Σήμερα θα σας παρουσιάσω έναν καλλιτέχνη και φίλο που θεωρώ σπουδαίο και τον εκτιμώ γιατί ενώ κάνει υπέροχα πράγματα είναι πολύ χαμηλών τόνων. Υπογράφει με το ψευδώνυμο Speg. Θεωρώ τον Speg από τα πιο σημαντικά ονόματα στην σκηνή του street art, είναι πάντα χαμογελαστός με τεράστια όρεξη για δημιουργία.
Είναι ένας άνθρωπος που βλέπεις και χαίρεσαι, σε προκαλεί να βάψεις μαζί του, να γίνεις μέρος αυτής της τόσο γλυκιάς underground κατάστασης που έχει ο ίδιος δημιουργήσει. Οι μοναδικές καλλιγραφίες που σχεδιάζει είναι μικρά έργα τέχνης, τις αναγνωρίζεις από χιλιόμετρα όπου κι αν τις συναντήσεις, στο δρόμο ή στον τοίχο, σε μια πινακίδα ή σ'ένα χαρτί. Οι άνθρωποι που ξέρουν από lettering style ενθουσιάζονται με τη δουλειά του Speg. Τον συνάντησα και του ζήτησα να μας συστήσει τον εαυτό του και τη δουλειά του ειδικά για τους αναγνώστες μας.
«Γνώρισα το Graffiti σαν παιδί το 1996, γέμισα την τσάντα μου spray και βγήκα και εγώ με την σειρά μου σαν ένα ακόμα toy στους δρόμους της Αθήνας. Υπήρχε μεγάλη πώρωση εκείνο τον καιρό, τα πρώτα βήματα μου ήταν δειλά, τα υλικά τότε δεν ήταν ότι καλύτερο με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν το έργο σου περισσότερο. Οι βραδινές βόλτες ψεκάζοντας τοίχους κράτησαν μέχρι το 99. Για κάποιους λόγους έβαλα το graffiti σε airplane mode.
Όταν τελείωσα τα στρατιωτικά μου καθήκοντα επέστρεψα από τον Βόλο στην Αθήνα τη τρομερή χρονιά του 2004. Εκείνη την εποχή ξανασυνάντησα στο δρόμο μου δυο παλιούς φίλους γκραφιτάδες, τον Dask & τον Sake και η φλόγα μέσα μου ξανάναψε, αρχίσαμε μαζί να κάνουμε graffiti.
Αρχίσαμε συλλογικές παραγωγές με συγκεκριμένα χρώματα, μεγάλα Backrounds, characters & styles. Τότε δεν ήταν αρκετά συνηθισμένο να βλέπεις οργανωμένα productions. Λίγο αργότερα φτιάξαμε το «Till Death Crew» ενσωματώσαμε στην ομάδα άλλους τρεις γκραφιτάδες, τον Jasone, China & τον Artemios, και από εκείνη την στιγμή κάθε Σαββατοκύριακο δημιουργούσαμε παραγωγές μεγάλων διαστάσεων πράγμα που μας έκανε αμέσως ξεχωριστούς. Είχαν πάρει τα χέρια μας φωτιά και μάλιστα με τον έβλεπα ότι ερχόντουσαν να βάψουν μαζί μας αρκετοί writersπου ένιωθαν αυτό που κάναμε. Το party κράτησε μέχρι το 2010. Μετά μπήκε το tattoo στην μέση αρκετοί χάθηκαν. Πριν γίνει όμως το σπάσιμο της ομάδας είχα αρχίσει να πειραματίζομαι με τα λογότυπα μου, ήταν αυτά που μου κίνησαν το ενδιαφέρον.
Έκατσα και έμαθα τα προγράμματα που χρειαζόμουν σαν εργαλεία και άρχισα να βάφω στους δρόμους διαφορετικά είδη καλλιγραφίας. Το μαγικό σε όλο αυτό το κομμάτι ήταν ότι κάθε φορά ήταν μια νέα πρόκληση για εμένα, με την πάροδο του χρόνου βελτίωνα τα εικαστικά μου αναζητώντας πάντα την εξέλιξη.
Παρουσιάζοντας τη δουλειά μου στο διαδίκτυο, είδα ότι ο κόσμος άρχισε να μου παραγγέλνει λογότυπα, κι αυτό με ενθουσίασε γιατί χωρίς να το κυνηγήσω η δουλειά μου εκτιμήθηκε και άρεσε από μόνη της.
Σήμερα συνεχίζω να δημιουργώ τοίχους και αναλαμβάνω την δημιουργία lettering design σε μορφή vector, για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στης σελίδες μου:
Ανακάλυψε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά «στέκια» της Street culture σκηνής της πόλης, γνώρισε τους τύπους που ζωγραφίζουν τους τοίχους της, σχεδίασε τις δικές σου διαδρομές στο χάρτη της πόλης, κλείσε δωρεάν τη θέση σου για να ζήσεις τη μοναδική εμπειρία ενός urban adventure tour του Cutty Sark ή να διαβάσεις το blog για ό,τι καινούριο παίζει στη street σκηνή της πόλης εδώ.
Δεν χάνουμε το πιο χαρούμενο, πολύχρωμο, πολυφυλετικό χριστουγεννιάτικο μπαζάρ της πόλης, που διοργανώνουν «Οι φίλοι του Παιδιού» με τη συμμετοχή 35 και πλέον Πρεσβειών
11°
