Μουσική ρε νιαμού, όχι πόλεμο. Το κόλπο λέγεται “Imagine” και από τους συμβολισμούς περνά στην πράξη. Αν ποντάρεις πως χρωστάει το όνομά του στο ομότιτλο τραγούδι του Τζον Λένον έχεις πιθανότητες να βγεις κερδισμένος. Αν παρατηρήσεις προσεκτικά τα δημιουργικά μαστροχαλάσματα του Pedro Reyes είσαι αρκετά κοντά στη μεγάλη εικόνα. 50 μουσικά όργανα που δεν προήλθαν από μαόνια και βερνίκια αλλά εξαρτήματα όπλων. Φονικά εργαλεία που κατασκευάστηκαν για να προσφέρουν θανατικό μετατρέπονται σε θύλακες ψυχαγωγίας.
Η κολόνια του πράγματος κρατάει από το 2008 και μια άλλη ενδιαφέρουσα περίπτωση παραγωγικού ακτιβισμού που έλαβε χώρα στο Μεξικό υπό τον τίτλο “Palas Por Pistolas”. Τότε 1527 όπλα είχαν λιώσει για να μεταποιηθούν ως φτυάρια και να φυτευτούν αντίστοιχα 1527 δένδρα. Τα νέα έφτασαν στα αυτιά των αρχών, οι οποίες τον περασμένο Απρίλιο έσκασαν ένα διερευνητικό τηλεφώνημα στον Reyes. «Έχουμε πιστόλια, περίστροφα, επαναληπτικές καραμπίνες και οπλικά συστήματα προς καταστροφή, έχεις σκοπό να κάνεις τίποτα όμορφο όπως τότε;» θα μπορούσε να είναι μια ελεύθερη απόδοση της συνδιάλεξής τους. Απαντώντας θετικά, ο 30χρονος Μεξικάνος εικαστικός σκέφτηκε τι θα μπορούσε να φτιάξει με 6.700 όπλα.
Imagine: έξι μουσικοί χωρισμένοι σε ομάδες εργασίας ασχολήθηκαν επί 14 μέρες ώστε όχι απλά να βγει κάτι που θα παραπέμπει σε έγχορδο ή πνευστό αλλά να μπορεί να αναπαράγει με μια άλφα πιστότητα και τους ανάλογους ήχους. Ταυτόχρονα όμως είχαν κατά νου πως από τα άψυχα μαραφέτια που κρατούσαν στα χέρια τους είχαν χαθεί χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές. Υπολογίζεται πως την τελευταία εξαετία στο Μεξικό έχουν χαθεί από ένοπλες συμπλοκές 80 χιλιάδες άνθρωποι. Υπολόγισε πως για κάθε σφαίρα εκεί έξω, η εταιρία που την έφτιαξε βλέπει στους ισολογισμούς της άνοδο.
Γεννημένος στο Μέξικο Σίτι όπου συνεχίζει να ζει μέχρι σήμερα, ο Pedro Reyes αφιερώνει τον χρόνο του ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και τις εκθέσεις των έργων του. Φιλοξενημένα σε μέρη όπως το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και του Κέμπριτζ αλλά και σε ευυπόληπτες γκαλερί των μεγαλύτερων μητροπόλεων, μαζικά διαμοιρασμένα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφηγούνται τους προβληματισμούς του Reyes για το τι συμβαίνει γύρω του και γύρω μας.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
