H γνωριμία μου με τον πηλό έγινε τυχαία, αφού ξεκίνησα την κεραμεική ως χόμπι, παράλληλα με την τότε δουλειά μου ως account director σε διαφημιστικές εταιρείες. Είναι ένα υλικό με τεράστια πλαστικότητα που μου δίνει ελευθερία και ταυτόχρονα επιδρά αγχολυτικά, αφού μπορείς να ελέγξεις πλήρως το αποτέλεσμα. Μια ζωή δεν μου φτάνει για να ανακαλύψω τα όρια και τις δυνατότητές του.
Έχω κάνει αρκετές συνεργασίες μέχρι τώρα. Από αυτές θα ανέφερα τα καταστήματα Ιnterni - Moda Bagno για τα φωτιστικά, το εκθετήριο του Μουσείου Μπενάκη στην Πειραιώς για τα διακοσμητικά αντικείμενα, αλλά και την εταιρεία The Genie σε δημιουργίες γάμου/ βάφτισης. Αφήνω για το τέλος την πρόσφατη συνεργασία με τη «success-story» εταιρεία Coco-Mat, για το πρώτο της concept hotel στην Ελλάδα, το Nafsika Coco-Mat, με φωτιστικά οροφής, πλακίδια, αλλά και διακοσμητικά αντικείμενα.
Βάζα από ανάγλυφη πορσελάνη
Δεν με ενδιαφέρει να δημιουργήσω κάτι που θα ξαφνιάσει. Λίγο πολύ όλα έχουν ειπωθεί. Με ενδιαφέρει τα κεραμεικά μου να δημιουργούν οικειότητα και να ενσωματώνονται σε ένα χώρο αρμονικά, προσφέροντας τη δική τους δυναμική στην εσωτερική διακόσμηση χωρίς να κλέβουν την παράσταση.
Στο μυαλό μου πάντα ξεκινάω από μια ιδέα και στη συνέχεια διερευνώ τον τρόπο εφαρμογής της. Πειραματίζομαι με διάφορες τεχνικές. Είναι κάτι σαν παιχνίδι. Επίσης χαίρομαι πολύ όταν δέχομαι ειδικές παραγγελίες για αντικείμενα που δεν έχω σχεδιάσει πριν. Είναι μια πόρτα στη φαντασία. Εκτός των άλλων, είναι και μια ευκαιρία να αξιοποιήσω τις γνώσεις μου από την επικοινωνία, όπου μαθαίνεις να κατανοείς και να ερευνάς τις αξίες μιας επιχείρησης ή ενός brand.
Αγαπώ το ελληνικό φως και τις αντιθέσεις που συναντάς στην ελληνική γη. Τις λείες, σμιλεμένες επιφάνειες στα βράχια των νησιών και την αιγαιοπελαγίτικη αρχιτεκτονική, την αγριάδα του τοπίου στην ηπειρωτική Ελλάδα… Αλλά και τα χρώματα, αυτά είναι για μένα μόνιμη πηγή έμπνευσης.
Κηροπήγια-ρεσό από πηλό με ξύλα ξεβρασμένα από τη θάλασσα
Για έναν Έλληνα designer, η επιτυχία σε διεθνές επίπεδο είναι άθλος. Βρίσκεται σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση, δεδομένης της ακινησίας της ελληνικής αγοράς. Τα εργατικά χέρια είναι ακριβά και ο ανταγωνισμός υψηλός. Όμως αν κάποιος έχει το ταλέντο και τη διάθεση να εργαστεί σκληρά με πείσμα, με θετική σκέψη και με τη δύναμη να μείνει πιστός στο όραμά του παρά τις οικονομικές αντιξοότητες και τα εμπόδια, θα έλεγα ότι όλα είναι δυνατά.
Λατρεύω την ιαπωνική σχολή κεραμεικής, από τον «εθνικό θησαυρό» Shimoka Tatsuzo μέχρι την εφευρετικότητα του Suzuki Gorô. Αλλά και τον Κουβανό Gustavo Perez, τη χρωματιστή δουλειά της Βρετανίδας Elizabeth Fritsch ή τα «μπερδεμένα κεραμεικά» της Monique Goossens. Στην Ελλάδα, με εντυπωσιάζει η πρωτοποριακή ματιά της κ. Βερναρδάκη, η απλότητα των Vast Designers και το χιούμορ των Greece is for Lovers.
Πλακίδια τοίχου με ανάγλυφη γιρλάντα
Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που έχω δεχτεί ποτέ για τη δουλειά μου ήρθε από την Αγγλίδα τουρίστρια Jude, που έμεινε στο ξενοδοχείο Nafsika Coco-Mat και ζήτησε το τηλέφωνό μου για να μου φωνάξει όλο χαρά το πόσο «full of character» είναι αυτά που σχεδιάζω!
Η φιλανθρωπική, μη κερδοσκοπική οργάνωση για άτομα με νοητική υστέρηση ηλικίας 17 ετών και άνω, «To Eργαστήρι», είναι ένας οργανισμός με τον οποίο έχουμε ενώσει τις δυνάμεις μας τον τελευταίο καιρό. Κάποιος που αναγνωρίζει την καλλιτεχνική προσπάθεια δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος όταν δει τα αντικείμενα που δημιουργούν τα «μεγάλα παιδιά» του Κέντρου με την καθοδήγηση και την υποστήριξη ειδικού προσωπικού.
Δεν μου αρέσει να σκέφτομαι το μέλλον. Αυτή την εποχή ζω μια μαγική περίοδο, όπου δικαιώνεται η προσπάθεια αρκετών ετών, οπότε προτιμώ να παραμείνω στο σήμερα και να απολαμβάνω τη στιγμή.
WHO IS WHO
H Πέννυ Βλάχου σπούδασε Ψυχολογία και Μarketing στο πρώτο της πτυχίο και στη συνέχεια εργάστηκε στο χώρο της επικοινωνίας και της διαφήμισης. To 2003 συναντήθηκε με την κεραμεική, την οποία διδάχτηκε δίπλα στη γνωστή κεραμείστρια Μαρία Καρακατσάνη. Συνέχισε την εκπαίδευσή της στο St. Martins College στο Λονδίνο. Είναι σχεδιάστρια και ιδιοκτήτρια του Clay Lab, ενός ελληνικού studio χειροποίητων κεραμεικών με ενεργή παρουσία στο χώρο από το 2006.
«Το σημαντικότερο είναι να παραμένουμε πιστοί σε μια αρχιτεκτονική που βελτιώνει την καθημερινότητα και αφήνει θετικό αποτύπωμα στο περιβάλλον», τονίζει ο Πάνος Ευστρατίου.
Παλιά βιομηχανικά συγκροτήματα στην Αθήνα και τον Πειραιά μεταμορφώνονται σε σύγχρονες κατοικίες, γραφεία και πολιτιστικούς χώρους, συνθέτοντας τη νέα αφήγηση της πόλης
15°
