Ερευνητής ανακάλυψε, από το Google Earth, δάσος που δεν έχει πατήσει ανθρώπινο πόδι και πήγε το National Geographic.
Ο Δρ Julian Bayliss, ένας Ουαλός ερευνητής, ειδικός στις πεταλούδες και οικολόγος, ανακάλυψε κατά λάθος το 2012 ψάχνοντας από τον υπολογιστή του στο Google Earth, ένα μικρό δάσος που ξέφυγε από τον άνθρωπο, στην κορυφή του Lico, ενός βουνού στη Μοζαμβίκη.
Ο Bayliss τα τελευταία 15 χρόνια περίπου, χρησιμοποιεί το Google Earth για να εξερευνήσει τα τροπικά δάση που βρίσκονται σε μεγάλο υψόμετρο στην Αφρική. Κάπως έτσι ανακάλυψε και το «χαμένο δάσος» και μάλιστα ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε κάτι τέτοιο.
Το «χαμένο δάσος» της Μοζαμβίκης είναι μια έκταση 30 εκταρίων, που φαινόταν -και αποδείχθηκε πως είναι- απολύτως προστατευμένη από την ανθρώπινη εισβολή. Είναι στην κορυφή ενός τρομερού «φρουρίου» από γρανίτη, με «τείχη» που ξεπερνούν τα 700 μέτρα, είναι απρόσιτο για τους κατοίκους των μικρών αγροκτημάτων και των φυτειών τσαγιού που βρίσκονται τριγύρω.
Το 2017, λοιπόν, ένα drone επιβεβαίωσε την τοποθεσία του Julian Bayliss. Yπήρχε πράγματι ένα τροπικό δάσος στην κορυφή αυτής της επιβλητικής βραχώδους μάζας. Ένας παρθένος τόπος, απάτητος από τον άνθρωπο και κατάλληλος για τη μελέτη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, αλλά και για να ανακαλύψει ο Bayliss νέα είδη φυτών και ζώων. «Μια κάψουλα του χρόνου», σύμφωνα με τους ερευνητές.
Η αποστολή και το ντοκιμαντέρ από το National Geographic
Έναν χρόνο αργότερα, την άνοιξη του 2018, ο Bayliss κατάφερε να πραγματοποιήσει μια αποστολή 28 ατόμων, όλοι εθελοντές. Επιστήμονες, εμπειρογνώμονες σε όλους τους τομείς, από ειδικούς στον άνθρακα μέχρι ειδικούς στα μικρά θηλαστικά, σεφ, γιατρός, καμεραμάν και αρκετοί ορειβάτες.
Ο ρόλος των Βρετανών ορειβατών, δε, των Jules Lyons και Mike Robinson, ήταν ζωτικής σημασίας. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει μονοπάτι που να οδηγεί στην κορυφή του Lico, εξαρτιόταν από αυτούς να σχεδιάσουν τη διαδρομή μέσα από τα γρανιτένια τείχη. Και πάνω απ' όλα, έπρεπε να οργανώσουν την άνοδο των ερευνητών -εντελώς άπειροι στο θέμα...
Αυτή η εκπληκτική αποστολή, λοιπόν, έγινε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ 20 λεπτών, που μόλις κυκλοφόρησε από το National Geographic.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
12°
