Στη Θεσσαλονίκη απογειώνονται ξανά τα διαστημόπλοια

Τα 60ά Δημήτρια τελειώνουν τον Οκτώβρη, ακολουθούν το 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και η 9η Μπιενάλε, που θα πουσάρουν τον Νοέμβρη να τρέξει γρηγορότερα. Από τα μέσα του επόμενου μήνα η ατμόσφαιρα στη Θεσσαλονίκη θα μυρίζει Χριστούγεννα, οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία για τις γιορτές αγγίζουν ήδη το 80% σε πληρότητα. Υπενθύμιση: δεν έχω ξαναδεί ομορφότερη και πιο αισιόδοξη Θεσσαλονίκη από τη μαγικά φωταγωγημένη περσινή πόλη, μακάρι φέτος να είναι καλύτερη. 

Και συνεχίζω να μετρώ: Το Fly Over σπιντάρει, καθημερινά που το διασχίζω βλέπω το έργο να θεριεύει, το μετρό φτάνει οσονούπω στην Καλαμαριά, ενώ ο προαστιακός από τον σταθμό, που θα ενώσει επιτέλους την πόλη με τα δυτικά και τη Σίνδο, ξεκίνησε τις δοκιμαστικές διαδρομές. Επιτέλους, το άστυ είναι θέμα χρόνου να ενωθεί και η κυκλοφορία όλων από το παντού για τα οπουδήποτε να συμβαίνει απρόσκοπτα, όπως σε κάθε ζωντανή και παλλόμενη μητρόπολη. Οι παρεμβάσεις στο βιομηχανικό συγκρότημα του ΦΙΞ, η πεζοδρόμηση του κάτω άκρου της Αγίας Σοφίας, η επέκταση του ντεκ της Παλιάς Παραλίας και η ανάπλαση (επιτέλους!) της πλατείας Αριστοτέλους με την πρόταση που κέρδισε να ξεκινά να υλοποιείται το επόμενο καλοκαίρι, είναι έργα που έρχονται όχι στα χαρτιά αλλά επί του πεδίου.

Μπουλντόζες, κομπρεσέρ και συνεργεία, η Θεσσαλονίκη αλλάζει καθημερινά, μικρές αναπλάσεις σκάβουν, στολίζουν και επιδιορθώνουν τις γειτονιές: οι Στάβλοι της Παπάφη, οι παιδικές χαρές και τα πόκετ πάρκα στην Άνω Πόλη, η αναγεννημένη λόγω του υπόγειου τρένου Εγνατία, οι αναζωογονημένοι 12 Απόστολοι και η σφύζουσα πλατεία Μαβίλη, η ζωηρή και πολύχρωμη κατάσταση πάνω από το άγαλμα του Βενιζέλου και κατά το μήκος της Ολυμπιάδος, όπως ξεκινά από τη Ροτόντα και τελειώνει στον Βαρδάρη, και φυσικά το επικό έργο στον Προβλήτα 6 του λιμανιού, κάνουν τον παλμογράφο να καταγράφει μια πόλη σε κίνηση, κοντράστ με την παραίτηση και την ακινησία των περασμένων χρόνων. 

Αισιοδοξώ και προσδοκώ ακόμα περισσότερα, καθώς καθημερινά περιπολώ και παρατηρώ τον ιστό να ελίσσεται και να εξελίσσεται, να επεκτείνεται και να προοδεύει. Πρόσφατα περπατήσαμε την πόλη με πρωτευουσιάνους φίλους, τύπου μικρή ξενάγηση. Παρατηρούσα την έκπληξή τους, καθώς αντίκρισαν νυχτιάτικα μια Θεσσαλονίκη καθαρή, τακτοποιημένη και σε ένα εντελώς άλλο μήκος κύματος από την Αθήνα, όπως παραδέχτηκαν. Σίγουρα η ξένη ματιά, ειδικά των καλόκαρδων Αθηναίων κάθε που ανεβαίνουν στη Θεσσαλονίκη, είναι όλο θαυμαστικά ααα και έκπληκτα ωωω, μα αυτή τη φορά νομίζω πως ήταν απόλυτα δικαιολογημένο το ξάφνιασμά τους: Η πόλη έχει θετική διάθεση και βιώνει ένα μομέντουμ από δυνατότητες και έργα εν δράσει που τη μεταβάλλουν καθημερινά. Πρέπει να είσαι απόλυτα αρνητικός μουρτζούφλης ή επαγγελματίας μίρλας για να μην το βλέπεις. Όπως στο τραγούδι του Παυλίδη: Απογειώνονται ξανά τα διαστημόπλοια!