Tα αντικείμενα που κουβαλάει ο καθένας μας, πρώτα στο μικρό του, παιδικό δωμάτιο και μετά σε ολόκληρη τη ζωή του, είναι μία πηγή αναμνήσεων. Το καθένα έχει τη δική του ιστορία και, μάλιστα, για τον κάθε έναν από εμας, διαφορετική.
Αυτά τα αντικείμενα είναι το θέμα της νέας ατομικής έκθεσης του Δημήτρη Ιωάννου με τίτλο «Laying Dormant» («αφημένα ανενεργά») σε μια πρώην αποθήκη στην Αβραμιώτου 4. Η έκθεση είναι ένα παιχνίδι βασισμένο επάνω στη διαδικασία της συλλογής (όλοι μας έχουμε αυτό το «κουτί γεμάτο αναμνήσεις» που δεν μπορούμε να αποχωριστούμε και έρχεται στο φως σε περιόδους μετακόμισης ή αλλαγής της ζωής μας… Χωρισμοί, αγάπες, ταξίδια στο εξωτερικό, θάνατοι, γάμοι, νέα μωρά στην οικογένεια…) αλλά βασίζεται και πάνω στη λειτουργία του αντικειμένου σαν αποδέκτη υποκειμενικά φορτισμένων εννοιών.
Η μνήμη λειτουργεί παράξενα. Ένα κουτί Οβομαλτίνης μπορεί να σου φέρει στο μυαλό μια γεύση γεμάτη χαρά ή ίσως και μια ξυλιά στα πισινά από τη μαμά τη μέρα που έριξες όλο το γάλα επάνω στο καθαρό σου ρούχο. Ένα καπάκι πορτοκαλάδας μπορεί να σου θυμίσει τη συλλογή από καπάκια που προσεκτικά φυλούσες μέσα στο παιδικό σου συρτάρι, για τα παιχνίδια με τους φίλους, τότε που τα καπάκια αντιστοιχούσαν σε «πλούτο» σαν να είναι νομίσματα. Ή απλώς να σου θυμίσει το αγαπημένο αναψυκτικό των νεανικών σου διακοπών. Άπειρες ιστορίες.
Πρώτο μέρος. Το κύριο κομμάτι της έκθεσης αποτελείται από ανενεργές μικροσυλλογές, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί από την εποχή που ο καλλιτέχνης ήταν 10 ετών έως πρόσφατα. Τα αντικείμενα δεν αναδεικνύονται με λογική επίδειξης σε προθήκες αλλά τοποθετούνται τυλιγμένα με διαφανείς μεμβράνες δημιουργώντας την αίσθηση της ασφυξίας. Το «βάρος της ζωής μας» που μερικές φορές μας πνίγει, οι αναμνήσεις που μας κρατάνε δέσμιους –ή και ευτυχισμένους.
Δεύτερο μέρος. Στο δεύτερο κομμάτι της έκθεσης ο καλλιτέχνης πάλι δρα ως συλλέκτης αλλά αυτή την φορά συγκεντρώνει εικόνες και κυρίως ιστορίες, ανθρώπων ηλικίας 7 έως 77 ετών που περιγράφουν ένα αναντικατάστατο για τους ίδιους αντικείμενο. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα αντικείμενα μετατρέπονται σε δοχεία, φορείς νοήματος απόλυτα υποκειμενικού.
Ο Δημήτρης Ιωάννου ασχολείται συστηματικά, ερευνώντας τη διαδικασία του συλλέγειν και το πώς δημιουργείται μία αφήγηση μέσα από αυτό. Η υλικότητα ενός αντικειμένου και πώς αυτή επηρεάζει άυλες έννοιες – αγάπη, θλίψη, πόνο, ζήλια, έρωτα, ανταγωνιστικότητα, έξαψη… συμπληρώστε πόσες άλλες έννοιες ανάλογα με τη σχέση σας με τα «μαζεμένα σε κουτί» προσωπικά σας αντικείμενα από τα παιδικά σας χρόνια.
Ο Δημήτρης Ιωάννου γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Σπούδασε Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ (1994-1999) και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές (MFA) στο Pratt Institute στη Νέα Υόρκη (2000-2002) με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Στις αρχές του 2005 συμμετείχε σε πρόγραμμα residency στο USF Verftet, στο Μπέργκεν της Νορβηγίας. Έχει παρουσιάσει δουλειά του σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα και στην Νορβηγία, όπως οι ‘CMYK series: The Collection, 1999-2013’, Ιλεάνα Τούντα, Αθήνα, 2013 / ‘You got A good one! (The Bergen Mix)’, Volt, Μπέργκεν, Νορβηγία, 2008 καθώς και σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις, με κάποιες από τις πιο πρόσφατες να είναι οι‘The VELVET Invention [in search of the anti-giraffe: 10 years and counting]’, Ρομάντσο, Αθήνα, 2015 / ‘Contemporary Treasures (Part II)’, Ιλεάνα Τούντα, 2013 / ‘CHROMA III’, Volt Gallery, Bergen Kjøtt, Μπέργκεν, Νορβηγία, 2012.
Η έκθεση «Laying Dormant» θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016, στις 20.00, και θα διαρκέσει μέχρι τις 25 Ιουνίου 2016.
Ο χώρος είναι μια ευγενική παραχώρηση του six d.o.g.s.
Από την αναδρομική του Κυριάκου Μορταράκου και τη μεγάλη έκθεση του Δημήτρη Σεβαστάκη στις επιζωγραφισμένες φωτογραφίες του Κώστα Λάκη και τους καλλιτεχνικούς αλγόριθμους του Τσαρλς Σάντισον
13°
