Οι ταλαντούχοι Βασίλης και Στάθης Πετρόπουλος συστήνονται στην Athens Voice.
Ο Στάθης Πετρόπουλος βάζει την έμπνευση και την παραγωγή. Ο αδελφός του Βασίλης είναι το οργανωτικό και οικονομικό μυαλό της επιχείρησης. Μετά τις σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες επέστρεψαν στην Ελλάδα και ασχολούνται με το βιομηχανικό σχέδιο, την παραγωγή και την πώληση σύγχρονων κεραμικών και προϊόντων από πορσελάνη. Αντικείμενα που ταξιδεύουν στην Ευρώπη έχουν παρουσιαστεί σε διάσημες εκθέσεις, όπως Maison et Objet στο Παρίσι, 100% Design στο Λονδίνο και Ambiente στη Φρανκφούρτη. Στην τελευταία τους δουλειά εμπνεύστηκαν από το χρυσό αιώνα του Περικλή και δημιούργησαν αντικείμενα για το νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί. Συζητήσαμε πολύ για το πώς θα το βάλουμε σε εφαρμογή, πώς θα κάνουμε πράξη τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας. Εγώ σπούδασα (σ.σ. Στάθης) βιομηχανικό σχέδιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και για κάποια χρόνια εργάστηκα εκεί. Μετά δυστυχώς γύρισα στην Ελλάδα και δούλεψα σε αρχιτεκτονικά γραφεία, διότι δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρεμφερές. Εγώ είμαι των Οικονομικών (σ.σ. Βασίλης) και έχω περάσει από τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς ομίλους. Από το 2002, που ξεκινήσαμε την εταιρεία Vast, έχουν αλλάξει πολλά. Ουσιαστικά η εταιρεία αρχίζει να παίρνει μορφή από το 2005 και έπειτα.
VaSt όπως Vasilis-Stathis, αλλά και με την κυριολεκτική ερμηνεία της αγγλικής λέξης: ευρύ, κυρίως σχεδιαστικά. Ας μην ξεχνάμε ότι στην αρχή η παραγωγή μας κάλυπτε μια ευρεία γκάμα προϊόντων, από έπιπλα μέχρι φωτιστικά. Για τα έπιπλα, συγκεκριμένα, είχαμε κάνει δύο απόπειρες για εγχώρια παραγωγή. Το βασικό εμπόδιο είναι το κόστος των μεταφορικών. Η Ελλάδα, λόγω γεωγραφικής θέσης, έχει ασύμφορα μεταφορικά. Είχαμε παραγγελίες από Γαλλία μέχρι Δανία. Το δοκιμάσαμε, αλλά κόστιζε πολύ. Εκτός από τα μεταφορικά είναι και το θέμα της αποθήκευσης. Θα θέλαμε πολύ μια κεντρική αποθήκη στην Ευρώπη, για να αποφύγουμε κάποια έξοδα και τον κίνδυνο ζημιών στα προϊόντα μας. Τελικά αποφασίσαμε να μικρύνουμε τις διαστάσεις των προϊόντων μας.
Το κεραμικό είναι ένα υλικό ιδιαίτερα πλαστικό, στο οποίο μπορείς να δώσεις διάφορες φόρμες. Επιπλέον υπάρχει παραγωγή στην Ευρώπη. Σήμερα το σχέδιο γίνεται εδώ στην Αθήνα, ενώ η παραγωγή στην Πορτογαλία. Από εκεί τα προϊόντα επιστρέφουν στην Ελλάδα για να φύγουν εκ νέου στο εξωτερικό. Η αγορά του εξωτερικού ήταν ο στόχος μας εξαρχής. Η ελληνική αγορά είναι ακόμα αρκετά μικρή.
Ο μέσος Έλληνας δεν αισθάνεται την ανάγκη να βάλει το βιομηχανικό σχέδιο στο σπίτι του. Η Αθήνα είναι άλλη περίπτωση. Ωστόσο, δεν μπορείς να συντηρήσεις μια εταιρεία μόνο με το αγοραστικό κοινό της πρωτεύουσας. Δεν υπάρχουν πολλά καταστήματα για να φιλοξενήσουν τα προϊόντα μας. Και δεν το λέμε εμείς. Κάναμε περιοδεία σε ολόκληρη την Ελλάδα και οι καταστηματάρχες μάς μετέφεραν αυτό τον προβληματισμό. Πόσα από τα προϊόντα μας να αγοράσουν; Ουσιαστικά, μια μικρή εταιρεία πρέπει να εξάγει για να είναι βιώσιμη.
Μας έχουν χαρακτηρίσει καινοτόμους. Δεν είναι βαρύ το φορτίο. Εμείς κάνουμε αυτό που αγαπάμε και μας αρέσει. Οι χαρακτηρισμοί είναι δευτερευούσης σημασίας. Πηγή έμπνευσης είναι ο κόσμος γύρω μας.Η απλότητα, η λειτουργικότητα και η σύγχρονη ματιά χαρακτηρίζουν τα project μας. Υπάρχει ελληνική παράδοση στην κεραμική και μέρος των δημιουργιών μας βασίζεται σε αυτήν.
Αλλά και το Μουσείο της Ακρόπολης λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης. Τα αλγαματίδια που σχεδιάσαμε (ταύρος, δελφίνι, άλογο και κουκουβάγια) βασίστηκαν σε εκθέματα του μουσείου. Η συμφωνία ήταν να διατίθενται αυτές οι δημιουργίες αποκλειστικά από το εκθετήριο του μουσείου. Η εμπειρία συνεργασίας με τα παιδιά του μουσείου ήταν καλή. Το διά ταύτα είναι ότι εμείς, αλλά και πολλοί άλλοι άνθρωποι που συνεργαστήκαμε με το μουσείο, δεν έχουμε ακόμα πληρωθεί. Το μουσείο φαίνεται να είναι κερδοφόρο, αλλά τα χρήματα δεν φτάνουν ποτέ στους προμηθευτές. Με αποτέλεσμα να μην προμηθεύουμε πλέον το εκθετήριο με τα αγαλματίδιά μας. Ο κόσμος αναζητεί τα έργα και έρχεται σε μας για να τα βρει. Άλλη μια απογοήτευση για μας από την Ελλάδα.
Τα αγαλματίδια για το Μουσείο της Ακρόπολης ήταν από τις σημαντικότερες δουλειές μας. Ο κόσμος τα αγκάλιασε. Ήταν έργα που βρήκαν στο μουσείο το σπίτι τους. Δοκιμάσαμε να τα προμηθεύσουμε αλλού, αλλά δεν ταίριαζαν.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
13°
