Οι καλύτερες μη οργανωμένες παραλίες των νοτίων προαστίων
Διαδόχου Παύλου, παραλιακή και λίγο... early 2000s ατμόσφαιρα. Εδώ θα βρεις τις παραλίες Γλυφάδας Α και Β – καθαρές, ελεύθερες, προσβάσιμες, με Γαλάζιες Σημαίες και bonus το Seatrac για ΑμεΑ. Ιδανικό σκηνικό για μια γρήγορη βουτιά μετά τη δουλειά.
Στη Βούλα, από τη στάση του Τραμ μέχρι και το Δημαρχείο, ξετυλίγονται μικροί όρμοι, όπου ακούς μόνο τζιτζίκια και παφλασμό. Αν είσαι του πιο περιπετειώδους και θες να νιώσεις σαν να βρίσκεσαι σε ξεχασμένο κυκλαδίτικο spot, βάλε πλώρη για τα βραχάκια στον Λαιμό της Βουλιαγμένης. Μόλις περάσεις την καμπυλωτή διαδρομή με τα πεύκα, στα δεξιά σου θα δεις μια πινακίδα για τη μαρίνα. Μην πας εκεί. Πριν τελειώσει ο δρόμος, στα δεξιά υπάρχει ένα άνοιγμα στο πεζοδρόμιο με 10-12 σκαλάκια – ναι, αυτά με την ψιλοάβολη κατηφόρα και τα αγριολούλουδα. Κατεβαίνεις και τσουπ... βρίσκεσαι σε έναν επίπεδο βράχο με θέα που θα ζήλευαν 5άστερα. Κανένα beach bar, μόνο ήχος από κύματα και τα σώματα να «ψήνονται» στα βράχια.
Bonus: Απόγευμα, θα πετύχεις και χρυσό sunset. Καθημερινή, ίσως είσαι τελείως μόνος σου. Και μην το πεις σε πολλούς – να το κρατήσουμε όσο γίνεται πιο underground.
Στην οδό Ηλίου (πόσο καλοκαιρινό;) βρίσκεις το Μικρό και Μεγάλο Καβούρι, με ήρεμους, προστατευμένους κόλπους και νερά για chill βουτιές. Τέρμα αριστερά στο Μεγάλο Καβούρι, περνάς ένα χωματόδρομο και βρίσκεσαι σε τσιμεντένια εξέδρα με θέα. Γκρι δεν θες στην παραλία, αλλά αυτό είναι το σωστό γκρι. Αν έχεις διάθεση για εξερεύνηση, βρες τον Μόλο: έναν πέτρινο σχηματισμό με λίγη χαλικωτή παραλία, καλά κρυμμένο στην οδό Ακτής.
Λίγο πριν την κεντρική πλατεία της Βάρκιζας και δίπλα στις Αλκυονίδες, θα βρεις μια παραλία χωρίς ομπρέλες, αλλά με δέντρα που κάνουν φυσική σκιά. Ιδανική για να πλακωθείς με το τάπερ σου, να ξαπλώσεις και να ξυπνήσεις έπειτα από ένα ωριαίο νιρβάνα-nap.
Η Αλθέα εγγυάται καθαρά νερά –σαν μπάνιο στο Ιόνιο–, αλλά όχι πολλή άπλα. Εδώ υπάρχει και το νησάκι Ντούνη, στο οποίο φτάνεις περπατώντας μέσα στη θάλασσα. Πηγαίνοντας προς τα Λεγρενά, ψάξε την ταμπέλα «Ιδιοκτησία ΚΑΠΕ». Εκεί σε περιμένουν 99 σκαλοπάτια (ναι, μετρημένα), που σε οδηγούν σε ένα τοπίο που θυμίζει νησί: χρυσαφένια άμμος, νερά να τα πιεις στο ποτήρι και παντελής απουσία beach bar. Η Μύκονος του Σουνίου (χωρίς τα 25€ για φρέντο). Ίσως η ωραιότερη ανοργάνωτη παραλία. Ωστόσο, επειδή πολλοί έχουν την ίδια άποψη, απόφυγέ την τα ΣΚ.
Last tip: Πάρε καπέλο, νερό, κάτι πρόχειρο για τσιμπολόγημα και μην ξεχάσεις ότι τα σκουπίδια φεύγουν μαζί σου. Ας κρατήσουμε τα εν μέρει κρυφά spots μας όμορφα.
Δεν χάνουμε το πιο χαρούμενο, πολύχρωμο, πολυφυλετικό χριστουγεννιάτικο μπαζάρ της πόλης, που διοργανώνουν «Οι φίλοι του Παιδιού» με τη συμμετοχή 35 και πλέον Πρεσβειών
13°
