλλου Εκτέλεση Παραγωγής: Αποστολία Παπαϊωάννου Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση – 2015
Κωνσταντίνος Δασκαλάκης
Τεχνητή Νοημοσύνη 2.0
Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους Διάρκεια: 96 λεπτά
Αυτο-οδηγούμενα αυτοκίνητα, Amazon Alexa, image search... η ζωή μας εμπλουτίζεται συνεχώς με «έξυπνους αλγόριθμους». Οι αλγόριθμοι γίνονται ολοένα εξυπνότεροι: καταλαβαίνουν τι λέμε, μαθαίνουν πράγματα για εμάς, μαθαίνουν ξένες γλώσσες, μαθαίνουν να ζωγραφίζουν και, γενικώς, μαθαίνουν. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτούς και τι πάει να πει «μαθαίνουν»;
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, καθηγητής στο MIT, εμφανίστηκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση για να μιλήσει για την εξελισσόμενη επανάσταση στην τεχνητή νοημοσύνη, την τεχνολογία που κρύβεται πίσω από αυτήν και τα φιλοσοφικά ερωτήματα που προκύπτουν για τη μάθηση και τη νοημοσύνη.
Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης είναι καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο ΜΙΤ. Είναι απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π., έκανε διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ και εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στη Microsoft. Η έρευνά του επικεντρώνεται στη θεωρητική πληροφορική και τη διεπαφή της με τα οικονομικά, τη στατιστική και την τεχνητή νοημοσύνη.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο της καλύτερης διδακτορικής διατριβής στην πληροφορική, από το διεθνή οργανισμό επιστήμης των υπολογιστών ACM. Η διδακτορική του διατριβή, με θέμα «Υπολογιστική Πολυπλοκότητα των Ισορροπιών Νας», απαντά σε ένα άλυτο επιστημονικό ερώτημα από τη δημοσίευση του Τζων Νας το 1950, για την οποία ο Νας βραβεύτηκε με το Νόμπελ Οικονομικών (1994). Η διατριβή του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη εντοπίζει υπολογιστικά εμπόδια στην εφαρμοσιμότητα της ισορροπίας Νας, που υπήρξε το επίκεντρο των οικονομικών μαθηματικών μέχρι σήμερα, και δείχνει την ανάγκη για καινούριες, πιο ρεαλιστικές έννοιες ισορροπίας. Για τη δουλειά του αυτή έχει τιμηθεί και από τη Διεθνή Ένωση Θεωρίας Παιγνίων, με το βραβείο Πληροφορικής και Θεωρίας Παιγνίων. Έχει τιμηθεί επίσης με πολλά άλλα βραβεία και διακρίσεις, όπως το Career Award από το Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ, το βραβείο Πληροφορικής του Ιδρύματος Sloan, το βραβείο εξαιρετικής δημοσίευσης από τη διεθνή ένωση εφαρμοσμένων μαθηματικών SIAM, την ερευνητική υποτροφία της Microsoft και το βραβείο έρευνας από το ίδρυμα Giuseppe Sciacca του Βατικανού.
CIRCULAR CULTURES
DESIGN. FASHION. CRAFTS.
Με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους Διάρκεια: 85 λεπτά
Το πρόγραμμα Circular Cultures, που πραγματοποιήθηκε στη Στέγη τον Φεβρουάριο του 2020, είναι βασικό κομμάτι της ευρύτερης συνεργασίας του Ιδρύματος Ωνάση με το British Council. Ομιλίες, συζητήσεις, εκθέσεις, επιδείξεις υλικών και πρακτικών, πρακτική εξάσκηση σε εργαστήρια που έχουν στόχο να διερευνήσουν την κυκλική οικονομία μέσω του ολιστικού φακού του κυκλικού σχεδιασμού· μέσω των τεχνών, της δημιουργικότητας και της κοινωνικής καινοτομίας.
Νέα, ανακυκλωμένα και ανακυκλώσιμα υλικά μάς παρέχουν καινούριους τρόπους για να μειώσουμε τα απόβλητα και τη χρήση πρώτων υλών. Πώς μπορούν, όμως, αυτά τα υλικά να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής μας; Τι διαφορετικό πρέπει να κάνουν οι σχεδιαστές και οι επιχειρήσεις για να μεταβούν στην κυκλικότητα;
Την πρώτη μέρα εξετάστηκαν οι πιο σύγχρονες πρακτικές σε οτιδήποτε αφορά την κυκλικότητα, μέσω μιας σειράς ομιλιών, πάνελ συζητήσεων, εκθέσεων και επιδείξεων πρωτοποριακών υλικών και πρακτικών. Δείτε αποσπάσματα ομιλιών των Professor Rebecca Earley (Ερευνήτρια σε θέματα design και κυκλικής οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Λονδίνου - Συν-ιδρύτρια του Centre for Circular Design, University of the Arts London), Professor Carole Collet (Καθηγήτρια Design για Βιώσιμο Μέλλον στο Central Saint Martins, University of the Arts London), Dr. Kate Goldsworthy (Καθηγήτρια Σχεδίου Κυκλικών Υφασμάτων και Συνιδρύτρια του Centre for Circular Design, UAL) και Seetal Solanki (Materials designer,Ιδρύτρια & Διευθύντρια του Ma-tt-er).
Αρχείο Καβάφη | «Ο Δημάρατος», ΕΠΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΕΠΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Διάρκεια: 93 λεπτά
Επτά συναντήσεις με αφορμή επτά καβαφικά ποιήματα. Στις συναντήσεις, η ανάλυση του ποιήματος ακολουθείται από μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση για την καβαφική ποίηση. Σε μία από αυτές τις επτά συναντήσεις-μαθήματα αναλύεται το ποίημα του Κ. Π. Καβάφη «Ο Δημάρατος» από τον Αναπληρωτή Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Γιάννη Παπαθεοδώρου.
Κάθε συνάντηση ξεκινά από την ανάλυση ενός επιλεγμένου ποιήματος του Κ. Π. Καβάφη, με σκοπό να επεκταθεί στην ανάλυση του λογοτεχνικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο γράφτηκαν τα συγκεκριμένα έργα. Κάθε ποίημα γίνεται έτσι γέφυρα που οδηγεί σε μια μεγαλύτερη συζήτηση και συσχέτιση με άλλα έργα του ποιητή και άλλων Ελλήνων και ξένων λογοτεχνών και δημιουργών.
Simon Critchley, Apply-Degger – Μια ανάλυση της σκέψης του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος
Διάρκεια: Έβδομο Επεισόδιο – Πλαστή ζωή: 36 λεπτά Όγδοο Επεισόδιο – Αγωνία και Φροντίδα: 70 λεπτά Ένατο Επεισόδιο – Πραγματικότητα: 43 λεπτά
Ο Σάιμον Κρίτσλεϊ, φιλόσοφος, συγγραφέας, Καθηγητής Φιλοσοφίας στο New School και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Ωνάση, θεωρεί πως η ανάγνωση του έργου Είναι και Χρόνος του Martin Heidegger μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου. Και επιχειρεί, με τη συγκεκριμένη σειρά podcasts, να εξηγήσει πώς μπορεί να συμβεί αυτή η αλλαγή. Το Apply-Degger είναι μια μεγάλης φόρμας καταβύθιση στο πιο σημαντικό βιβλίο φιλοσοφίας των τελευταίων 100 ετών. Κάθε επεισόδιο παρουσιάζει μία από τις βασικές έννοιες της φιλοσοφίας του Χάιντεγκερ. Όταν ολοκληρωθούν, τα επεισόδια θα παρουσιάζουν το σύνολο αυτού του έργου σε όσους διακατέχονται από περιέργεια, σοβαρότητα και ενδιαφέρον, αλλά απλώς δεν έχουν τον χρόνο να στρωθούν και να διαβάσουν τις 437 πυκνογραμμένες σελίδες του βιβλίου. Ο Κρίτσλεϊ ευελπιστεί, με τη σειρά αυτή, να αναδείξει τα πεδία εφαρμογής που μπορεί να βρει η σκέψη του εγχειρήματος του Χάιντεγκερ στην καθημερινή ζωή, με τρόπο διαφωτιστικό, εμψυχωτικό και ωφέλιμο.
Με τις αργές, καθαρές και ενδελεχείς εξερευνήσεις των ιδεών του Χάιντεγκερ στο Είναι και Χρόνος, ο Κρίτσλεϊ έχει την πεποίθηση πως «η γνήσια φιλοσοφία μπορεί να εξηγηθεί με απλότητα και σαφήνεια. Αλλά αυτό χρειάζεται κάποιον χρόνο. Δεν μπορεί να γίνει βεβιασμένα. Πρέπει λοιπόν να κατεβάσουμε ρυθμούς, να πάρουμε τον χρόνο μας, να ανοίξουμε τα αφτιά μας και να σκεφτούμε σε βάθος. Για μία φορά, ας δοκιμάσουμε κάτι άλλο». Αυτή την εβδομάδα διατίθενται τα επεισόδια: Πλαστή ζωή, Αγωνία και Φροντίδα, Πραγματικότητα.
Μια μεγάλης φόρμας καταβύθιση στο πιο σημαντικό βιβλίο φιλοσοφίας των τελευταίων 100 ετών
Radiophonics Διάρκεια: 22 λεπτά
Πώς αλλάζει το θέατρο του ραδιοφώνου στην εποχή του λεγόμενου «Διαδικτύου των Πραγμάτων» (Internet of Things); Πώς ανταποκρίνεται το ραδιοφωνικό θέατρο στα «έξυπνα» συστήματα και στην αδιάκοπη συνδεσιμότητα; Πώς αλλάζουν οι νέες τεχνολογίες τον ορισμό, τη σύνθεση, τον στόχο και την εμβέλεια του παραδοσιακού ραδιοφωνικού θεάτρου; H σειρά Radiophonics περιλαμβάνει έργα που δημιουργήθηκαν μέσα από ένα ανοιχτό κάλεσμα, το οποίο έγινε το 2016 σε επιμέλεια Χρήστου Καρρά & Θοδωρή Χιώτη, αλλά και νέα έργα εν μέσω πανδημίας.
Είμαστε πλέον βυθισμένοι σε ένα ψηφιακό περιβάλλον που μας εκπαιδεύει να βλέπουμε σε υψηλή ανάλυση: η όρασή μας βελτιώνεται και διευρύνεται από την ψηφιακή τεχνολογία με αναπάντεχους τρόπους. Τι συμβαίνει όμως με τα όσα ακούμε; Πώς επιδρά η τεχνολογία στις ιστορίες που λέγονται αυτή τη στιγμή, στις ιστορίες που ακούμε; Πώς μπορεί η τεχνολογία να μας βοηθήσει να αφηγηθούμε αυτές τις ιστορίες; Το θέατρο του ραδιοφώνου ήταν μια μοναδική εμπειρία: ήταν το πρώτο διαδραστικό μέσο για να αφηγηθούμε ιστορίες. Δεδομένων των πρόσφατων τεχνολογικών εξελίξεων, πώς μπορεί να ακούγεται σήμερα ένα θεατρικό έργο για το ραδιόφωνο;
Radiophonics - ΕΙΔΗΣΕΙΣ - Επεισόδιο 2 (2020)
Διάρκεια: 2’30’’
«Η καλή λογοτεχνία είναι ειδήσεις που παραμένουν ειδήσεις» έλεγε ο Έζρα Πάουντ.
Μπορούν οι ειδήσεις να αποτελέσουν πρώτη ύλη για ένα ραδιοφωνικό έργο; Την απάντηση δίνει το έργο ΕΙΔΗΣΕΙΣ, που αποτελεί την «ανα-σύνταξη» των σημαντικότερων ειδήσεων της εβδομαδιαίας επικαιρότητας. Βυθισμένοι καθημερινά μέσα σε ένα συνονθύλευμα ειδήσεων, αλλά και fake news, πόσες από αυτές πραγματικά συγκρατούμε; Πόσο εύκολο είναι να εστιάσουμε την προσοχή μας; Οι λέξεις συνωστίζονται, συνθλίβονται και αφήνουν τελικά πίσω τους έναν θόρυβο. Αυτή την πορεία της πληροφορίας αποτυπώνει ο μηχανισμός του έργου ΕΙΔΗΣΕΙΣ.
Ένας μηχανισμός αλγορίθμων που τροφοδοτείται εβδομαδιαία και παράγει συνεχώς νέες αφηγήσεις. Οι σημαντικότερες ειδήσεις-λέξεις αναδεικνύονται με στατιστική ανάλυση κειμένου, μετατρέπονται σε ήχους και έπειτα μιξάρονται με θραύσματα λόγου κάθε μορφής, εμπνευσμένα από την επικαιρότητα. Το αποτέλεσμα είναι μια αλγοριθμική μείξη ήχων, η οποία συνθέτει το ηχοτοπίο των γεγονότων με τον λόγο, με σκοπό να δημιουργήσει ένα απρόσμενο δελτίο ειδήσεων. Μια ηχητική αφήγηση της επικαιρότητας με μέσα τις ψηφιακές τεχνολογίες, τον ήχο, τον λόγο. Δραματουργία: Νικόλας Χανακούλας Στατιστική ανάλυση κειμένου και σχεδιασμός ήχου: Γαβριήλ Καμάρης Ανάπτυξη αλγορίθμων σε περιβάλλον PureData: Φώτης Κοντομίχος Εκφώνηση: Βασίλης Μαγουλιώτης Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση Η δεύτερη εκπομπή αφορά την 21η εβδομάδα του 2020 που ξεκινά στις 18/5/2020 και κλείνει την Κυριακή 24/5/2020. Χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο «Η τελευταία πνοή» του Λουίς Μπουνιουέλ (μτφρ. Μαρία Μπαλάσκα, εκδόσεις Οδυσσέας)
Radio Traces (2017)
Διάρκεια Έργου: 19 λεπτά
Το Radio Traces αποτελεί την καταγραφή μιας διαδρομής που έχει ως αφορμή και κέντρο το ραδιόφωνο. Την καλλιτεχνική ομάδα απασχόλησαν τόσο το μέλλον του ραδιοφώνου όσο και οι έννοιες broadcasting / narrowcasting, σε μια εποχή που καθένας έχει τη δυνατότητα να «εκπέμψει» σε ένα παγκόσμιο ακροατήριο μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Στο έργο, σειρές από tweets με θέμα το ραδιόφωνο έχουν «ηχοποιηθεί». Ο όγκος της ψηφιακής πληροφορίας, που χαρτογραφήθηκε και ηχοποιήθηκε με διαφορετικούς τρόπους, αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του έργου. Η τεχνολογία και τα νέα μέσα, τα πολλαπλά ταυτόχρονα ερεθίσματα, ο γραμμικός χρόνος, ο εσωτερικός υποκειμενικός χρόνος και, βέβαια, οι προσωπικές μνήμες του καθενός, όλα έχουν τη θέση τους στο έργο, που δεν εστιάζει στο χθες, ούτε το νοσταλγεί, αλλά το περιλαμβάνει σε μια ροή ενός work in progress. Σπουδαίες αναμεταδόσεις, εκπομπές και σήματα-σταθμοί στην ιστορία του ραδιοφώνου πυροδότησαν αισθήσεις και αναμείχθηκαν με ηλεκτρονικούς ήχους, πρωτότυπο μουσικό υλικό, συνθέσεις, απαγγελίες από την ηθοποιό και τη διαρκή παρουσία της ηχητικής αποτύπωσης των μηνυμάτων από τα social media.
Στο Radio Traces η ομάδα ασχοληθήκε περισσότερο με το «είναι» του ραδιοφώνου στο παρόν και, καθώς το ερώτημα για το μέλλον του ραδιοφώνου παραμένει ανοιχτό, οδηγηθήκαμε σε ένα καλλιτεχνικό έργο, μια ομαδική ζωντανή performance. Προτείνεται στους ακροατές να χρησιμοποιήσουν ακουστικά για να αντιληφθούν καλύτερα τη διάχυση του ήχου στα ποικίλα και διάσπαρτα στον χώρο της ζωντανής ηχογράφησης ηχεία. Oμάδα Σπίζα: Σοφία Καμαγιάννη, Δώρα Παναγοπούλου, Tim Ward Απαγγελία – Τραγούδι: Θεοδοσία Σαββάκη Οργάνωση-Εκτέλεση Παραγωγής: Delta Pi
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Πώς αλλάζουν οι νέες τεχνολογίες τον ορισμό, τη σύνθεση, τον στόχο και την εμβέλεια του παραδοσιακού ραδιοφωνικού θεάτρου;
8°
