Ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια προκάλεσε τρομερό παγκόσμιο τσουνάμι αρχικού ύψους 1.500 μέτρων, αναφέρουν ερευνητές.
Ο αστεροειδής που σκότωσε τους δεινόσαυρους χτύπησε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια και προκάλεσε επίσης ένα τσουνάμι τεράστιου μεγέθους, με κύματα ύψους χιλιομέτρων στον Κόλπο του Μεξικού, τα νερά του οποίου διέσχισαν τη μισή έκταση του πλανήτη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν στοιχεία αυτού του μνημειώδους τσουνάμι αφού ανέλυσαν πυρήνες από περισσότερες από 100 τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο και δημιούργησαν ψηφιακά μοντέλα των τερατωδών κυμάτων μετά την πρόσκρουση του αστεροειδούς στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού.
«Αυτό το τσουνάμι ήταν αρκετά ισχυρό για να διαταράξει και να διαβρώσει τα ιζήματα στις λεκάνες των ωκεανών στα μισά του δρόμου σε όλο τον κόσμο», είπε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Μόλι Ρέιντζ, η οποία διεξήγαγε τη μελέτη μοντελοποίησης για μια μεταπτυχιακή διατριβή στο Τμήμα Γης και Περιβαλλοντικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Η έρευνα για το τσουνάμι σε ύψος χιλιομέτρων, η οποία είχε παρουσιαστεί στο παρελθόν στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης 2019, δημοσιεύτηκε διαδικτυακά την Τρίτη 4 Οκτωβρίου στο περιοδικό AGU Advances.
Οι ερευνητές γνωρίζουν πολλές από τις καταστροφικές συνέπειες του αστεροειδούς, όπως η πυροδότηση μαινόμενων πυρκαγιών που έκαιγαν τα ζώα ζωντανά και να κονιοποιούσαν πετρώματα πλούσια σε θείο, προκαλώντας θανατηφόρα όξινη βροχή και εκτεταμένη παγκόσμια ψύξη.
Για να μάθουν περισσότερα για το τσουνάμι που προέκυψε, η Ρέιντζ και οι συνεργάτες της ανέλυσαν τη γεωλογία της Γης, αναλύοντας με επιτυχία 120 «οριακά τμήματα» ή θαλάσσια ιζήματα που τοποθετήθηκαν λίγο πριν ή μετά το γεγονός μαζικής εξαφάνισης, που σηματοδότησε το τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
Αυτά τα οριακά τμήματα ταίριαξαν με τις προβλέψεις του μοντέλου ύψους κύματος και διαδρομής, είπε η Ρέιντζ.
Η αρχική ενέργεια από το τσουνάμι πρόσκρουσης ήταν έως και 30.000 φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια που απελευθερώθηκε από το τσουνάμι του σεισμού στον Ινδικό Ωκεανό τον Δεκέμβριο του 2004 που σκότωσε περισσότερους από 230.000 ανθρώπους, διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Μόλις ο αστεροειδής χτύπησε τη Γη, δημιούργησε έναν κρατήρα πλάτους 100 χιλιομέτρων και εκτόξευσε ένα πυκνό σύννεφο σκόνης και αιθάλης στην ατμόσφαιρα. Μόλις 2,5 λεπτά μετά το χτύπημα, μια κουρτίνα από εκτοξευόμενο υλικό έσπρωξε έναν τοίχο νερού προς τα έξω, δημιουργώντας για λίγο ένα κύμα ύψους 2,8 μιλίων (4,5 χλμ.) που κατέρρευσε καθώς η εκτίναξη έπεσε κατακόρυφα πίσω στη Γη, σύμφωνα με την προσομοίωση.
Στο σημείο των 10 λεπτών, ένα κύμα τσουνάμι ύψους 0,93 μιλίων (1,5 χλμ.) περίπου 137 μίλια (220 χλμ.) μακριά από το σημείο της πρόσκρουσης παρέσυρε τον κόλπο προς όλες τις κατευθύνσεις. Μια ώρα μετά την πρόσκρουση, το τσουνάμι είχε φύγει από τον Κόλπο του Μεξικού και όρμησε στον Βόρειο Ατλαντικό. Τέσσερις ώρες μετά την πρόσκρουση, το τσουνάμι πέρασε από το Central American Seaway - ένα πέρασμα που χώριζε τη Βόρεια από τη Νότια Αμερική εκείνη την εποχή - και στον Ειρηνικό.
Μια ολόκληρη μέρα μετά τη σύγκρουση του αστεροειδούς, τα κύματα είχαν διασχίσει το μεγαλύτερο μέρος του Ειρηνικού και του Ατλαντικού, μπαίνοντας στον Ινδικό Ωκεανό και από τις δύο πλευρές και αγγίζοντας τις περισσότερες ακτές του πλανήτη 48 ώρες μετά το χτύπημα.
13°
