Πλάτωνας: Πάπυροι «έδειξαν» τον τόπο ταφής του Έλληνα φιλοσόφου και αποκάλυψαν πώς πέρασε τις τελευταίες του ώρες.
Πρόσφατα αποκρυπτογραφημένα αποσπάσματα από έναν πάπυρο που θάφτηκε κάτω από στρώματα ηφαιστειακής τέφρας μετά την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., ενδέχεται να ρίχνουν φως στις τελευταίες ώρες του Πλάτωνα, μιας βασικής φυσιογνωμίας στην ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας.
Σε μια πρωτοποριακή ανακάλυψη, ο αρχαίος κύλινδρος βρέθηκε να περιέχει μια προηγουμένως άγνωστη αφήγηση που περιγράφει πώς πέρασε το τελευταίο του βράδυ ο Έλληνας φιλόσοφος, αναφέροντας μάλιστα ότι άκουγε μουσική παιγμένη σε αυλό από μια Θρακιώτισσα σκλάβα.
Παρότι εμπύρετος και στα πρόθυρα του θανάτου, ο Πλάτωνας, ο μαθητής του Σωκράτη και μέντορας του Αριστοτέλη διατηρούσε αρκετή πνευματική διαύγεια ώστε να ασκήσει κριτική στη μουσικό για την έλλειψη ρυθμού της, σύμφωνα με τα ευρήματα.
Οι αποκωδικοποιημένες λέξεις υποδηλώνουν επίσης ότι ο τόπος ταφής του Πλάτωνα βρισκόταν σε κήπο πλησίον του ναού των Μουσών, στην Ακαδημία που φέρει το όνομά του στην Αθήνα. Προηγουμένως, ήταν γνωστό μόνο σε γενικές γραμμές ότι θάφτηκε εντός της Ακαδημίας.
«Εξαιρετική ανακάλυψη - Εμπλουτίζει την κατανόησή μας για την αρχαία ιστορία»
Σε μια παρουσίαση των ευρημάτων της έρευνας στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Νάπολης, ο καθηγητής Γκρατσιάνο Ρανόκια, του Πανεπιστημίου της Πίζας, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ομάδας που ήταν υπεύθυνη για την αποκάλυψη του παπύρου, περιέγραψε την ανακάλυψη ως «εξαιρετικό αποτέλεσμα που εμπλουτίζει την κατανόησή μας για την αρχαία ιστορία».
Όπως είπε: «Χάρη στις πιο προηγμένες διαγνωστικές τεχνικές απεικόνισης, είμαστε επιτέλους σε θέση να διαβάσουμε και να αποκρυπτογραφήσουμε νέες ενότητες κειμένων που προηγουμένως φαινόταν απρόσιτα».
Το κείμενο αποκαλύπτει επίσης ότι ο Πλάτωνας πουλήθηκε ως σκλάβος στο νησί της Αίγινας, πιθανώς ήδη από το 404 π.Χ. όταν οι Σπαρτιάτες κατέκτησαν το νησί, ή εναλλακτικά το 399 π.Χ., λίγο μετά τον θάνατο του Σωκράτη.
«Μέχρι τώρα πίστευαν ότι ο Πλάτωνας πουλήθηκε ως σκλάβος το 387 π.Χ. κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σικελία, στην αυλή του Διονυσίου Α΄ των Συρακουσών», είπε ο Ρανόκια.
«Για πρώτη φορά, μπορέσαμε να διαβάσουμε ακολουθίες από κρυμμένα γράμματα από τους παπύρους που ήταν διπλωμένα σε πολλαπλά στρώματα, κολλημένα μεταξύ τους στο πέρασμα των αιώνων».
Ο Ρανόκια είπε ότι η ικανότητα αναγνώρισης αυτών των επιπέδων και ουσιαστικά επανατοποθέτησής τους στις αρχικές τους θέσεις για την αποκατάσταση της ροής του κειμένου αντιπροσώπευε μια σημαντική πρόοδο όσον αφορά τη συλλογή τεράστιου όγκου πληροφοριών.
Είπε ότι το πρότζεκτ βρισκόταν ακόμη στα αρχικά του στάδια και ο πλήρης αντίκτυπός του θα γίνει εμφανής μόνο τα επόμενα χρόνια.
Ο πάπυρος φυλασσόταν σε πολυτελή βίλα στο Ερκολάνεουμ
Ο πάπυρος φυλασσόταν σε μια πολυτελή βίλα στο Ερκολάνεουμ (ή Αρχαίο Ηράκλειο) που ανακαλύφθηκε το 1750, και πιστεύεται ότι ανήκε στον πεθερό του Ιουλίου Καίσαρα.
Με τα χρόνια, οι μελετητές προσπάθησαν να αποκρυπτογραφήσουν τα ειλητάρια που βρέθηκαν σε αυτή τη βίλα, γνωστή ως Βίλα των Παπύρων.
Ο Ντομένικο Καμάρντο ,αρχαιολόγος στο έργο διατήρησης του Ερκολάνεουμ, συνέκρινε τον αντίκτυπο της έκρηξης του 79 μ.Χ. στην αρχαία ρωμαϊκή παραλιακή πόλη κοντά στην Πομπηία, με τη ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Ήταν τέτοια η θερμότητα του πυροκλαστικού κύματος που παρήγαγε ο Βεζούβιος, το οποίο πιστεύεται ότι ήταν μεταξύ 400 και 500 βαθμών Κελσίου, ώστε ο εγκέφαλος και το αίμα των θυμάτων έβρασαν αμέσως.
Μια συζήτηση για το έργο «Ολική Άμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία», τις υπαρξιακές και κοινωνικές αφετηρίες που τροφοδοτούν το καλλιτεχνικό του όραμα, το θέατρο και την κοινωνία
15°
