«Δυστυχώς δεν υπάρχει ευθεία οδός στην αντιμετώπιση της πανδημίας» τόνισε η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά τη συνάντησή της με τον Αλέξη Τσίπρα
Συνάντηση με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, είχε το πρωί της Παρασκευής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας.
Στο διάλογο που είχε με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανέφερε: «Ήθελα να καταθέσω την ανησυχία μου για την εξέλιξη της πανδημίας και κυρίως για την αδυναμία, ανεπάρκεια ενός ικανού σχεδίου να περιοριστούν οι συνέπειές της. Η χώρα μας έχει έναν τραγικό απολογισμό μέχρι τώρα, πάνω από 5.000 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους. Αυτό που με ανησυχεί ιδιαίτερα είναι πως σχεδόν οι 4.500 νεκροί είναι από τον Νοέμβρη και μετά.
Γνωρίζω ότι στο πλαίσιο της δυτικής δημοκρατίας ο κλασικός ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση ωστόσο όσο τα θέματα αγγίζουν την υπέρτατη αξία της ανθρώπινης ζωής, ευθύνη μας είναι να καταθέσουμε και προτάσεις.»Ήρθα εδώ για να καταθέσω τις σκέψεις και τις προτάσεις μου. Προτάσεις με την έννοια του επείγοντος για να αντιμετωπίσουμε αυτό που οι ειδικοί λένε ένα τρίτο πιο σφοδρό κύμα.
Κι εσείς συμμερίζεστε την ανάγκη όλοι να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και την δημοκρατία και κυρίως οι αναγκαίοι περιορισμοί των ελευθεριών να μην γίνουν συνήθεια. Η λογοδοσία πρέπει να είναι παρούσα παρά τους αναγκαίους περιορισμούς».
Από την πλευρά της η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέφερε: «Είναι πρόκληση για όλους μας πρωτίστως την κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα και τους πολίτες. Υπάρχει κόπωση ιδιαίτερα από τους περιορισμούς. Είναι θέμα ατομικής ευθύνης αλλά και των συλλογικών φορέων κάθε φορά να δίνουν το σωστό μήνυμα. Είναι μια πρωτόγνωρη διαδικασία παγκοσμίως, παρατηρούνται λάθη και παραλείψεις. Δυστυχώς δεν υπάρχει ευθεία οδός στην αντιμετώπιση της πανδημίας».
Σχετικά με τον άνοιγμα των σχολείων, η κα. Σακελλαροπούλου απευθυνόμενη στον κύριο Tσίπρα τόνισε: «Θα ακούσω κ. Πρόεδρε με ενδιαφέρον τις προτάσεις σας, ιδιαιτέρως για κάποια θέματα όπως των σχολείων. Αν νομίζετε ότι ετούτη την ώρα πρέπει ή όχι να ανοίξουν γιατί υπάρχει αυτή η δυσκολία. Είναι πολύ αναγκαίο ψυχολογικά για τα παιδιά να ξαναβρεθούν στο χώρο τους, αλλά παρατηρώ και στο διεθνή διάλογο αντίστοιχα φαινόμενα, δεν πρωτοτυπεί η Ελλάδα, με διαφωνίες και στους επιστήμονες. Επομένως είναι χρήσιμο να ακούσω όχι μόνο εγώ –φαντάζομαι θα τις θέσετε και στη δημοσιότητα– και τις δικές σας προτάσεις.»
Ο διάλογος μεταξύ της Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του Αλέξη Τσίπρα
Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, θέλω να καταθέσω την ανησυχία μου για την εξέλιξη της πανδημίας και κυρίως για την αδυναμία, την ανεπάρκεια ενός ικανού σχεδίου να περιορίσει τις συνέπειές της. Η χώρα μας έχει έναν τραγικό απολογισμό. Μέχρι τώρα, πάνω από 5000 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους. Αυτό που με ανησυχεί ιδιαίτερα είναι ότι σχεδόν 4500 απ΄ αυτούς, από τον Νοέμβρη και μετά. Το δεύτερο κύμα της πανδημίας ήταν πολύ πιο οξύ. Γνωρίζω ότι στο πλαίσιο μιας δημοκρατίας, ο κλασικός ρόλος της αντιπολίτευσης είναι η κριτική στην κυβέρνηση, ωστόσο όταν τα θέματα αγγίζουν την υπέρτατη αξία της ανθρώπινης ζωής, ευθύνη όλων μας είναι να καταθέτουμε και προτάσεις. Ακριβώς αυτό θέλω να κάνω με την επίσκεψή μου, να σας καταθέσω τις σκέψεις και τις προτάσεις μου, επείγουσες προτάσεις και σκέψεις, με την έννοια του επείγοντος της εφαρμογής τους, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτό που οι ειδικοί λένε ότι έρχεται, ένα τρίτο και πιο σφοδρό κύμα εξάπλωσης των κρουσμάτων.
Τέλος, θα ήθελα με την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας και τις σκέψεις μου, τις ανησυχίες μου, που έχουν να κάνουν όχι μόνο με την προστασία της ζωής που είναι το υπέρτατο αγαθό, αλλά και των ελευθεριών, των δικαιωμάτων, της ίδιας της δημοκρατίας. Γνωρίζω από δικές σας παρεμβάσεις ότι κι εσείς συμμερίζεστε την ανάγκη να προστατεύσουμε όλοι τα δικαιώματα και την ίδια τη δημοκρατία και κυρίως οι αναγκαίοι περιορισμοί, να μην αποτελέσουν για όλους μας μια συνήθεια. Να μην πάθουμε μιθριδατισμό ως κοινωνία. Παρά τους αναγκαίους περιορισμούς, οι θεσμοί πρέπει να λειτουργήσουν, η λογοδοσία της εξουσίας που είναι βασικό συστατικό της δημοκρατίας πρέπει να είναι παρούσα, οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όλοι μας, πρέπει να προσπαθήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πανδημία και η εξέλιξή της είναι μια πρωτοφανής κατάσταση και μια πρόκληση για όλους μας. Για όσους τη διαχειρίζονται, για την κυβέρνηση πρωτίστως αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα. Και βέβαια για τους πολίτες, που δοκιμάζονται, αγωνιούν έχουν κουραστεί, κυρίως λόγω των περιορισμών που έχουν επιβληθεί. Είναι όμως αναγκαίο να συνεχίσουμε να τους τηρούμε, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ξεπεράσουμε αυτή τη δοκιμασία. Είναι θέμα ατομικής ευθύνης του καθενός από μας, όσο και των συλλογικών φορέων, που πρέπει κάθε φορά να δίνουν το σωστό μήνυμα.
Είναι μια πρωτόγνωρη δοκιμασία για όλο τον κόσμο, καθώς λόγω των χαρακτηριστικών που έχει και των συνεχών μεταβολών των δεδομένων, παρατηρούνται λάθη και παραλείψεις. Βλέποντας, όμως, και τις άλλες χώρες νομίζω ότι μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει δυστυχώς ευθεία οδός για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Βεβαίως κάθε απώλεια ανθρώπινης ζωής είναι μοναδική, δεν είναι ένας απλός αριθμός, έχει τη δική της μοναδική σημασία. Καλό είναι όμως να θυμόμαστε ότι, σε σύγκριση με άλλες χώρες, η Ελλάδα μέχρι τώρα τα έχει πάει αρκετά ικανοποιητικά ως τώρα στη διαχείριση της πανδημίας.
Αυτή την ώρα προέχει νομίζω η προσπάθεια να εμβολιασθούν το ταχύτερο δυνατόν όσο γίνεται περισσότεροι συνάνθρωποί μας, και ιδιαίτερα οι πιο ευάλωτοι.
Βλέπουμε όλοι ότι υπάρχει κόπωση και αγωνία των πολιτών η οικονομία μας δοκιμάζεται. Χρειάζεται όμως να αντέξουμε, για να ξεπεράσουμε αυτή την περιπέτεια, να μπορέσουμε να κοιτάξουμε το αύριο με περισσότερη αισιοδοξία. Και ο καλύτερος τρόπος για αυτό είναι να υπάρξει ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης και ομοψυχίας. Γιατί πέρα από τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, αυτό που έχει σημασία τούτη την ώρα, είναι να προστατέψουμε τις ζωές των συνανθρώπων μας.
Θα ακούσω κ. Πρόεδρε με ενδιαφέρον τις προτάσεις σας, ιδιαιτέρως για κάποια θέματα όπως των σχολείων. Αν νομίζετε ότι ετούτη την ώρα πρέπει ή όχι να ανοίξουν γιατί υπάρχει αυτή η δυσκολία. Είναι πολύ αναγκαίο ψυχολογικά για τα παιδιά να ξαναβρεθούν στο χώρο τους, αλλά παρατηρώ και στο διεθνή διάλογο αντίστοιχα φαινόμενα, δεν πρωτοτυπεί η Ελλάδα, με διαφωνίες και στους επιστήμονες. Επομένως είναι χρήσιμο να ακούσω όχι μόνο εγώ –φαντάζομαι θα τις θέσετε και στη δημοσιότητα– και τις δικές σας προτάσεις.
19°
