Πώς φαίνεται η Αθήνα μέσα από ένα καλάθι μοτοσυκλέτας;

O Δημήτρης Βαλτετσιώτης, λάτρης της Αθήνας και παιδί του κέντρου, από τότε που θυμάται τον εαυτό του εξερευνά με τη μηχανή του σπιθαμή προς σπιθαμή περιοχές αυτής της πόλης. Έχοντας στη συλλογή του δύο μοναδικά κομμάτια, μια Harley του 1928 και μια BMW του 1940 που μάλιστα είχε χρησιμοποιηθεί στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έχει αναπαλαιωθεί από τον ίδιο –ανεκτίμητης συναισθηματικής και οικονομικής αξίας, όπως λέει–, του ήρθε η ιδέα να ενώσει τις δύο μεγάλες του αγάπες, αυτή για τις μηχανές και αυτή για την πόλη, μέσω ενός project που δεν υπήρχε πριν στη χώρα μας, στην καρδιά του εμπορικού τριγώνου, το Θησείο. Έφερε 5 μηχανές από τη Γερμανία σε ρετρό σκαρί με καλάθι, προκειμένου να μεταφέρει τουρίστες ή ντόπιους που θέλουν να δουν την Αθήνα με άλλη ματιά.

Hellas Vintage Tours: Βόλτα μέσα σε καλάθι vintage μοτοσικλέτας

«Οι μηχανές είναι η λατρεία μου, μου αρέσει το αίσθημα ελευθερίας και δράσης που τις συνοδεύει, και αυτό το feeling ήθελα να μοιραστώ με όσους περισσότερους μπορώ. Ο στόχος μου ήταν να πάρουν μια ιδέα οι ξένοι από τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε εμείς οι νέοι τον τόπο μας και να εξερευνήσουν το κέντρο με μια εναλλακτική οπτική, αυτή μέσα από το καλάθι. Έτσι έστησα το Hellas Vintage Tours, ένα concept από το εξωτερικό που δεν υπήρχε στην Ελλάδα και είναι παράλληλα πρακτικό καθώς δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να διασχίσει σοκάκια σαν από καρτ ποστάλ, που δεν θα μπορούσε με κάποιο τουριστικό πούλμαν, ταξί ή ακόμα και αν νοίκιαζε αμάξι για παράδειγμα. Έπειτα μπήκα στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ) με ευρωπαϊκή έγκριση, καθώς το καλάθι χρειάζεται πιστοποίηση ασφαλείας, με απαραίτητο το κράνος και τη ζώνη» μου λέει ο Δημήτρης.

Οι διαδρομές στην πόλη μέσα στο καλάθι της μοτοσυκλέτας

Το tour που κάνει η ομάδα του περιλαμβάνει διαδρομές στα στενά του Ψυρρή, στην Πλάκα, στην Ακρόπολη, διασχίζουν τους κεντρικότερους δρόμους της πόλης –Σταδίου, Αμαλίας, γύρω από την πλατεία Ομονοίας–, εμπεριέχει ανάβαση Λυκαβηττού και μπορεί να φτάσουν μέχρι Βουλιαγμένη και Σούνιο. Έχει χαρτογραφήσει τις διαδρομές και έχει επιλέξει ειδικά περάσματα στα οποία δεν κολλάνε στην κίνηση για να είναι πιο ευχάριστη η διαδρομή. Ανάλογα με την προτίμηση του επιβάτη η βόλτα μπορεί να διαρκέσει από μία μέχρι τέσσερις ώρες, ή να γίνει ακόμα και τη νύχτα. Ο γύρος της Ακρόπολης, για παράδειγμα, έχει διάρκεια μιάμισης ώρας και κόστος 115 ευρώ για δύο επιβάτες που θα περιηγηθούν στην ευρύτερη περιοχή, με αρκετές στάσεις για φωτογραφίες στα σημεία που η θέα είναι μοναδική. Η δίωρη κούρσα στη Λίμνη Βουλιαγμένης κοστίζει 215 ευρώ, ξεκινά με καφεδάκι μπροστά στη λίμνη και συνεχίζει με περιήγηση στα ιδιαίτερα γεωλογικά σημεία της περιοχής, αλλά και στις παραλίες της Βουλιαγμένης. 

Όπως μου εξηγεί ο Δημήτρης: «Εντυπωσιάζονται όταν φτάνουν σε λιγότερο από μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας σε ένα τόσο γαλήνιο περιβάλλον όπως είναι η λίμνη, και ακόμα περισσότερο όταν τους λέμε ότι συγκαταλέγεται στα 10 καλύτερα αξιοθέατα της Ελλάδας σύμφωνα με το Forbes. Τους αρέσει πολύ η διαδρομή κατά μήκος της Αθηναϊκής Ριβιέρας με τους φοίνικες και τις όμορφες παραλίες, και αν το θέλουν κάνουμε στάση για βουτιά. Η μεγαλύτερη βόλτα είναι αυτή προς τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο που διαρκεί 5 ώρες και κοστίζει 315 ευρώ. Πέρα από την περιήγηση στον ναό ζητούν να επισκεφτούν το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου εκεί κοντά και τα τοπικά ταβερνάκια».

Στους δρόμους του ιστορικού κέντρου ανάμεσα στις μηχανές των Hellas Vintage Tours μπορεί να δει κανείς και γκρουπ με ξεναγούς πάνω σε άμαξες, ποδήλατα, ηλεκτρικά πατίνια, ακόμα και σε tuktuk – τα ταϊλανδέζικα οχήματα. Κάθε ομάδα προσπαθεί να διαφοροποιείται προσφέροντας και μια επιπλέον εμπειρία στο πρόγραμμά της. Για τους μηχανόβιους με το καλάθι, απαραίτητη είναι η στάση για greek σουβλάκι, για ελληνικό καφέ ή παγωτό. «Τους πάμε στον Μπαϊρακτάρη στο Μοναστηράκι ή στον Ζάχο στη Βουλιαγμένη για τυλιχτό, στο Πανελλήνιον στο Μεταξουργείου για καφέ στη χόβολη, αλλά και σε άλλους παραδοσιακούς καφενέδες του Κεραμεικού, και για ποτό στο χέρι ή ένα γρήγορο “γεια μας” με σφηνάκι περνάμε από τα μπαράκια στου Ψυρρή».

Τον ρωτάω αν οι Έλληνες δοκιμάζουν την κούρσα. «Συχνά» μου απαντάει, «και νιώθουν νοσταλγία για τα νεανικά τους χρόνια. Συχνότερα με σταματούν στον δρόμο άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας και μου λένε “Τι μου θύμισες τώρα με το δίκυκλο!”  Τις προάλλες πήραμε μια ηλικιωμένη από την Καστέλα που ήθελε η κόρη της να την κάνουμε βόλτα, και συγκινήθηκε: “Είχε ο άντρας μου μηχανή με καλάθι και με αυτό βγαίναμε τα ραντεβού μας στα νιάτα μας”».

Αν έχετε κι εσείς ένα πρωτότυπο και δημιουργικό πρότζεκτ ή μια ενδιαφέρουσα ιστορία να διηγηθείτε, στείλτε μας email στο katerinakamp@yahoo.com