ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΩΜΙΚΑ

Το πρόβλημα είναι ότι μου λείπει απελπιστικά πολύ η μαμά μου.

Σταμάτα να το υπόσχεσαι. Σταμάτα τα ψέματα. Δεν πιστεύω πια πως θα αλλάξεις, πως εγώ θα σε αλλάξω. Τέλος.

Πες πως τη σκαπουλάρουμε από τον κορωνοβάιρους. Τι να το κάνω αν έχω ξεχάσει πώς είναι να χαϊδεύεις και να φιλάς ένα σώμα;

Νιώθω ριγμένη και θύμα, λες και όλα στριφογυρίζουν γύρω από εκείνον κι εγώ ζω τη ζωή του

Εκεί που καβλαντίζουμε με τη βότκα στο χέρι να πα’ να κάνουμε ένα τεστάκι και βλέπουμε;

Είναι σε όλα τέλειος, φροντιστικός, σεξ μάνιακ με την καλή έννοια, τρελαίνεται για ταξίδια, για καταδύσεις, για περιπέτεια, ποτέ δεν βαριέται και ποτέ δεν βαριέσαι μαζί του

Η εικόνα που δίνω στους άλλους, της δυνατής και ισορροπημένης ανεξάρτητης, είναι ένα big little lie που θα μου γυρίσει μπούμερανγκ

Οι γονείς μας είναι μακρινά, αλλά πολύ μακρινά, ξαδέρφια και κουμπάροι

Το κάναμε το ίδιο βράδυ και ήταν φανταστικά γι’ αυτό λοιπόν δεν καταλαβαίνω γιατί εξαφανίστηκε

Mου αρέσει γενικώς, εδώ όμως κινδυνεύουμε να τραυματιστούμε ξέρω γω. Πώς να τον κάνω να μαλακώσει λίγο;