Η κινητήριος δύναμη για όλη αυτή τη δραστηριοποίηση γύρω από το ESG είναι η έντονη διαφορετικότητα της νέας γενιάς
Γράφει η Έλενα Γεωργανά*
Όλο και περισσότερος λόγος γίνεται για το ESG και τις διαρκώς αυξανόμενες υποχρεώσεις των εταιρειών σε σχέση με τη συμμόρφωσή τους σε ευρωπαϊκές και άλλες οδηγίες.
Είναι τελικά το ESG κάτι που «πρέπει» να κάνουμε; Ένας «βραχνάς» για τις μεγάλες εταιρείες που σιγά σιγά θα αφορά όλη την αγορά; Μία ακριβή και –όχι τόσο απαραίτητη– «μόδα» που θα περάσει ή ένας μοχλός ανάπτυξης που ήρθε για να μείνει;
Όπως ακριβώς θα απαντούσε ένας… χρηματιστής, τα πάντα είναι θέμα προσδοκίας! Αυτή τη στιγμή, ακόμη και στη χώρα μας που συνήθως ακολουθεί τις νόρμες με αργότερο ρυθμό, παρατηρείται ένα έντονο ενδιαφέρον γύρω από το ESG, και όχι μόνο ως προς την ανακάλυψη του νοήματος του λατινικού αυτού ακρωνύμιου.
Στο σύγχρονο… «χρηματιστήριο» της βιωσιμότητας, μετοχές όπως αυτές της προστασίας του περιβάλλοντος, της συμπερίληψης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανθρωποκεντρικής και υπεύθυνης ηγεσίας, λαμβάνουν μεγάλη αξία και αποτελούν μία μακροχρόνια επένδυση με σίγουρο και πολύπλευρο κέρδος!
Η κινητήριος δύναμη για όλη αυτή τη δραστηριοποίηση γύρω από το ESG είναι η έντονη διαφορετικότητα της νέας γενιάς, των λεγόμενων generations Y και Z. Έχει αποδειχθεί με έρευνες ότι αυτές οι γενιές έχουν γνήσιο ενδιαφέρον σε μείζονα κοινωνικά ζητήματα, τα οποία εμείς οι μεγαλύτεροι έχουμε αρχίσει μόλις να αντιλαμβανόμαστε ως προς τη σοβαρότητα και τις επιπτώσεις τους στη ζωή μας. Οι νέοι, αυτοί οι ίδιοι τους οποίους κατηγορούμε ότι «δεν έχουν όραμα», έρχονται να μας θυμίσουν πως όλα όσα εμείς συζητάμε με τόση έπαρση γνώσης, τα έχουμε δημιουργήσει! Κλιματική κρίση, βία και παρενόχληση, κακοδιαχείριση, «πάμε και όπου βγει», είναι έννοιες που μοιάζουν μακρινές από εμάς και ταυτόχρονα είναι τόσο εδραιωμένες στην κουλτούρα μας.
Η νέα γενιά είναι διαφορετική. Έρχεται με την αγνή πρόθεση και την καθαρή σκέψη που της αναλογεί και δεν φοβάται να θυσιάσει το ανούσιο lifestyle που πρεσβεύουμε όλοι οι προηγούμενοι, προκειμένου να κάνει το «σωστό». Οι επιχειρήσεις έχουν πλέον καταλάβει ότι οι νέοι τους «καταναλωτές» δεν καταναλώνουν το greenwashing και τις δήθεν καμπάνιες ευαισθητοποίησης. Οι οργανισμοί δυσκολεύονται να βρουν κατάλληλα στελέχη σε μία εποχή που, πρακτικά, δεν υφίσταται ανεργία. Οι νέοι άνθρωποι είναι πλέον επιλεκτικοί και καλά κάνουν! Θέλουν να εργάζονται σε ένα περιβάλλον που τους παρέχει δίκαιη μεταχείριση και αμοιβές. Θέλουν να μπορούν να ισορροπούν προσωπικό και επαγγελματικό χρόνο. Θέλουν να γίνουν μέλη μιας κοινότητας ανθρώπων που σέβονται και θαυμάζουν, και απομακρύνονται από αυτό που κρίνουν ότι δεν τους κάνει καλό. Θέτουν όρια και είναι έτοιμοι να δεχθούν τις όποιες συνέπειες.
Οι επιχειρήσεις με ανθρωποκεντρική διοίκηση και στελέχη με υψηλή ενσυναίσθηση αντιλαμβάνονται πλέον πως το κλειδί της δικής τους βιωσιμότητας περνάει από την προσδοκία των νέων ως προς την καθημερινή τους πρακτική. Οι ηγέτες των επιχειρήσεων οφείλουν να εκπαιδευτούν στην ουσία του ESG, στην ουσία όπως την αντιλαμβάνονται οι νέοι εργαζόμενοί τους, οι νέοι καταναλωτές των προϊόντων και υπηρεσιών τους, και να πιστέψουν πως έτσι συμβάλλουν έμπρακτα στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για όλους μας.
«Περίεργα πλάσματα αυτοί οι νέοι» θα μου πεις. «Ας πάρουμε το παράδειγμά τους σοβαρά» θα σου πω εγώ.
*Η Έλενα Γεωργανά είναι HR Director του Kariera Group και Ιδρύτρια της HUMANNERA ΑΜΚΕ
